با سلام فراوان خدمت شما سوالی دارم که شاید بی ادبی باشد خدمت شما و دوستان.ترجیحا نمایش داده نشود. ... ...متن پیام ... آقای مرادی!استاد عزیز!همه این حرف ها را زدم و سر شما را به درد آوردم تا نگرانی ام را از این موضوع و مشاوره ام با تبیان بگویم.با اینکه توانستم با ان موضوع مبارزه کنم شب و روز شده نگرانی و غصه از اینکه مبادا در اشتباه باشم..شب و روز غصه دار حرفهای آن مشاورم.زندگیم تعطیل شده.روابط ما عادی شده اما نگرانم مبادا دلم را به توبه ام خوش کنم و... مرا راهنمایی کنید.باور کنید هر بار پیام های دوستان را خواندم و عذرخواهی شان را بابت طولانی سدن پیامشان و تذکر دوستانه شما را نتوانستم دردم را بگویم..اما این بار توسلی کردم و نوشتم. تا کرم شما ببخشد.خدا توفیق روز افزونتان عنایت کند.

سلام/ پاسخی که سایت تبیان به سوال شما داده علمی و درست است.
در مغفرت خدای مهربان و رأفت امام رضا علیه السلام شک ندارید(الحمدلله)
ولی با توجه به پیام شما ظاهرا هنوز زمینه های روانی و شخصیتی بازگشت انحراف در شما وجود دارد
برای مدتی قطع رابطه کنید نه قهر! مثلا تا پایان سال
و در تغییر خود بکوشید مطالب این دو یادداشت را بخوانید: بدون تغییر ممنوع!
ترس از آینده
اگر همچنان احساس ناراحتی و اضطراب های مکرر داشتید به مشاور مراجعه کنید.