سلام خدمت شما بزرگوار: 4 ساله که با 1 دختر خانوم أشنا شدم. خانواده ها بجز پدرامون خبر دارن. ... اینم بگم چند وقته با این خانوم خیلی کنتاکت دارم و رومون بهم حسابی باز شده و من ،اون علاقه قبلی که هیج اصلا علاقه ای ندارم(یا شاید دارم واز نشونه هاش اینه که تمام افکارم به ایشون معطوف هست) و قصد اتمام رابطه را دارم ولی بدلیل أبروی این خانوم و مسایل دیگه تصمیمم جدی نشده و فقط در حد قهرهای 10 روزه و بیشتره که با تماسهای مکرر خانوم به آشتی ختم میشه و اکثر تماسها در مورد خودکشی ایشونه که ...(البته خودمم دلم میخواد و گاها به خاطر اینکه اعصابم از شنیدن صدای تلفن بهم میریزه) و نهایتا بعد از 2 روز باز همون آشه و همون کاسه(قهر کردن). در ضمن این خانوم 2 سال از من بزرگتره (ایشون الان در مرز 27 سالگیه)و من خودم را مسبب از دست دادن موقعیتهای ازدواج ایشون میدونم. نمیدونم گفتن این موضوع صحیحه یا نه ولی میگم : این خانوم قبلا ... ... خیلی به راهنماییتون احتیاج دارم. خیلی ممنون از توجهتون و این که مطلب به درازا کشیده شد. فقط حاج آقا این مطلب کاملا محرمانه بین من و شما برادر بزرگوار بمونه.

سلام/ انتخابی نافرجام با چند اشتباه و احتمالا معصیت از جانب شما البته دخترخانم هم مقصر است به دلایل مختلف(1. عدم اطلاع پدر 2.ابراز علاقه ی یک پسر را بدون محک خواستگاری رسمی پذیرفته 3.روابط مخفیانه و...)
ادامه بی ثمر و مضر است.
در صورت لزوم قبل از خاتمه به یک مشاور (روانشناس) باتجربه مراجعه کنید.

راستی جایگاه "خدا و رضایت او" در انتخاب ها و تصمیم های ما کجاست؟