نمازهای یَومیّه یا روزانه به نمازهای پنج‌گانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء اطلاق می‌شود که مکلف باید هر روز آنها را به جا آورد. نمازهای یومیه از مهم‌ترین اعمال عبادی مسلمانان است که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی به‌جا آورده می‌شود.

بَرْق‌، از مهم‌ترین‌ پدیده‌های‌ جوی‌. دیدگاه‌های‌ دانشمندان‌ دوره اسلامی‌ در این‌ باره‌، همچون‌ نظرات‌ آنان‌ درباره دیگر آثار علوی‌ (ه م‌، ذیل‌) بیشتر تحت‌ تأثیر اندیشه‌های‌ ارسطو و نیز دیدگاه‌های‌ تئوفراستوس‌ بوده‌ است‌. در این‌ مقاله‌، به‌ پیروی‌ از شیوه دانشمندان‌ کهن‌، به‌ علل‌ پدید آمدن‌ رعد و صاعقه‌ نیز توجه‌ شده‌ است‌. چنانکه‌ خواهد آمد، بیشتر دانشمندان‌ دوره اسلامی‌ در نقل‌ آراء ارسطو به‌ ترجمه مغلوط ابن‌ بطریق‌ اعتماد کرده‌اند؛ اما برخی‌ نیز به‌ تفاسیر، شرح‌ها یا تلخیص‌های‌ این‌ اثر، همچون‌ جوامع‌ حنین‌، و تفسیر المپیدروس‌ توجه‌ داشته‌اند.

نمازهای واجب نمازهایی است که خواندن آنها واجب و ترک آن موجب عقوبت است و در صورت نخواندن در زمان مشخص، قضای آن نیز واجب است. نمازهای واجب را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: نمازهای روزانه (یومیه) و نمازهایی که در مناسبتی خاص واجب می‌شوند.

نماز آیات، از نمازهای واجبی است که با رخ دادن حوادث طبیعی ویژه‌ای، بر مُکلَّفان واجب می‌شود.نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج رکوع دارد که در رساله توضیح المسائل مراجع تقلید مفصّل به کیفیت برگزاری و احکام و آداب آن اشاره شده است. گزاردن چنین نمازی کنایه از این است که این‌گونه حوادث نشانه‌هایی از قدرت الهی و نظم و حساب دقیق عالم طبیعی است. خواندن این نماز، انسان را از خُرافات و خیال‌های بیهوده باز می‌دارد و متوجه آفریدگار هستی می‌نماید و همچنین سبب فرونشستن ترس و دلهره وآرامش دل‌ها می‌شود.

هر یک از نمازهای واجب باید در وقت مخصوصی اقامه گردد، که به آن اوقات نمازهای یومیه می گویند.

بیهوشی (اغماء، غش) به زوال شعور و عقل می‌گویند، از هوش رفتن نیز معنای دیگر آن است. از آن در باب‌هایی نظیر طهارت، صلاة، صوم، حج، مضاربه، وکالت، و نکاح سخن رفته است.

اختیار در چند معنا به کار رفته است:۱. مقابل جبر، ۲. در برابر اکراه، ۳. مقابل ضرورت و اضطرار، ۴. برگزیدن یکی یا بیشتر، از چند چیز. از اختیار به معنای چهارم در باب نکاح سخن رفته است.

زلزله یا زلزال ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره زلزال، نود ونهمين سوره قرآن کریم در ترتيب مصحف• زلزله (فقه)، لرزش زمین و تکان خوردن شدید زمین

روزانه، نمازهاي يوميه

وسیله و علّت ثبوت چیزی برای چیز دیگر را واسطه گویند.

خواب مقابل بیداری است. از آن به مناسبت در بسیاری از باب های عبادات و معاملات سخن رفته است.

نِفاس (یا زَچَِگی) خونی است که زن از هنگام زایمان (یا سقط جنین) تا ده روز می‌بیند. خون‌هایی که بیش از ده روز (برخی فتاوا: بیش از ایام عادت) دیده می‌شود خون استحاضه است. تمام احکام حائض برای نُفَساء یعنی زن نفاس‌دیده نیز جاری است، مانند حرام بودن نماز و توقف در مسجد.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

آیه، عبارت، جمله یا جملات تشکیل‌دهنده قرآن که با ترتیب خاصی از یکدیگر تفکیک شده‌اند و سوره‌های قرآن را به وجود آورده‌اند. در قرآن کریم، کلمه آیه به همین معنا استفاده شده و آیات قرآن، «‌بیّنات‌» یعنی آشکار و واضح دانسته شده‌اند.

عادت ماهیانه (قاعدگی، حِیض، پِریود، رِگل) به جاری شدن خون حیض از رحم بانوان از دوران بلوغ تا یائسگی گفته می‌شود که به طور معمول بین ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد. زن در این مدت «حائض» بوده و احکام فقهی ویژه‌ای دارد، از جمله حرام بودن کارهای مشروط به طهارت.

سوره رعد، سیزدهمین سورهٔ قرآن و جزو سوره‌های مدنی است که در جزء سیزدهم قرآن جای گرفته است. رعد به معنای غرش آسمان است و از آیه سیزدهم گرفته شده است. این سوره درباره توحید و قدرت خداوند، حقانیت قرآن و نبوت پیامبر اسلام، رستاخیز و وصف بهشت و جهنم سخن می‌گوید.

اداء به انجام عبادت در وقت مقرَّرِ شرعی اطلاق می‌شود و در باب‌هاى طهارت، صلات و صوم به کار رفته است.

برق به جریان الکتریسیته گفته می‌شود. این عنوان از عناوین مستحدثه است و از آن به مناسبت در فقه، سخن رفته است.

قصد، تصميم به انجام عمل

آن (دم- وقت)، یکی از مباحث فلسفه می‌باشد.

انجام عمل بعد از سپری شدن وقت مخصوص آن را قضا گویند.

زن مقابل مرد است.