در یکی از آیات قرآن می خواندم که خدا به وسیله پیامبران چیزهایی به انسان آموخت که اگر آنها نبودند انسان هرگز نمی دانست. به نظر شما آیا وجود خدا هم می تواند یکی از این چیزها باشد. همچنین در یکی از دعاهای ماه رمضان می خوانیم به وسیله خودت تو را شناختم و تو خود مرا به سوی خود راهنمایی کردی و اگر تو نبودی نمی دانستم که کیستی. آیا ممکن است چیزی که وجود ندارد چنین غوغای عظیمی در بین مردم آن هم نه عموم مردم بلکه دانشمندان و متفکرین و قشر روشنفکر به وجود آورد؟

در یکی از آیات قرآن می خواندم که خدا به وسیله پیامبران چیزهایی به انسان آموخت که اگر آنها نبودند انسان هرگز نمی دانست. به نظر شما آیا وجود خدا هم می تواند یکی از این چیزها باشد. همچنین در یکی از دعاهای ماه رمضان می خوانیم به وسیله خودت تو را شناختم و تو خود مرا به سوی خود راهنمایی کردی و اگر تو نبودی نمی دانستم که کیستی. آیا ممکن است چیزی که وجود ندارد چنین غوغای عظیمی در بین مردم آن هم نه عموم مردم بلکه دانشمندان و متفکرین و قشر روشنفکر به وجود آورد؟

1-چنین آیه ای در قرآن نیافتیم هر چند اصل مطلب در جای خود درست است یعنی انسان ها از طریق انبیا و آنان از طریق وحی چیزهایی می آموزند که بدون آن هرگز راهی به درک و شناخت آن نداشتند.
2-اصل وجود خدا به طور فطری برای انسان شناخته شده است .همچنین بشر قادر به درک و شناخت خدا از طریق عقل و برهان می باشد. اما انبیائ در معرفی خدا و اوصاف جمال و جلال او و بیان چگونگی رابطه خدا با عالم و آدم و تنظیم رابطه انسان با خدانقش مهمی دارند. ولی اصل خدا باوری مقدم بر تشریع است
3-این که در دعا می خوانیم " لو لا انت لم ادر ما انت " منظوراین نیست که اگر تو در واقع نبودی ، زیراچنین چیزی به اصطلاح سالبه به انتفای موضوع است . بلکه منظور این است که اگر ظهور جمال زیبا ودل آرای تو نبود و تو از راههای مختلف و مجاری ادراکی من خود را به من نمی نمایاندی و از طریق وحی و امثال آن خود را معرفی نمی کردی من از فیض شناخت تو برای همیشه محروم بودم. بنابراین آنچه در ذیل سوال آورده اید خود بخود از بین می رود.