اندوخته
به آنچه براى نیاز آینده کنار گذاشته و اندوخته مى‌شود، ذخیره گویند. از احکام ذخیره در باب هاى خمس، حج و تجارت سخن رفته است.
آیا محفوظات ما مثل این علوم ریاضی، فیزیک ... به همین صورتی که در مغزمان اندوخته ایم با ما در عالم دیگر همراه خواهند بود؟ به عبارتی آیا در روح ما نیز حک و ثبت می شوند و در برزخ و قیامت و بهشت یا جهنم(نستجیر بالله) ما آنها را بلدیم کما اینکه اینجا بلدیم؟ یا اینکه با هدم مغز در قبر اصلاً پاک می شوند یا تغییراتی خواهند داشت و به کار خواهند آمد؟
آیا محفوظات ما مثل این علوم ریاضی، فیزیک ... به همین صورتی که در مغزمان اندوخته ایم با ما در عالم دیگر همراه خواهند بود؟ به عبارتی آیا در روح ما نیز حک و ثبت می شوند و در برزخ و قیامت و بهشت یا جهنم(نستجیر بالله) ما آنها را بلدیم کما اینکه اینجا بلدیم؟ یا اینکه با هدم مغز در قبر اصلاً پاک می شوند یا تغییراتی خواهند داشت و به کار خواهند آمد؟ همانطور که می دانید انسان موجودی است دو بعدی ، یعنی دارای جسم و روح است. آنچه در زمان مرگ برای انسان روی می دهد این است که روح وی این قالب مادی خود را رها می کند و با قالبی برزخی وارد عالم برزخ و سرای دیگر می گردد. نکته دیگر اینکه همین مرکب بودن انسان شرایطی را پدید آورده که او بتواند با توجه به بعد روحانی خود و مسلط ساختن عقل بر سرزمین وجودی اش به بالاترین مرتبه کمالی برسد و باعث رشد و تالی روح و نفس خود گردد و نیز می تواند تمام توجه اش را در لذت بردن و کمال جسم و بعد مادی اش نماید و تا جایی پیش رود که همچون حیوانات و بلکه از آنان پستر گردد. بر همین اساس ، می توان آنچه را بشر در عالم خاکی کسب می کند را به دو بخش امور مادی و امور روحانی و نفسانی تقسیم کرد . به عبارت دیگر برخی از آن دستاوردها انسان تنها موجب رشد جسم و امیال جسمانی او می گردند و برخی دیگر رشد و تکامل روحی او را در پی دارد. یکی از همین دستاوردهای انسان علم و دانش است. البته بخاطر ویژگی خاص علم باید گفت که هم می تواند تنها موجب رشد جسم فرد گردد و هم می تواند رشد روحی او را سبب گردد. علمی که با رشد روحی فرد همراه باشد – فرقی نمی کند که ازعلوم ریاضی یا تجربی یا انسانی باشد- در نفس و روح حک می گردد و در سرای دیگر نیز همراه او خواهد بود اما علمی که تنها به کار جسم و امیال جسمانی او آید با جا ماند این جسم خاکی از یاد خواهد رفت. البته انسان چون در حصار زمان و مکان این عالم گرفتار آمده است همواره به گوشه ناچیزی از اسرار و حقایق این عالم دست پیدا می کند اما چون مرگ فرا رسید و از بند و حصار عالم ماده رهایی یافت حقایق عالم هستی را از افقی بالاتر و وسیعتر خواهید دید و دانشش در مقایسه با آموخته هایش چندیدن برابر خواهد شد بطوری که اصلا قابل مقایسه نسیتند.
آیا محفوظات ما مثل این علوم ریاضی، فیزیک ... به همین صورتی که در مغزمان اندوخته ایم با ما در عالم دیگر همراه خواهند بود؟ به عبارتی آیا در روح ما نیز حک و ثبت می شوند و در برزخ و قیامت و بهشت یا جهنم(نستجیر بالله) ما آنها را بلدیم کما اینکه اینجا بلدیم؟ یا اینکه با هدم مغز در قبر اصلاً پاک می شوند یا تغییراتی خواهند داشت و به کار خواهند آمد؟ همانطور که می دانید انسان موجودی است دو بعدی ، یعنی دارای جسم و روح است. آنچه در زمان مرگ برای انسان روی می دهد این است که روح وی این قالب مادی خود را رها می کند و با قالبی برزخی وارد عالم برزخ و سرای دیگر می گردد. نکته دیگر اینکه همین مرکب بودن انسان شرایطی را پدید آورده که او بتواند با توجه به بعد روحانی خود و مسلط ساختن عقل بر سرزمین وجودی اش به بالاترین مرتبه کمالی برسد و باعث رشد و تالی روح و نفس خود گردد و نیز می تواند تمام توجه اش را در لذت بردن و کمال جسم و بعد مادی اش نماید و تا جایی پیش رود که همچون حیوانات و بلکه از آنان پستر گردد. بر همین اساس ، می توان آنچه را بشر در عالم خاکی کسب می کند را به دو بخش امور مادی و امور روحانی و نفسانی تقسیم کرد . به عبارت دیگر برخی از آن دستاوردها انسان تنها موجب رشد جسم و امیال جسمانی او می گردند و برخی دیگر رشد و تکامل روحی او را در پی دارد. یکی از همین دستاوردهای انسان علم و دانش است. البته بخاطر ویژگی خاص علم باید گفت که هم می تواند تنها موجب رشد جسم فرد گردد و هم می تواند رشد روحی او را سبب گردد. علمی که با رشد روحی فرد همراه باشد – فرقی نمی کند که ازعلوم ریاضی یا تجربی یا انسانی باشد- در نفس و روح حک می گردد و در سرای دیگر نیز همراه او خواهد بود اما علمی که تنها به کار جسم و امیال جسمانی او آید با جا ماند این جسم خاکی از یاد خواهد رفت. البته انسان چون در حصار زمان و مکان این عالم گرفتار آمده است همواره به گوشه ناچیزی از اسرار و حقایق این عالم دست پیدا می کند اما چون مرگ فرا رسید و از بند و حصار عالم ماده رهایی یافت حقایق عالم هستی را از افقی بالاتر و وسیعتر خواهید دید و دانشش در مقایسه با آموخته هایش چندیدن برابر خواهد شد بطوری که اصلا قابل مقایسه نسیتند.
عنوان سوال:
آیا محفوظات ما مثل این علوم ریاضی، فیزیک ... به همین صورتی که در مغزمان اندوخته ایم با ما در عالم دیگر همراه خواهند بود؟ به عبارتی آیا در روح ما نیز حک و ثبت می شوند و در برزخ و قیامت و بهشت یا جهنم(نستجیر بالله) ما آنها را بلدیم کما اینکه اینجا بلدیم؟ یا اینکه با هدم مغز در قبر اصلاً پاک می شوند یا تغییراتی خواهند داشت و به کار خواهند آمد؟
پاسخ:
آیا محفوظات ما مثل این علوم ریاضی، فیزیک ... به همین صورتی که در مغزمان اندوخته ایم با ما در عالم دیگر همراه خواهند بود؟ به عبارتی آیا در روح ما نیز حک و ثبت می شوند و در برزخ و قیامت و بهشت یا جهنم(نستجیر بالله) ما آنها را بلدیم کما اینکه اینجا بلدیم؟ یا اینکه با هدم مغز در قبر اصلاً پاک می شوند یا تغییراتی خواهند داشت و به کار خواهند آمد؟
همانطور که می دانید انسان موجودی است دو بعدی ، یعنی دارای جسم و روح است. آنچه در زمان مرگ برای انسان روی می دهد این است که روح وی این قالب مادی خود را رها می کند و با قالبی برزخی وارد عالم برزخ و سرای دیگر می گردد. نکته دیگر اینکه همین مرکب بودن انسان شرایطی را پدید آورده که او بتواند با توجه به بعد روحانی خود و مسلط ساختن عقل بر سرزمین وجودی اش به بالاترین مرتبه کمالی برسد و باعث رشد و تالی روح و نفس خود گردد و نیز می تواند تمام توجه اش را در لذت بردن و کمال جسم و بعد مادی اش نماید و تا جایی پیش رود که همچون حیوانات و بلکه از آنان پستر گردد.
بر همین اساس ، می توان آنچه را بشر در عالم خاکی کسب می کند را به دو بخش امور مادی و امور روحانی و نفسانی تقسیم کرد . به عبارت دیگر برخی از آن دستاوردها انسان تنها موجب رشد جسم و امیال جسمانی او می گردند و برخی دیگر رشد و تکامل روحی او را در پی دارد. یکی از همین دستاوردهای انسان علم و دانش است. البته بخاطر ویژگی خاص علم باید گفت که هم می تواند تنها موجب رشد جسم فرد گردد و هم می تواند رشد روحی او را سبب گردد. علمی که با رشد روحی فرد همراه باشد – فرقی نمی کند که ازعلوم ریاضی یا تجربی یا انسانی باشد- در نفس و روح حک می گردد و در سرای دیگر نیز همراه او خواهد بود اما علمی که تنها به کار جسم و امیال جسمانی او آید با جا ماند این جسم خاکی از یاد خواهد رفت.
البته انسان چون در حصار زمان و مکان این عالم گرفتار آمده است همواره به گوشه ناچیزی از اسرار و حقایق این عالم دست پیدا می کند اما چون مرگ فرا رسید و از بند و حصار عالم ماده رهایی یافت حقایق عالم هستی را از افقی بالاتر و وسیعتر خواهید دید و دانشش در مقایسه با آموخته هایش چندیدن برابر خواهد شد بطوری که اصلا قابل مقایسه نسیتند.
سوال مرتبط یافت نشد
مسئله مرتبط یافت نشد