اولا: هر چند در پاره ای از زمان ها غلات و مفوّضه، در بعض روایات اصحاب ما، دست انداخته و احادیثی را جعل کردند ولی در پالایش چند باره روایات و احادیث در کتب اصحاب، تقریباً آنچه به عنوان جوامع روایی به دست ما رسیده مجموعه ای پاک و نقی است. در هر صورت با در دست داشتن معیار غلو، شناخت احادیث غلو آمیز (هر چند صحیح باشند) از غیر آن کار مشکلی نیست. ثانیاً: به آن چه که قدما به عنوان غلو به اشخاص نسبت می داده اند اعتماد نیست، زیرا در این اتهام حتی بزرگترین شاگردان اهل بیت (ع) بی نصیب نبوده اند. ثالثاً: با توجه به تعریف و شرایط حدیث متواتر، امکان جعل آن محال است و بین ادعای تواتر با متواتر حقیقی فرق است. رابعاً: احادیث و زیاراتی که مملو از صفات اهل بیت (ع) است همانند زیارت جامعه کبیره توسط کسانی روایت شده است که خود در غلّو و تفویض بسیار سختگیر بوده اند پس به مجرد این که در زیارت یا روایتی فضایل فرا بشری اهل بیت (ع) بیان شده باشد نباید آن را ساخته دست غلات دانست.
