اختیار
اختیار در چند معنا به کار رفته است:۱. مقابل جبر، ۲. در برابر اکراه، ۳. مقابل ضرورت و اضطرار، ۴. برگزیدن یکی یا بیشتر، از چند چیز. از اختیار به معنای چهارم در باب نکاح سخن رفته است.
اگر در شب چیزی بخورد که می داند بواسطه خوردن آن در روز بی اختیار قی می کند; به احتیاط واجب روزه او باطل می شود.
عنوان مسئله:
اگر در شب چیزی بخورد که می داند بواسطه خوردن آن در روز بی اختیار قی می کند; به احتیاط واجب روزه او باطل می شود.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- شخصی نماز مغرب را خواند ولی نماز عشا را فراموش کرد یا خوابش برد و نمازش قضا شد، آیا روزه فردای آن شب بر او واجب است؟
- شخصی بعدازظهر روز دوازدهم از منی کوچ کرد و پس از آن برای نماز در مسجد خیف یا برای اعاده رمی جمرات به عنوان احتیاط یا برای پیدا کردن گم شده و امثال اینها، به منی بازگشت و اتفاقاً در منی بود که آفتاب شب سیزدهم غروب کرد آیا بیتوته شب سیزدهم بر او واجب می شود؟
- اگر شخصی در ماه مبارک رمضان هنگام مراجعت از سفر، پیش از ظهر به حدّ ترخّص وطنش یا جایی که می خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، ولی بعد از ظهر به وطن یا محلّی که می خواهد بماند برسد، و کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، آیا روزه آن روز بر او واجب است یا نه؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند روزه اش باطل است ؟
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی عمداً قی کند روزه او باطل می شود ، حالا اگر پس از قی کردن امساک نکند و مفطری انجام دهد کفاره بر او تعلق می گیرد؟
- [آیت الله سبحانی] زنی که عادت وقتیه ندارد، پس از گذشت ده روز از حیض قبلی، لکه ی خونی می بیند که نمی داند استمرار دارد یا ندارد. آیا در ماه رمضان می تواند روزه را بخورد یا تا سه روز احتیاط کند؟
- [آیت الله مظاهری] روزهداری که سهواً چیزی در حالت روزه بخورد و بعد به خیال اینکه روزهاش باطل شده، دوباره غذا بخورد، حکم روزهاش از نظر قضا و کفاره چگونه است؟
- [سایر] اگر انسان، در روزه واجب، سهواً چیزی بخورد و به خیال این که روزه اش باطل شده است، افطار کند، آیا غیر از قضا کفّاره هم بر او واجب است؟
- [آیت الله بهجت] اگر انسان در روزه ی واجب سهوا چیزی بخورد و به خیال این که روزه اش باطل شده است افطار کند، آیا غیر از قضا، کفّاره هم بر او واجب است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا خوردن و آشامیدن در نماز وتر برای کسی که می خواهد روزه بگیرد، جایز است؟
- [آیت الله بروجردی] خوردن، یا آشامیدن سهوی در روزه واجبی و ندبی صوم را باطل میکند یا خیر؟
- [سایر] اگر کسی سهواً مبطل روزه را انجام دهد سپس به گمان باطل شدن روزه، روزه را عمداً بخورد، چه حکمی دارد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اگر کسی روزه مستحبّی بگیرد و فراموش کند که روزه است و چیزی بخورد و یا بیاشامد، آیا روزه اش باطل میشود؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- هرگاه روزه دار عمداً قی کند اگر چه بواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزه اش باطل می شود، ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.
- اگر در بین نماز کاری انجام دهد یا مدّتی ساکت شود و شک کند که نماز بهم خورده یا نه، نمازش صحیح است. دهم: از مبطلات نماز خوردن و آشامیدن است، اگر در نماز طوری بخورد یا بیاشامد که صورت نماز بهم بخورد نمازش باطل می شود حتّی اگر صورت نماز بهم نخورد بنابر احتیاط واجب نماز باطل می شود.
- اگر بواسطه ندانستن مسأله کاری انجام دهد که روزه را باطل می کند چنانچه جاهل مقصر بوده بنابر احتیاط کفّاره بر او واجب می شود و اگر جاهل قاصر بوده یعنی در ندانستن خود معذور بوده است مانند این که یقین داشته که فلان چیز روزه را باطل نمی کند کفّاره بر او واجب نیست.
- اگر در روزه رمضان عمداً قی کند فقط قضای آنروز را باید بگیرد و چنانچه در شب جنب شود و بتفصیلی که در مسأله (1679) گفته شد; سه مرتبه بیدار شود و بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود، یا عمداً اماله کند، یا سر زیر آب ببرد، یا دروغی را بخدا و پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نسبت بدهد، بنابر احتیاط واجب کفّاره هم باید بدهد، ولی اگر غیر از اینها کار دیگری که روزه را باطل می کند عمداً انجام دهد، در صورتی که می دانسته آن کار روزه را باطل می کند قضا و کفّاره بر او واجب است.
- اگر روزه دار سهواً چیزی بخورد یا بیاشامد روزه اش باطل نمی شود.
- اگر مگس در گلوی روزه دار برود چنانچه بقدری پائین رود که به فرو بردن آن خوردن نمی گویند لازم نیست آنرا بیرون آورد، و روزه او صحیح است و اگر به این مقدار پائین نرود، و بیرون آوردن آن ممکن باشد باید آنرا بیرون آورد و اگر باعث قی کردن شود، روزه او باطل می شود.
- انسان نمی تواند بخاطر ضعف روزه اش را بخورد ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آنرا تحمل کرد خوردن روزه اشکال ندارد. 3 جماع
- کسی که بواسطه پیری روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد بنابر احتیاط مستحب باید قضای روزه هائی را که نگرفته بجا آورد.
- اگر قضای روزه شخص دیگر را گرفته باشد احتیاط واجب آن است که بعد از ظهر روزه را باطل نکند.
- اگر روزه دار آروغ بزند و چیزی در دهانش بیاید، چنانچه عمداً آنرا فرو ببرد، روزه اش باطل است، و باید قضای آنرا بگیرد، و کفّاره هم بر او واجب می شود، و اگر خوردن آن چیز حرام باشد، مثلا موقع آروغ زدن خون یا غذائی که از صورت غذا بودن خارج شده بدهان او بیاید، و عمداً آنرا فرو ببرد، روزه او باطل می شود، و بنابر احتیاط کفّاره جمع هم بر او واجب می شود.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] اگر در شب چیزی بخورد که می داند به واسطه خوردن آن، در روز بی اختیار قی می کند، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در شب چیزی بخورد که می داند به واسطة خوردن آن ، در روز بی اختیار قی می کند ، احتیاط واجب آن است که روزة آن روز را قضا نماید .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر در شب چیزی بخورد که می داند به واسطه خوردن آن؛ در روز بی اختیار قی می کند؛ احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
- [امام خمینی] اگر در شب چیزی بخورد که می داند به واسطه خوردن آن در روز بی اختیار قی می کند، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر در شب چیزی بخورد که می داند در روز بی اختیار قی می کند روزه باطل نمی شود، ولی احتیاط مستحب این است که چنین کاری نکند و اگر کرد، روزه را قضا نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسطه خوردن آن، در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسطه خوردن آن، در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا کند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسطه خوردن آن در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله بروجردی] اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسطهی خوردن آن، در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روزهی آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله خوئی] اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسط خوردن آن، در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روز آن روز را قضا نماید.