کسی که نشسته یا خوابیده نماز می خواند اگر موقعی که حمد یا تسبیحات می خواند شک کند که سجده یا تشهد را به جا اورده یا نه باید به شک خود اعتنا نکند و اگر پیش از ان که مشغول حمد یا تسبیحات شود شک کند که سجده یا تشهد را به جا اورده یا نه چنانچه نداند ان حالت مثلا نشستن ایا نشستن بدل از قیام است یا نه باید برگردد و مشکوک را به جا اورد و اگر بداند که بدل از قیام است چنانچه شک در تشهد باشد بنابر احتیاط واجب ان را به قصد قربت مطلقه اعم از وجوب و استحباب بیاورد و نمازش صحیح است و اگر شک در سجده است بنابر احتیاط واجب نماز را تمام کند و دوباره به جا اورد