سلام. ممنون از راهنمایی و کمکهای شما. میدونم بحث روزتون ازدواجه. ولی منم که ازدواج کردم برای حفظ و تعالی ارتباطم کمک میخوام. ما دو تا بچه(5/4 ساله و 1 ساله) داریم. همسرم مشغله زیادی داره و کمتر فرصت با ما بودن رو داره. اون فکر میکنه کیفیت رابطه مهمه نه کمیت. بچه ها هم اینو درک نمی کنن. من هم. ما همیشه سر این موضوع با هم به بحث بی نتیجه ای میپردازیم. من در مواقع عصبانیت با وجودیکه همه جوابهاشو حفظم و میدونم که رفتار سرد من چقدر اذیتش میکنه اما نمیتونم واکنش دیگری نشون بدم. ادبیاتم سراسر کنایه میشه و همون فرصت کوتاه رو هم برای صحبت کردن و ارضای خلا عاطفی از دست میدم. جواب بچه هارو که باباشونو میخوان و نمیبیننش چی بدم؟ لطفا راهنماییم کنین. ممنون

سلام/ کمیت مهم است خصوصا در این مقطع سنی فرزندان
امروز مجدد و البته مفصل توضیح دادم :چاره ی کار تشکیل جلسه خانوادگی است! یک زبان و دو گوش