سوره کافرون از سوره‌های مکی قرآن است. در این سوره خداوند به پیامبر (ص) فرموده است که قاطعانه به کافران بگوید که در دین و عبادت خویش استوار است و در این امر با آن‌ها سازش نخواهد کرد. جحد، عبادت و مشقشقه دیگر نام های سوره کافرون هستند. شأن نزول این سوره را پیشنهادی از جانب کفار برای پرستش نوبتی خدا و بت‌ها دانسته‌اند.

سوره جمعه، شصت‌ و دومین‌ سوره قرآن‌ کریم‌ در ترتیب‌ مصحف‌ و صد و دهمین‌ سوره‌ در ترتیب‌ نزول‌، پس‌ از سوره صَفّ و پیش‌ از سوره تَغابُن‌ می‌باشد.

نماز جمعه، نمازی دو رکعتی که در ظهر روز جمعه به جای نماز ظهر و به جماعت می‌خوانند. نماز جمعه با حضور دست کم پنج نفر برپا می‌شود که یکی از آن‌ها امام جمعه است. امام جمعه باید قبل از نماز دو خطبه برای نمازگزاران قرائت کند که دعوت به تقوا جزو مضامین آن است.

نماز یومیه، برای تقویت روحیه پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و تسلی خاطر او دستور راز و نیاز با خدا و نماز و تسبیح را می‌دهد و می‌گوید قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن همچنین در اثناء شب و اطراف روز تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور تا راضی و خشنود شوی و قلب تو در برابر سخنان درد‌آور آنها ناراحت نشود.

جمعه ، هفتمین روز هفته که دارای جنبه عبادی، فقهی و اجتماعی مهمی در فرهنگ اسلامی است. از این رو در منابع دینی از آداب و اعمال خاصی، همچون غسل و نماز جمعه برای آن یاد شده است. بنا بر پاره‌ای روایات بسیاری وقایع مهم تاریخی در این روز رخ داده، یا در آینده به وقوع خواهد پیوست.

نسیان به معنای فراموشی است و در قرآن چندین بار به کار رفته است.

کلمات کلیدی: قرآن، نفاق، دوروئی، انحراف.

کافرون ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره کافرون، یکصد و نهمین سوره قرآن کریم • کافران، کافر یا همان فاعل کفر به معنی فرد بدون ایمان

توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 

جمعه ، هفتمین روز هفته که دارای جنبه عبادی، فقهی و اجتماعی مهمی در فرهنگ اسلامی است. از این رو در منابع دینی از آداب و اعمال خاصی، همچون غسل و نماز جمعه برای آن یاد شده است. بنا بر پاره‌ای روایات بسیاری وقایع مهم تاریخی در این روز رخ داده، یا در آینده به وقوع خواهد پیوست.

سوره در اصطلاح قطعه ای از قرآن است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. قرآن کریم ۱۱۴ سوره دارد که اول آن فاتحه و آخر آن سوره ناس است.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

حامدات به سوره‌هایی گفته می‌شود كه با کلمه حمد شروع می‌شوند. مانند: سوره‌های فاتحه، انعام، کهف، سباء، فاطر. [۱]