درمان
مداواي بیماری را درمان مي گويند.
.زخمهای متعدد در بدن, گاهی به هم نزدیکاند که به همه آنها یک زخم گفته می شود، در این صورت , تا همگی درمان نشدند , نمازگزاردن با خون آنها در بدن یا لباس بیاشکال است و زمانی از هم دورند که هرکدام زخم جدا شمرده میشود; در این فرض خون هرکدام بعد از درمان, اگر بیش از درهم باشد, مانع صحت نماز است.
عنوان مسئله:
.زخمهای متعدد در بدن, گاهی به هم نزدیکاند که به همه آنها یک زخم گفته می شود، در این صورت , تا همگی درمان نشدند , نمازگزاردن با خون آنها در بدن یا لباس بیاشکال است و زمانی از هم دورند که هرکدام زخم جدا شمرده میشود; در این فرض خون هرکدام بعد از درمان, اگر بیش از درهم باشد, مانع صحت نماز است.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در دو جای بدن یا لباس لکّه خون، هر کدام به اندازه حدوداً یک درهم باشد آیا نماز خواندن اشکال دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر در دو جای بدن یا لباس، لکه خون و هر کدام کمتر از اندازه یک درهم باشد، آیا نماز خواندن اشکال دارد؟
- [آیت الله بهجت] اگر در روی بدن یا لباس چندین لکّه ی خون باشد که هر کدام از مقدار یک درهم کمتر، ولی مجموعا از مقدار درهم بیشتر است، آیا نماز خواندن با آن ها اشکال دارد؟
- [سایر] اگر خون حیض و نفاس و استحاضه به مقدار کمتر از درهم (تقریباً کمتر از سکه پنج ریالی) در بدن یا لباس زن باشد؛ حکم آن چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] در لباس نمازگزار مقداری خون هست؛ ولی نمیداند که به اندازه درهم است یا کمتر از آن. آیا نماز با آن صحیح است؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در دو جای بدن یا لباس لکه خونی که هر کدام به اندازه حدوداً یک درهم است باشد، آیا نماز خواندن با آن مشکل دارد ؟
- [آیت الله اردبیلی] بدن یا لباس برخی از بیماران بستری در بیمارستان به واسطه خونگیری و... نجس میشود. در صورتی که امکان شستن بدن و تهیه لباس پاک نباشد، برای ادای نماز چه باید بکنند؟
- [آیت الله بهجت] زخم های بدن مجروحین به گونه ای است که شبانه روز خون می آید، این افراد برای نماز چه باید بکنند؟
- [آیت الله اردبیلی] گربهای از کنار شخصی که در حال نماز است، رد میشود و لباس او به مو و بدن گربه برخورد میکند. آیا نماز او درست است یا باطل؟
- [آیت الله بهجت] برخی تاول ها و جوش های بدن، باعث ایجاد لکه های خون در لباس می شوند. نماز خواندن با این قبیل لباس ها چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- .خونهایی که مورد عفو ند, اگر پراکنده باشند و جمع آنها کمتر از درهم باشد , مانع صحت نماز نیستند و اگر به اندازه درهم یا بیشتر بودند, مانع صحت نمازند. خونی که به لباس نازک ریخت و به طرف دیگر آن ظاهر شد, یک خون به حساب میآید و اگر ظاهر شدن آن به طرف دیگر بر اثر غلیظ بودن خون است , نه نازک بودن پارچه , دو خون محسوب میشوند و جمع آن ها اگر کمتر از درهم نباشد , مانع صحت نماز است.
- .عفو از خون زخم و جراحت مخصوص جای زخم و جراحت است, بنابراین اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد , به رطوبتِ آلوده زخم نجس شود , نماز عمدی با آن , باطل است؛ ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که نزدیک محلّ زخم اند, به رطوبت آن آلوده شوند , نماز با آن اشکال ندارد.
- .هر گاه خونی را در لباس یا بدن یا محلّ سجده ببیند و بداند این خون نجس است, ولی نماز با آن درست است, مثلاً خون زخم، دّمّل یا کمتر از درهم است و با آن نماز را بهجا آورد و پس از نماز بفهمد خونی بوده که نماز با آن باطل است، نماز او صحیح است.
- .اگر در بدن یا لباس نمازگزار خو نِ زخم یا جراحت یا دمل و نیز اگر چرک آلوده به خون بیرون آید و شستن یا عوض نمودن لباس دشوار باشد, نماز با آن بدن یا لباس اشکال ندارد.
- .اگر خون بدن یا لباس, کمتر از درهم بود و رطوبتی به آن رسید و در آن محو شد , نماز با آن , صحیح است و اگر رطوبت رسیده با خون به اندازه درهم یا بیشتر شوند , به طوری که اطراف خون آلوده شده باشد, نماز با آن, باطل است.
- .در سه صورت با لباس یا بدن متنجّس می توان نماز را اقامه کرد: اول آنکه به واسطه زخم یا جراحت یا دمل که در بدن اوست، بدن یا لباس, خون آلود شوند؛ دوم آ نکه در بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم؛ تقریباً به اندازه بند سرانگشت سبابه (شهادت ) خون انسان یا حیوان حلالگوشت باشد؛ سوم آنکه ناچار باشد در بدن یا لباس متنجّس نماز را اقامه کند. در دو صورت فقط با لباس متنجّس میتوان نماز را به پا داشت: یکم آنکه لباسهای کوچک , مانند جوراب، عرقچین او , متنجّس باشد؛ دوم : لباس زنی که پرستار بچه است, متنجّس شده باشد. احکام این صورتها بیان خواهد شد. حمل شیء متنجّس در نماز، ارتباطی به بدن یا لباس نمازگزار ندارد.
- .اگر خون بریدگی عضو یا زخم که به زودی برطرف می شود و شستن آن دشوار نیست و بیش از اندازه در هم بوده و در بدن یا لباس باشد , نماز با آن عمداً باطل است.
- .مکان نمازگزار نباید به نجاستی آلوده باشد که موجب سرایت به لباس یا بدن وی می شود, به گونه ای که با آن نجاست نمی توان نماز را اقامه کرد، پس اگر مکان نمازگزار نجس شده بود, ولی خشک است و سبب سرایت به بدن یا لباس نمی شود یا اگر سرایت کرده, سبب بطلان نماز نمیشود, مانند خون کمتر از درهم, غیر از خونهایی که ذرّهای از آنها نماز را باطل میکند, یا آلوده شدن دستکش یا جوراب، اقامه نماز در آن مکان اشکال ندارد و احتیاط مستحب آن است که مکان نمازگزار پاک باشد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشده اند، نمازخواندن با خون آنها اشکال ندارد، ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هرکدام یک زخم حساب شود; هرکدام که خوب شد; باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگرچند زخم در بدن باشد و بطوری نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هرکدام یک زخم حساب شود، هر کدام که خوب شد، باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد اگر مجموع زیادتر از درهم باشد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خون دهان و بینی حکم زخم بدن را ندارد و اگر لباس و بدن به واسطه آن نجس شود نمی توان با آن نماز خواند مگر این که کمتر از درهم باشد. ولی خون بواسیر حکم خون زخم بدن را دارد و نماز با آن اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از درهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر احتیاط این است که با آن نماز نخواند.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند که به مقدار درهم یا بیشتر از ان است و نداند از زخم است یا خون دیگر جایز نیست با ان نماز بخواند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که بدنش زخم است؛ اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از درهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر؛ جایز نیست که با آن نماز بخواند.
- [آیت الله سیستانی] کسی که بدنش زخم است ، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از درهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر ، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند .
- [آیت الله خوئی] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از درهم ببیند، و نداند از زخم است یا خون دیگر، جایز نیست با آن نماز بخواند.
- [آیت الله بهجت] کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی که بیشتر از دِرهم است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، بنابر اظهر جایز است با آن نماز بخواند.
- [آیت الله بهجت] اگر در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم سخت است، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، میتواند با آن خون نماز بخواند، و اگر طوری است که برای مردم آب کشیدن آن سخت نیست، ولی برای شخص او سخت و مشکل است، صحت نماز با این لباس یا بدن خالی از وجه نیست؛ و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا دوایی که روی زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.