مخرج غایط
دبر به ضم دال و باء به مقعد یا مخرج غائط و مدفوع گفته می شود.
آب قلیلی که برای بر طرف کردن عین نجاست روی چیز نجس ریخته شود و از آن جدا گردد، نجس است. و بنابر احتیاط واجب باید از آب قلیلی هم که بعد از برطرف شدن عین نجاست، برای آب کشیدن چیز نجس روی آن میریزند و از آن جدا میشود اجتناب کنند. ولی آبی که با آن مخرج غائط را میشویند با پنج شرط پاک است:
1 بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد؛
2 نجاستی از خارج به آن نرسیده باشد؛
3 نجاست دیگری مثل خون یا بول با غائط بیرون نیامده باشد؛
4 ذرههای غائط در آب پیدا نباشد؛
5 بیشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسیده باشد.
آب جاری