وهابیهای بی دین می گویند: مرد بزرگسال با خوردن شیر مَحرَم می شود!!!!!
می دانیم که در قوانین حقوقی اسلام راههایی برای پیوند محرمیّت بین زن ومرد وجود دارد که از آن جمله شیر دادن زن به فرزند غیر خودش با شرایط خاصّ آن است، که در کتب فقهی مطالب فراوانی در باره آن آمده است.
امّا توجّه به یک نکته در این موضوع حائز اهمّیّت است و آن شیر خواره بودن طفل است، یعنی باید نوزادی باشد که شیر غذای اصلی وی باشد و به دفعات هم انجام شود (با شرایط و اوصافی که در کتب فقهی فریقین بیان شده است).
بنا بر این اگر شیر خوردن در دوران طفولیّت نباشد وسیله محرمیّت نخواهد شد.
امّا با داستانی که در اینجا می خوانید و صد در صد مخالف و متضادّ با مبانی فقهی دو گروه از مسلمانان یعنی تشیّع و تسنّن است چه باید کرد؟
پس از نزول آیه چهارم و پنجم سوره أحزاب که در آن خداوند پسر خوانده را همانند فرزند واقعی ندانسته و فرمان می دهد که آنان را فرزندان پدران خودشان بدانید و باید حریم شرعی را رعایت کنید، مسلم و أبو داود ونسائی و ابن ماجه ودارمی وبیهقی ومالک وأحمد و طبرانی ودیگران از عائشه نقل کرده اند که گفت: زنی بنام سهله دختر سهل خدمت پیامبر(ص) آمد وگفت: ای رسول خدا(ص) سالم فرزند خوانده أبو حذیفه است که در خانه ما است، و من با سر برهنه و بدون پوشش در برابرش ظاهر می شوم، احساس می کنم ابو حذیفه اینگونه دوست ندارد و ناراحت می شود، چکار کنم؟
رسول خدا(ص) فرمود: ازپستانت به او شیر بده تا مشکل حل شود، عرض کرد: او مردی بزرگ ودارای ریش ومحاسن است چگونه او را شیر دهم؟ پیامبر لبخندی زد وفرمود: می دانم او خرد سال نیست بلکه مردی بزرگ و دارای ریش و محاسن است، او را شیر بده با تو محرم شود و آنچه در ذهن أبو حذیفه است پاک می شود.
سهله از خدمت پیامبر رفت و باز هم خدمت آن حضرت آمد وگفت: او را شیر دادم و خیال أبو خذیفه را راحت کردم.
فتوای فقهی بر اساس این حدیث
ابن حزم و داود ظاهری تحت عنوان (مذهب عائشه) می گویند: اگر مردی بزرگسال از پستان زنی شیر بنوشد حکم طفلی را
خواهد داشت که از پستانش شیر نوشیده است.
بنا بر این همانگونه که آن طفل محرم آن زن است مرد بزرگسال هم محرم می شود.
تأیید شافعی وفتوای او
شافعی نیز این حدیث را پذیرفته است زیرا وی پس از نقل آن و طرح سؤالاتی پیرامون آن می گوید: بنا بر نقل أمّ السلمه این فرمایش رسول خدا(ص) مخصوص همان یک نفر یعنی سالم مولی أبو حذیفه خواهد بود، چون شیر دادنی که موجب محرمیّت می شود در باره طفل شیر خواره است که لاأقل باید پنج نوبت و بدون فاصله از پستان زنی شیر بنوشد و افراد بزرگتر از این قاعده خارج هستند.کتاب الأمّ: 5/30.
نقد این حدیث وفتواهای پس از آن
از مطالب گذشته دو مطلب وسخن متضاد استفاده می شود:
1 شرط محرم شدن، شیر نوشیدن طفل از زنی غیر از مادر خودش است که لااقل باید پنج نوبت پشت سر هم و بدون فاصله و خوردن شیر یا چیز دیگری در بین دفعات شیر خواری باشد.
2 مرد بزرگسال نیز باشیر خوردن محرم می شود.
آیا عقل و عرف می تواند سخن دوّم را به عنوان دستور وحکم شرع تلقّی نموده و به آن عمل نماید؟
آیا وجود اینگونه روایات و داستانهاموجب سر در گمی دوستان و طعنه زدن بیگانگان نمی شود؟
و آیا شما که مدّعی ترویج اسلام ناب هستید تا کنون این فتواها و احادیث را خوانده اید؟
