اب باران
آب باران در مباحث فقهی به همان باران عرفی یعنی آب حاصل از ریزش باران گفته میشود و احکام فقهی آن در باب طهارت و اطعمه و اشربه آمده است.
درختی که از اب باران یا رطوبت زمین استفاده می کند و به ابیاری احتیاج ندارد اگر در زیاد شدن یا بهتر شدن میوه به کارهای دیگر مانند بیل زدن و کود دادن محتاج باشد مساقات در ان صحیح است