سلام. من دختر 24 ساله ای هستم. برنامه ی مردم ایران سلام رو هم میبینم. ریز به ریز و با دقت. با وجود احترامی که براتون قایلم و از اونجا که فکر میکنم به روحیه تون میاد انتقاد پذیر باید میخوام بگم لطفا با دقت بیشتری از کلمات برای جواب دادن به مردم استفاده کنید. مردم اعم از خانمهای بالای بیست سال یا پسرهای هجده ساله با امید گرفتن جواب درست و درمانی برا شما و اون برنامه پیام میفرستند دقت کنید اگر وقت تنگ نمیگذاره جواب کاملشون رو بدید لااقل دلشون رو نشکنید. واقعا توی جامعه ی فعلی ما با تمام عرفها و رسومهامون ما دخترها از جمله من خواستگارها رو راه هم بدیم که من میدم(خودم رو مثال میزنم که بدونید الکی نمیگم) این پسرها هستند که دیر اقدام به ازدواج میکنند و بعد هم همونطور که شما در آخرین برنامه تون گفتید من سئوال و جواب میکنم(که تازه از نظر مادر من گیر دادن بود و وقتی برنامه ی شما رو دید کمی متقاعد شد) ولی همسر مناسبم رو پیدا نکردم. مسلمه که سنم مدام بالاتر میره. حالا چون پسری سر فرصتش اقدام نمیکنه باید به امثال من طوری القا بشه که انگار معیار سنی مهمترین معیاره؟ اونهم در شرایطی که پسرها خیلی دیر تر دخترها بزرگ میشوند. دیر تر به حدی یمرسند که بشه بهشون اعتماد و اتکا کرد. باز هم از نظراتتون ممنونم و شخصا منتقدانه(به معنی دقیقش نه فقط ایراد گیرانه!) بهتون گوش میدم. دعا میکنم موفق باشید چون وقتی مخاطب آدم زیاد بشه مسئولیتش هم زیاد میشه. شما هم برای همه ی ما و شخص من دعا کنید. شرایط ویژه ی خانوادگی دارم که چون میدونم کاری از شما بر نمیاد نمیگم و فقط محتاج دعای خیرتونم.

سلام/ از تذکر شما متشکرم.
نگرانی شما تا حدودی منطقی است
وسواس مادر (که قبلا گفته بودید) نباید در تصمیم گیری شما و نگاهتان به آینده تاثیر بگذارد.
با پدر رابطه تان چطور است؟