اگر زن مضطربه بیشتر از ده روز خون ببیند و همه‌اش یک جور باشد، تکلیف چیست؟
اگر زن مضطربه بیشتر از ده روز خون ببیند و همه‌اش یک جور باشد، تکلیف چیست؟ آیات عظام امام، خامنه‌ای و نوری: باید به عادت خویشان (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) مراجعه کند. اگر عادت آنان هفت روز است، باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد و اگر کمتر از هفت روز است (مثلاً پنج روز)، باید آن را حیض قرار دهد و بنابر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و هفت روز (در این مثال دو روز)، کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (عبادت) را به جا آورد. اگر عادت خویشانش از هفت روز بیشتر باشد (مثلاً نه روز) باید هفت روز را حیض قرار دهد و بنابر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و هفت روز (در این مثال دو روز)، کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (که انجام عبادت است) را به جا آورد و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، بنابر احتیاط واجب باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. امام، تحریر الوسیله، ج 1، غسل الحیض، م 19 و توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و نوری، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و تعلیقات علی العروه، ج 1 حکم تجاوز الدم عن العشره، م 1 و دفتر: خامنه‌ای. آیات عظام بهجت و مکارم: باید مطابق عادت خویشان و بستگان خود (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) عمل کند؛ یعنی، روزهای عادت آنها را معیار قرار داده و باقی را استحاضه بداند و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، بنا بر احتیاط باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. مکارم، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و بهجت، وسیلة النجاة، ج 1، م 261. آیةاللَّه تبریزی: در هر صورت باید ششش یا هفت روز را حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. تبریزی، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و منهاج‌الصالحین، ج 1، م 222. آیةاللَّه سیستانی: بنابر احتیاط واجب باید با دو شرط به عادت برخی از خویشان (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) مراجعه کند و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، باید عددی را بین سه تا ده روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. سیستانی، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و تعلیقات علی العروه، ج 1 حکم تجاوز الدم عن العشره، م 1. دو شرط عبارت است از: 1. نداند اندازه عادت آن زن (که از نظر سن و مزاج مماثل اوست) مخالف با اندازه عادت خودش است. 2. نداند اندازه عادت آن زن با اندازه عادت دیگر خویشانش، تفاوت دارد. اما اگر این دو شرط حاصل نباشد، می‌تواند به اختیار خود از سه تا ده روز هر شماره‌ای را که مناسب با سن و مزاج او باشد، ایام عادت و بقیه را استحاضه خود قرار دهد و بهتر آن است که هفت روز قرار دهد. توضیح‌المسائل مراجع، م 489 و 491 آیةاللَّه وحید: باید به عادت خویشان (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) مراجعه کند. اگر عادت آنان شش یا هفت روز است، باید همان حیض و باقی را استحاضه قرار دهد و اگر کمتر از هفت روز است (مثلاً پنج روز) باید همان را حیض قرار دهد. بنابر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و شش یا هفت روز (در این مثال یک یا دو روز) کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (عبادت) را به جا آورد و اگر عادت خویشانش از هفت روز بیشتر باشد (مثلاً نه روز)، باید شش یا هفت روز را حیض قرار دهد و بنا بر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و شش یا هفت روز (در این مثال دو یا سه روز) کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (عبادت) را به جا آورد و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، بنابر احتیاط واجب باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. وحید، توضیح‌المسائل، م 500 تبصره 1 . اگر خویشان او عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، آیةاللَّه فاضل می‌فرماید: باید سه یا شش یا هفت روز و آیةاللَّه صافی می‌فرماید: باید شش یا هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. تبصره 2 . اگر عادت همه یا اکثر خویشان زن مضطربه هفت روز باشد، اکثر مراجع تقلید می‌گویند: همان هفت روز را حیض و باقی را استحاضه قرار دهد و با توجه به اینکه آیةاللَّه‌سیستانی در مسئله احتیاط واجب دارند، مقلدانشان می‌توانند به فتوای اکثر عمل کنند و اگر عادت خویشانشان مختلف بود یا عادت نداشتند، چنانچه عدد شش یا هفت را حیض خود قرار دهد، به فتوای همه مراجع تقلید عمل کرده است. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 55/500032)
عنوان سوال:

اگر زن مضطربه بیشتر از ده روز خون ببیند و همه‌اش یک جور باشد، تکلیف چیست؟


پاسخ:

اگر زن مضطربه بیشتر از ده روز خون ببیند و همه‌اش یک جور باشد، تکلیف چیست؟

آیات عظام امام، خامنه‌ای و نوری: باید به عادت خویشان (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) مراجعه کند. اگر عادت آنان هفت روز است، باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد و اگر کمتر از هفت روز است (مثلاً پنج روز)، باید آن را حیض قرار دهد و بنابر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و هفت روز (در این مثال دو روز)، کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (عبادت) را به جا آورد. اگر عادت خویشانش از هفت روز بیشتر باشد (مثلاً نه روز) باید هفت روز را حیض قرار دهد و بنابر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و هفت روز (در این مثال دو روز)، کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (که انجام عبادت است) را به جا آورد و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، بنابر احتیاط واجب باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. امام، تحریر الوسیله، ج 1، غسل الحیض، م 19 و توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و نوری، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و تعلیقات علی العروه، ج 1 حکم تجاوز الدم عن العشره، م 1 و دفتر: خامنه‌ای.
آیات عظام بهجت و مکارم: باید مطابق عادت خویشان و بستگان خود (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) عمل کند؛ یعنی، روزهای عادت آنها را معیار قرار داده و باقی را استحاضه بداند و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، بنا بر احتیاط باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. مکارم، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و بهجت، وسیلة النجاة، ج 1، م 261.
آیةاللَّه تبریزی: در هر صورت باید ششش یا هفت روز را حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. تبریزی، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و منهاج‌الصالحین، ج 1، م 222.
آیةاللَّه سیستانی: بنابر احتیاط واجب باید با دو شرط به عادت برخی از خویشان (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) مراجعه کند و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، باید عددی را بین سه تا ده روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. سیستانی، توضیح‌المسائل مراجع، م 494 و تعلیقات علی العروه، ج 1 حکم تجاوز الدم عن العشره، م 1.
دو شرط عبارت است از:
1. نداند اندازه عادت آن زن (که از نظر سن و مزاج مماثل اوست) مخالف با اندازه عادت خودش است.
2. نداند اندازه عادت آن زن با اندازه عادت دیگر خویشانش، تفاوت دارد. اما اگر این دو شرط حاصل نباشد، می‌تواند به اختیار خود از سه تا ده روز هر شماره‌ای را که مناسب با سن و مزاج او باشد، ایام عادت و بقیه را استحاضه خود قرار دهد و بهتر آن است که هفت روز قرار دهد. توضیح‌المسائل مراجع، م 489 و 491
آیةاللَّه وحید: باید به عادت خویشان (مانند خواهر، مادر، خاله و عمه) مراجعه کند. اگر عادت آنان شش یا هفت روز است، باید همان حیض و باقی را استحاضه قرار دهد و اگر کمتر از هفت روز است (مثلاً پنج روز) باید همان را حیض قرار دهد. بنابر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و شش یا هفت روز (در این مثال یک یا دو روز) کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (عبادت) را به جا آورد و اگر عادت خویشانش از هفت روز بیشتر باشد (مثلاً نه روز)، باید شش یا هفت روز را حیض قرار دهد و بنا بر احتیاط واجب در تفاوت بین شماره عادت آنان و شش یا هفت روز (در این مثال دو یا سه روز) کارهایی را که بر حائض حرام است، ترک کند و کارهای استحاضه (عبادت) را به جا آورد و اگر خویشانش عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، بنابر احتیاط واجب باید هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد. وحید، توضیح‌المسائل، م 500
تبصره 1 . اگر خویشان او عادت ندارند و یا عادتشان یکسان نیست، آیةاللَّه فاضل می‌فرماید: باید سه یا شش یا هفت روز و آیةاللَّه صافی می‌فرماید: باید شش یا هفت روز حیض و باقی را استحاضه قرار دهد.
تبصره 2 . اگر عادت همه یا اکثر خویشان زن مضطربه هفت روز باشد، اکثر مراجع تقلید می‌گویند: همان هفت روز را حیض و باقی را استحاضه قرار دهد و با توجه به اینکه آیةاللَّه‌سیستانی در مسئله احتیاط واجب دارند، مقلدانشان می‌توانند به فتوای اکثر عمل کنند و اگر عادت خویشانشان مختلف بود یا عادت نداشتند، چنانچه عدد شش یا هفت را حیض خود قرار دهد، به فتوای همه مراجع تقلید عمل کرده است. (احکام ویژه بانوان، سیدمجتبی حسینی، کد: 55/500032)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین