سلام/ این وضعیت حاصل یک انتخاب اشتباه است( با افراد بخیل و مادی ازدواج نکنید ) اما درست نیست به چنین زوج های فورا طلاق را توصیه کرد. گفتگو معمولا راه گشاست. سهم زن و مرد در زندگی و ازدواج برابر است. زن برده ی مرد نیست که مرد هر کار دلش بخواهد انجام دهد. برای تنظیم و تعدیل رفتار اهالی خانه، دین ، عرف و قوانین؛ ابزارهای مفیدی هستند. در چنین شرایطی عروس خانم در گفتگوهای صریح و دوستانه با همسرش نیازها و سلیقه هایش را بگوید و اظهار کند: « با تناسب وضع موجود اقتصادی؛ من عاقلانه و از سر علاقه و احترام به تو از چند موضوع و نیازم صرف نظر می کنم اما در مورد صمیمیت و گرمی کانون زندگی تخفیف نمی دهم.» و در مورد رفت و آمد های خلاف شرع و ناپسند و سایر رفتارهای خلاف شرع یا خلاف عرفِ شوهرش، او را با ملاطفت و مهربانی تذکر بدهد و برای اصلاح به همسرش فرصت مشخص بدهد (در قالب گفتگو). به هر حال پس از مدتی دختر باید سبک سنگین کند و محاسن و معایب شوهر را ارزیابی کند اگر بدی های او بیشتر از خوبی هایش بود و اگر امیدی به اصلاح رفتار شوهر ندارد تا دیرتر نشده باید تصمیم عاقلانه ای را پس از بررسی و مشورت با عقلای فامیل و یک مشاور بگیرد.
باسلام ،دخترم حدود 2 سال است که ازدواج کرده. قبل از ازداواج گفتند پسرمان با کمک پدرش ماهی 400000 تومان درآمد دارد ،برای خرید خانه و ماشین هم کمکش می کنیم اما بعد از ازدواج دامادم گفت پدرم وظیفه ای برای کمک به من ندارد بنابراین درآمدش شد ماهی 200000 تومان .بیش از حد برای همسر و خانه خود خسیس می باشد و هیچ توجهی به دخترم ندارد . از صبح تا شب دخترم تنهاست و وقتی هم شوهرش به خانه برمیگردد بدون هیچ اعتنایی به دخترم کارخودش را می کند .اوصبحانه را در محل کار پدرش میخورد و ناهار را هم در خانه پدرش می خورد برای همین مهم نیست برای خانه خرید کند . دخترم میگوید با همه نداری او می سازد اما بی اعتنایی او آزارش می دهد . تمام دوستان اطرافش دوست دختر دارند که آنها رابادوست دخترشان به خانه دعوت می کند و حاضر است یک شب 30000 تا 40000 تومان هم برای آنها خرج کند اما نوبت به دخترم که می رسد،ندارد. اصلا پولی بابت خرجی به دخترم نمی دهد و اگر هم دخترم بابت کاری پولی از او بخواهد باید بگوید دقیقابرای چه میخواهد آن هم نه مقدار زیاد در آن صورت اگر صلاح بداند دقیقا حساب کتاب می کند و مقداری می دهد که حتی 1 قران هم اضافه نیاید . اگر هر کمک مالی از جانب ما باشدوظیفه است و از طرف خانواده اش لطف .حتی حاضر شدم بدون اینکه دامادم متوجه شود دخترم را نزد مشاور ببرم چون می گفت پول مشاور ندارم امامشاور هم هیچ کمکی نتوانست بکند ( دخترم 25 و دامادم 26 ساله هستند ).با تشکر منتظر راهنمایی شما هستم .
سلام/ این وضعیت حاصل یک انتخاب اشتباه است( با افراد بخیل و مادی ازدواج نکنید )
اما درست نیست به چنین زوج های فورا طلاق را توصیه کرد.
گفتگو معمولا راه گشاست. سهم زن و مرد در زندگی و ازدواج برابر است. زن برده ی مرد نیست که مرد هر کار دلش بخواهد انجام دهد.
برای تنظیم و تعدیل رفتار اهالی خانه، دین ، عرف و قوانین؛ ابزارهای مفیدی هستند.
در چنین شرایطی عروس خانم در گفتگوهای صریح و دوستانه با همسرش نیازها و سلیقه هایش را بگوید و اظهار کند: « با تناسب وضع موجود اقتصادی؛ من عاقلانه و از سر علاقه و احترام به تو از چند موضوع و نیازم صرف نظر می کنم اما در مورد صمیمیت و گرمی کانون زندگی تخفیف نمی دهم.» و در مورد رفت و آمد های خلاف شرع و ناپسند و سایر رفتارهای خلاف شرع یا خلاف عرفِ شوهرش، او را با ملاطفت و مهربانی تذکر بدهد و برای اصلاح به همسرش فرصت مشخص بدهد (در قالب گفتگو).
به هر حال پس از مدتی دختر باید سبک سنگین کند و محاسن و معایب شوهر را ارزیابی کند اگر بدی های او بیشتر از خوبی هایش بود و اگر امیدی به اصلاح رفتار شوهر ندارد تا دیرتر نشده باید تصمیم عاقلانه ای را پس از بررسی و مشورت با عقلای فامیل و یک مشاور بگیرد.