ایستادن
مقابل نشستن و توقف کردن را ایستادن میگویند که از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته و احکام آن در دو محور بحث شده است:
کسی که در بین نماز از ایستادن عاجز شود و عجزش تا اخر وقت باقی نباشد باید نماز را در حال قدرت ایستاده بخواند و در صورتی که عجزش تا اخر وقت باقی باشد باید بقیه نماز را نشسته بخواند و همچنین اگر از نشستن هم عاجز شود باید خوابیده بخواند ولی تا بدنش ارام نگرفته باید قرایت و اذکار واجبه را نخواند و حکم اذکار مستحبه در این مساله و مسایل بعد در مساله گذشت