محل اشکال است
اشكال دارد، نمی‌توان به آن فتوی داد. (مقلد می‌تواند در اين مسأله به مجتهد بعد مراجعه كند).
اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از انها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد چیز پاک نیز نجس می شود و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد چیزی که پاک بوده نجس نمی شود و مشهور فرموده اند که متنجس به طور مطلق منجس است ولی این حکم در غیر واسطه اول در صورتی که با غیر اب قلیل و مایعات دیگر ملاقات کند محل اشکال است و مراعات احتیاط به اجتناب از ملاقی متنجس در واسطه دوم و سوم ترک نشود
عنوان مسئله:
اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از انها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد چیز پاک نیز نجس می شود و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد چیزی که پاک بوده نجس نمی شود و مشهور فرموده اند که متنجس به طور مطلق منجس است ولی این حکم در غیر واسطه اول در صورتی که با غیر اب قلیل و مایعات دیگر ملاقات کند محل اشکال است و مراعات احتیاط به اجتناب از ملاقی متنجس در واسطه دوم و سوم ترک نشود
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- اب مضاف چه قلیل و چه کثیر به ملاقات نجس نجس می شود هر چند عموم حکم نسبت به بعضی از مراتب کثرت محل اشکال است ولی چنانچه با فشار با نجس ملاقات کند مقداری که به چیز نجس رسیده نجس است و مقداری که نرسیده پاک می باشد مثلا اگر گلاب را از گلابدان روی دست نجس بریزند انچه به دست رسیده نجس و انچه به دست نرسیده پاک است
- اب مضاف چه قلیل و چه کثیر به ملاقات نجس نجس می شود هر چند عموم حکم نسبت به بعضی از مراتب کثرت محل اشکال است ولی چنانچه با فشار با نجس ملاقات کند مقداری که به چیز نجس رسیده نجس است و مقداری که نرسیده پاک می باشد مثلا اگر گلاب را از گلابدان روی دست نجس بریزند انچه به دست رسیده نجس و انچه به دست نرسیده پاک است
- اگر نجس بودن چیزی را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به ان برسد و در حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید نمازش صحیح است ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی که نجس بودن ان را فراموش کرده برسد و بدون این که خود را اب بکشد غسل کند و نماز بخواند غسل و نمازش باطل است مگر این که طوری باشد که به غسل نمودن بدن هم پاک شود مثل این که با اب معتصم غسل کند یعنی ابی که به ملاقات با نجس نجس نشود مانند اب کر و جاری و نیز اگر جایی از اعضای وضو با رطوبت به چیزی که نجس بودن ان را فراموش کرده برسد و پیش از ان که ان جا را اب بکشد وضو بگیرد و نماز بخواند وضو و نمازش باطل می باشد مگر این که طوری باشد که به وضو گرفتن اعضای وضو نیز پاک شود مثل این که با اب معتصم وضو بگیرد
- اب با چهار شرط چیز نجس را پاک می کند اول ان که مطلق باشد پس اب مضاف مانند گلاب و عرق بید چیز نجس را پاک نمی کند دوم ان که پاک باشد سوم ان که وقتی چیز نجس را با ان می شویند اب مضاف نشود و در شستنی که بعد از ان شستن دیگر لازم نیست باید بو یا رنگ یا مزه ان به واسطه نجاست تغییر نکند و در غیر ان شستن تغییر ضرر ندارد مثلا اگر چیزی دو دفعه شستن در او لازم باشد در دفعه اول اگر چه تغییر کند و در دفعه دوم به ابی تطهیر کند که تغییر نکند پاک می شود چهارم ان که بعد از اب کشیدن چیز نجس عین نجاست در ان نباشد و پاک شدن چیز نجس با اب قلیل یعنی اب کمتر از کر شرطهای دیگری هم دارد که بعد خواهد امد
- اگر نمی شود روی زخم را باز کرد ولی زخم و چیزی که روی ان گذاشته پاک است و رساندن اب به زخم ممکن است و ضرر و مشقت ندارد باید اب را به روی زخم با رعایت ترتیب و در صورت بنابر احتیاط برساند ولی اگر جبیره در صورت باشد و رساندن اب با رعایت ترتیب ممکن نباشد بنابر احتیاط بین شستن و مسح با مراعات ترتیب جمع کند و اگر زخم یا چیزی که روی ان گذاشته نجس است چنانچه اب کشیدن ان و رساندن اب به روی زخم ممکن باشد و ضرر و مشقت نداشته باشد باید ان را اب بکشد و موقع وضو اب را به زخم برساند و در صورتی که رساندن اب به روی زخم ممکن نیست یا ضرر یا مشقت دارد یا زخم نجس است و نمی شود ان را اب کشید یا ضرر یا مشقت دارد باید اطراف زخم را بشوید و اگر جبیره پاک است روی ان را مسح کند و اگر جبیره نجس است یا نمی شود روی ان را دست تر کشید در صورتی که ممکن است پارچه پاکی را روی ان بگذارد و بنابر احتیاط واجب جمع کند بین تیمم و مسح بر ان پارچه و حتی الامکان پارچه را به گونه ای بگذارد که جزء جبیره حساب شود و در صورتی که گذاشتن پارچه یا مسح بر ان ممکن نباشد بنابر احتیاط واجب اطراف ان را به طوری که در وضو گذشت بشوید و تیمم هم بنماید
- اگر سگ شکاری حیوان وحشی حلال گوشتی را شکار کند پاک بودن و حلال بودن ان حیوان شش شرط دارد اول سگ به طوری تربیت شده باشد که هر وقت ان را برای گرفتن شکار بفرستند برود و هر وقت جلوگیری کنند بایستد و نیز بنابر احتیاط واجب عادتش این باشد که تا صاحبش نرسد از شکار نخورد ولی اگر عادت به خوردن خون شکار داشته باشد یا به ندرت از شکار بخورد اشکال ندارد دوم ان که ان را بفرستند و اگر از پیش خود دنبال شکار رود و حیوانی را شکار کند خوردن ان حیوان حرام است بلکه اگر از پیش خود دنبال شکار رود و بعد صاحبش بانک بزند که زودتر ان را به شکار برساند اگرچه به واسطه صدای صاحبش شتاب بکند بنا بر احتیاط واجب باید از خوردن ان شکار خودداری نمایند سوم کسی که سگ را می فرستد باید مسلمان یا بچه مسلمان باشد که خوب و بدرا بفهمد و اگر کافر یا ناصب یا خارجی و یا بعضی از غلاتی که در حکم کافرند سگ را بفرستد شکار ان سگ حرام است چهارم وقت فرستادن سگ نام خدارا ببرد و اگر عمدا نام خدارا نبرد ان شکار حرام است ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد پنجم شکار به واسطه زخمی که از دندان سگ پیدا کرده بمیرد پس اگر سگ شکار را خفه کند یا شکار از دویدن یا ترس بمیرد حلال نیست ششم کسی که سگ را فرستاده وقتی برسد که حیوان مرده باشد یا اگر زنده است به اندازه سربریدن ان وقت نباشد بشرط ان که در تاخیر مسامحه نکرده باشد وچنانچه وقتی برسد که به اندازه سربریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حلال نیست
- سربریدن حیوان شرایطی دارد اول کسی که سر حیوان را می برد باید مسلمان باشد چه مرد باشد و چه زن و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد یعنی خوب و بدرا بفهمد می تواند سر حیوان را ببرد و اگر کفار و نواصب و خوارج و غلاتی که محکوم به کفرند مانند قایلین به الوهیت امیرالمومنین علیه السلام سر حیوان را ببرند ان حیوان حلال نمی شود دوم سر حیوان را با چیزی ببرند که از اهن باشد ولی چنانچه اهن پیدا نشود با چیز تیزی که چهار رگ ان را جدا کند مانند شیشه و سنگ تیز می شود سر ان را برید ولی بنابر احتیاط واجب باید طوری باشد که اگر سر حیوان را نبرند می میرد یا ضرورتی مقتضی سر بریدنش باشد سوم در هنگام سر بریدن جلو بدن حیوان رو به قبله باشد و کسی که می داند باید رو به قبله سر ببرد اگر عمدا حیوان را رو به قبله نکند حیوان حرام می شود ولی اگر فراموش کند یا مساله را نداند یا قبله را اشتباه کند یا نداند قبله کدام طرف است یا نتواند حیوان را رو به قبله کند و ناچار از تذکیه ان باشد اشکال ندارد چهارم وقتی می خواهد سر حیوان را ببرد یا کارد به گلویش بگذارد به نیت سربریدن نام خدا را ببرد و همین قدر که بگوید بسم الله یا الله اکبر و مانند ان از اذکار کفایت می کند بلکه گفتن الله تنها هم کافیست و اگر بدون قصد سربریدن نام خدا را ببرد ان حیوان پاک نمی شود و گوشت ان هم حرام است ولی اگر از روی فراموشی نام خدارا نبرد اشکال ندارد و احتیاط مستحب ان است که هر وقت یادش بیاید نام خدارا ببرد و بگوید بسم الله علی اوله و علی اخره پنجم حیوان بعد از سربریدن حرکتی بکند اگرچه مثلا چشم یا دم خود را حرکت دهد یا پای خودرا به زمین زند و این حکم در صورتی است که زنده بودن ان حیوان در حال ذبح مشکوک باشد وگرنه لزومی ندارد و نیز واجب است که به اندازه معمول و متعارف نسبت به ان حیوان خون از بدنش بیرون اید ششم ان که بنابر احتیاط واجب سر حیوان را در غیر پرندگان پیش از بیرون امدن روح از بدنش جدا نکند بلکه خود این کار حتی در پرندگان محل اشکال است ولی اگر از روی غفلت یا به جهت تیزی چاقو سر جدا شود اشکال ندارد و همچنین بنا بر احتیاط واجب رگ سفیدی را که از مهره های گردن تا دم حیوان امتداد دارد و ان را نخاع می گویند عمدا قطع نکند هفتم ان که بنابر احتیاط واجب کشتن از مذبح باشد و از قفا نباشد و همچنین بنابر احتیاط واجب جایز نیست کارد را زیر رگها فرو نموده و به طرف جلو انها را قطع کند
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد؛ چیز پاک نجس می شود و همچنین اگر به چیز سومی با همان رطوبت برسد؛ نجسش می کند و مشهور فرموده اند که متنجس به طور مطلق منجس است؛ ولی این حکم در غیر واسطه اول محل اشکال است و احتیاط واجب در اجتناب از او است (مثال) در صورتی که دست راست به بول متنجس شود آن گاه آن دست با رطوبت دیگری دست چپ را ملاقات کند این ملاقات موجب نجاست دست چپ خواهد بود و اگر دست چپ بعد از خشکیدن با آب قلیل یا سایر مایعات ملاقات کند؛ آن نیز نجس می شود؛ ولی اگر با چیز دیگری با رطوبت دیگری ملاقات کند؛ نجاست آن چیز معلوم نیست اگرچه احتیاط واجب اجتناب از آن است و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد؛ چیزی که پاک بوده نجس نمی شود اگرچه به عین نجس برسد.
- [آیت الله سیستانی] اگر چیز پاک به چیز نجس برسد ، و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد ، چیز پاک نیز نجس می‌شود ، ولی با تعدد واسطه نجس نمیشود . مثال : در صورتی که دست راست به بول متنجّس شود ، آنگاه آن دست با رطوبت جدیدی با دست چپ ملاقات کند ، این ملاقات موجب نجاست دست چپ خواهد بود ، و اگر دست چپ بعد از خشک شدن با لباس مرطوب مثلاً ملاقات کند لباس نیز نجس می‌شود ، ولی اگر آن لباس با چیز دیگری با رطوبت ملاقات کند حکم به نجاست آن چیز نمیشود . و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد ، چیزی که پاک بوده نجس نمیشود اگر چه به عین نجس برسد .
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر آب قلیل روی چیز نجس بریزد، یا چیز نجس به آن برسد نجس می‌شود، ولی اگر با فشار روی چیز نجس برسد; مقداری که به آن چیز میرسد نجس و هر چه که ملاقات با نجس نکرده پاک میباشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد چیز پاک نجس می شود و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد، چیزی که پاک بوده نجس نمی شود.
- [امام خمینی] اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد چیز پاک نجس می شود، و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد چیزی که پاک بوده نجس نمی شود.
- [آیت الله بهجت] اگر چیز پاک به نجس برسد و هردو یا یکی از آنها به طوری تَر باشد که تری یکی به دیگری برسد، چیز پاک نجس می شود. و اگر تری به قدری کم باشد که به دیگری نرسد، چیزی که پاک بوده نجس نمی شود. ولی اگر دست انسان به بدن میّتی که هنوز او را غسل نداده اند برسد اگر چه بدن میت خشک باشد، احتیاط در این است که دست را بشوید.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر جنس عین نجس به طوری عوض شود که بصورت چیز پاکی در آید پاک می‌شود، و می‌گویند استحاله شده است، مثل آن که سگ در نمکزار فرو رود و نمک شود ولی اگر جنس آن عوض نشود مثل آن که گندم نجس را آرد کنند یا نان بپزند پاک نمیشود. لازم به ذکر است اگر چیز متنجس استحاله شود پاک شدن آن خالی از اشکال نیست و لذا به احتیاط واجب باید از آن اجتناب شود مثل آنکه چوب متنجس خاکستر شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] آب مطلق اقسامی دارد که هرکدام حکمی دارد و آن پنج قسم است: اول آب کر، دوم آب قلیل، سوم آب جاری و آبهای لوله کشی، چهارم آب باران، پنجم آب چاه، ولی همه این آبها پاک و پاک کننده اند; اما آب مضاف چیزی را پاک نمی کند، بلکه با ملاقات به نجس، نجس می شود.
- [آیت الله بروجردی] آب با چهار شرط چیز نجس را پاک می‌کند:اوّل:آن که مطلق باشد، پس آب مضاف مانند گلاب و عرق بید چیز نجس را پاک نمیکند.دوم:آن که پاک باشد.سوم:آن که وقتی چیز نجس را میشویند، آب مضاف نشود و بو یا رنگ یا مزهی نجاست هم نگیرد.چهارم:آن که بعد از آب کشیدن چیز نجس، عین نجاست در آن نباشد و پاک شدن چیز نجس با آب قلیل (یعنی آب کمتر از کر) شرطهای دیگری هم دارد که بعداً گفته می‌شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر ظاهر و باطن گندم و برنج ومانند اینها نجس شود پاک شدن باطن آنها محلّ اشکال است و اگر آب پاک در باطن آنها به مقداری که نجس شده است نفوذ کند پاک می‌شود، در صورتی که آب کر یا جاری باشد ولی در شستن با آب قلیل طهارتش مشکل است.