سلام/ بیشتر رفتارهای ما ناشی از تربیت خانوادگی ما در دوران کودکی هستند. این نوع تربیت شخصیت افراد را شکل میدهد و هر چه سن انسان بالاتر میرود انعطاف پذیری اش برای تغییر رفتار کمتر میشود. پدر شما صرف نظر از موقعیتی که دارد احتمالا تحت تاثیر تربیت کودکی و رفتارهای آمرانه والدینش است و همان شیوه را در مورد فرزندانش نیز بکار میبرد. در هر صورت شما باید در درجه اول ضمن رعایت کامل ادب و احترام ،با ایشان مدارا کنید. اگر امکان دارد با مهربانی و تواضع در شرایط مناسبی با او گفتگو و نظر خود را درباره رفتارهایش بیان کنید.چنانچه این امر میسر نیست سعی کنید او را همینگونه که هست بپذیرید. در عوض خودتان رفتارهای مطلوب را در پیش بگیرید. فکر فرار از خانه را هم از خود دور کنید. فضای خانه هرطور که باشد امن ترین مکان برای زندگیست. با اعتماد به نفس به دنبال شغل مناسبی باشید تا انشاءالله هر چه زودتر بتوانید زندگی مستقلی را آغاز کنید. از آنچه که امروز شما را آزار میدهد پرهیز کنید و در آینده پدر خوب و شایسته ای برای فرزندانتان باشید.
بسم رب الحسین ... گرامی حاج آقا مرادی سلام عرض میکنم خیلی سعی کردم بتوانم به صورت تلفنی برخی مشکلات را با شما در میان بگذارم ظاهرا مثل خیلی دیگر از کارها نشد. به ناچار مجبور شدم در اینجا مطرح کنم. برنامه شما را از شبکه دو سیما و برنامه مردم ایران سلام دنبال میکنم. چرا به برخی از خانواده ها که معنی مهر و محبت را نمی فهمند نمی پردازید . نمی خواهم فکر کنید من آدم بی شعور و قدر نشناسی هستم .من در خانواده ای مذهبی زندگی میکنم ...ولی تا کنون نشده که ما در خانه خود جملاتی که حاوی مهر و محبت باشند رد و بد کنیم . فشارهای بیخودی که روی من جوان می آورند و هنوز فکر میکنند زمانه همان زمان 50 سال پیش است که باید با زور حرفتان را به اثباط برسانید . من مدرک کاردانی گرفتم و به خدمت اعزام شدم و الان بعد از پایان خدمت خیلی دنبال کار گشتم و امیدوار بودم بتوانم در کنار کار به درسم هم ادامه بدهم . الان شرایط طوری شده که من احساس میکنم یک نفر مازاد در خانه هستم . شاید افکار من غلط باشد ولی ..... شمارا به خدا مرا راهنمایی کنید همه بدبختی ها را پدر در خانه بر ما تحمیل می نماید ولی خنده ها برای مردم است . گاهی اوقات دست از همه چیز میکشم و به امید اینکه دیگر به خانه بر نگردم از خانه بیرون میزنم ولی نمیدانم چرا خدا اینهمه از من بدش میاد که حاضر نیست حتی راه نجاتی یا مرگی را برایم رقم بزند .به امید روزی که همه جهان شاهد مردمی با فرهنگ و مهربان داشته باشد. الهم عجل لولیک الفرج
سلام/ بیشتر رفتارهای ما ناشی از تربیت خانوادگی ما در دوران کودکی هستند. این نوع تربیت شخصیت افراد را شکل میدهد و هر چه سن انسان بالاتر میرود انعطاف پذیری اش برای تغییر رفتار کمتر میشود.
پدر شما صرف نظر از موقعیتی که دارد احتمالا تحت تاثیر تربیت کودکی و رفتارهای آمرانه والدینش است و همان شیوه را در مورد فرزندانش نیز بکار میبرد.
در هر صورت شما باید در درجه اول ضمن رعایت کامل ادب و احترام ،با ایشان مدارا کنید.
اگر امکان دارد با مهربانی و تواضع در شرایط مناسبی با او گفتگو و نظر خود را درباره رفتارهایش بیان کنید.چنانچه این امر میسر نیست سعی کنید او را همینگونه که هست بپذیرید. در عوض خودتان رفتارهای مطلوب را در پیش بگیرید.
فکر فرار از خانه را هم از خود دور کنید.
فضای خانه هرطور که باشد امن ترین مکان برای زندگیست.
با اعتماد به نفس به دنبال شغل مناسبی باشید تا انشاءالله هر چه زودتر بتوانید زندگی مستقلی را آغاز کنید.
از آنچه که امروز شما را آزار میدهد پرهیز کنید و در آینده پدر خوب و شایسته ای برای فرزندانتان باشید.