آقای مرادی سلام، درمورد یادداشت جالبتون، با اینکه همه اعضای خانواده ما کم و بیش اهل کتاب خواندن هستن، ولی نمیشه به هیچکدوم چنین توصیه ای(حفظ شعر) کرد. چون این کار رونوعی رمانتیک بازی میدونن! احساس میکنم از همین بابت هم علاقه من به شعر دچار نوعی افراط شده، چون با اینکه به تحصیلاتم هیچ ربطی نداره تقریبا هر چند شب یکبار کتاب یک شاعرو کامل مرور میکنم،هرچند درکنارش قرآن و اغلب نهج البلاغه رو ترک نمیکنم، نظرتون چیه؟ تقریبا همه اثراتی که برشمردید روبرای من داشته، با این تفاوت که من شعرو به قصد حفظ نمیخونم، اما معمولا بیتهای موردعلاقه ام روتک تک حفظ می کنم. اما خوب بعضی وقتا که یه بیتی رو زمزمه میکنم، حسرت ابیاتی روکه حفظ نیستم میخورم، بنابراین احتمالا روش پیشنهادی شما بهتره!هرچند نه برای آثاری مثل مثنوی (مولوی) و خمسه (نظامی) و... لینکه حفظ قرآن هم خیلی مفید بود، بخصوص در مورد نحوه حفظ شماره آیات. واقعا مشکل من بود. پاینده باشید.

سلام/ "غزل" و "حفظ" از کلیدواژه‌های اصلی یادداشت آشتی با غزل است. خوب است به دیگر لینک های یادداشت توجه بفرمایید.