عاریه
عاریه یکی از اقسام عقود است.
اگر چیز نجس را برای کاری که شرط ان پاکی است عاریه دهد مثلا ظرف نجس را عاریه دهد که در ان غذا بخورند باید نجس بودن ان را به کسی که عاریه می کند بگوید و اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودن ان را اطلاع دهد مگر در صورتی که عاریه کننده بخواهد با لباس پاک واقعی نماز بخواند که احتیاط واجب ان است که نجس بودنش را به او اطلاع دهد
عنوان مسئله:
اگر چیز نجس را برای کاری که شرط ان پاکی است عاریه دهد مثلا ظرف نجس را عاریه دهد که در ان غذا بخورند باید نجس بودن ان را به کسی که عاریه می کند بگوید و اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودن ان را اطلاع دهد مگر در صورتی که عاریه کننده بخواهد با لباس پاک واقعی نماز بخواند که احتیاط واجب ان است که نجس بودنش را به او اطلاع دهد
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] اگر شخصی دو ظرف یا دو لباس نجس داشته باشد و یکی از دو ظرف یا دو لباس را آب بکشد و بعد فراموش کند که کدام است، آیا میتواند از ظرفها استفاده نماید یا با لباسها نماز بخواند؟ و اگر چیز دیگری که مرطوب است با یکی از دو ظرف یا دو لباس تماس پیدا کند، پاک است یا نجس؟
- [آیت الله بهجت] در صورتی که صاحب خانه پس از پخت غذا متوجه نجاست آن شود، آیا لازم است که به میهمانان اطلاع دهد؟
- [آیت الله خوئی] در صورتی که چند نفر هر کدام مقداری از هدی خود را در ظرف واحدی ریخته بپزند و همه از آن اطعام بخورند، آیا عمل به احتیاط لازم اکل از هدی، نمودهاند یا خیر؟
- [آیت الله بهجت] اگر همسر انسان ندانسته با لباس نجس نماز بخواند، آیا لازم است به او گفته شود؟
- [آیت الله نوری همدانی] بدن برخی از بیماران بستری در بیمارستان به واسطه خونگیری و... نجس است و بعضی نیز دارای لباس نجس میباشند. در صورتی که امکان غسل و دسترسی به لباس پاک نباشد برای ادای نماز چگونه باید عمل کنند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در صورتی که ملافه، لباس و یا وسایل پزشکی که همراه بیمار است، نجس و یا احتمال نجاست داده شود و تعویض آن برای بیمار غیر ممکن و یا مشکل باشد، نماز خواندن در آنها چه حکمی دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] بدن یا لباس برخی از بیماران بستری در بیمارستان به واسطه خونگیری و... نجس می‌شود. در صورتی که امکان شستن بدن و تهیه لباس پاک نباشد، برای ادای نماز چه باید بکنند؟
- [آیت الله مظاهری] کسی که پیراهن و شلوار او نجس است، ولی شورت او پاک است، امّا به علّت اینکه در بیرون منزل است مانند پارک، حسینیه و... که نمیتواند لباس خود را در آورد، برای خواندن نماز چه باید بکند؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر بر نمازگزار خواندن یک رکعت نماز احتیاط واجب شد و اشتباهاً در نماز احتیاط، توحید را خواند و بعد فهمید که توحید را خوانده است وظیفه چیست؟ اگر در حین خواندن سوره توحید متوجه شد که نماز احتیاط است و خواندن توحید لازم نیست وظیفه چیست؟
- [آیت الله خوئی] کسی که در همین سال مستطیع شده ولی یقین دارد در بین مسافرت حج به جاهایی برخورد خواهد کرد که باید با لباس نجس و بدن نجس نماز بخواند، آیا باز هم واجب است یا نه؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود چنانچه صاحبش ان چیز را در خوردن یا اشامیدن استعمال کند مانند ظرف واجب است نجس شدن ان را به او بگوید اما مثل لباس نجس شدن ان را لازم نیست بگوید اگر چه بداند صاحبش با ان نماز می خواند مگر این که صاحبش بخواهد با لباس پاک واقعی نماز بخواند که در این صورت احتیاط واجب ان است که نجس بودنش را به او اطلاع دهد
- اگر بدن یا لباس مسلمان یا چیز دیگری که در اختیار اوست مانند ظرف و فرش یقین به نجاستش پیدا شود و ان مسلمان غایب گردد پاک است به شرط ان که انسان احتمال دهد ان مسلمان چیزی را که نجس شده اب کشیده است و بنابر احتیاط واجب مراعات این شروط معتبر است اول ان که ان مسلمان چیزی را که بدن یا لباسش را نجس کرده است نجس بداند پس اگر مثلا لباسش با رطوبت به بدن کافر ملاقات کرده ولی ان را نجس نداند بعد از غایب شدن او نمی شود ان لباس را پاک دانست دوم ان که بداند بدن یا لباسش به چیز نجس رسیده است و غیر مبالی به طهارت و نجاست نباشد سوم ان که انسان ببیند ان چیز را در کاری که شرط ان پاکی است استعمال می کند مثلا ببیند با ان لباس نماز می خواند یا در ان ظرف غذا می خورد چهارم ان که احتمال داده شود که ان مسلمان بداند شرط کاری را که با ان چیز انجام می دهد طهارت است پس اگر مثلا نداند که باید لباس نمازگزار پاک باشد و با لباسی که نجس شده نماز بخواند نمی شود ان لباس را پاک دانست پنجم ان که ان مسلمان بالغ باشد
- اگر چیز پاکی که اب کشیدن ان ممکن نیست نجس شود در صورتی که منفعت عقلایی حلالی داشته باشد خرید و فروش ان مانعی ندارد ولی اگر مشتری ان را برای مثل خوردن و اشامیدن بخواهد یا نجاست ان موجب شود که عمل مشروط به طهارت او باطل شود مثلا بخواهد نفت نجس را بسوزاند ولی سبب نجاست خوراک او شود یا بدن او نجس شود که در نتیجه وضو یا غسلش باطل گردد واجب است فروشنده نجاست ان را به مشتری بگوید و همچنین بنابر احتیاط واجب در جایی که اگر چه نجاست بدن موجب بطلان وضو و غسل نشود ولی مشتری بخواهد با لباس و بدن پاک واقعی نماز بخواند
- شرط پنجم ان که مکان نمازگزار اگر نجس هست به طوری تر نباشد که نجاستی که موجب بطلان نماز است به بدن یا لباس او برسد ولی جایی که پیشانی را برای سجده بر ان می گذارد باید پاک باشد و اگر نجس باشد در صورتی که خشک هم باشد نماز باطل است و احتیاط مستحب ان است که مکان نمازگزار اصلا نجس نباشد
- کسی که یک لباس دارد اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه اب کشیدن یکی از انها اب داشته باشد بنابر احتیاط باید بدن را اب کشیده و با لباس نجس نماز بخواند مگر این که نجاست بدن کمتر از نجاست لباس باشد یا نجاست بدن یک مرتبه شستن و نجاست لباس دو مرتبه شستن لازم داشته باشد که در این دو صورت لازم است تطهیر لباس را مقدم بدارد
- لباس نمازگزار باید پاک باشد و اگر کسی در حال اختیار با بدن یا لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل است
- فروختن چیز پاکی که نجس شده و اب کشیدن ان ممکن است اشکال ندارد ولی اگر مشتری ان چیز را برای صرف در مثل خوردن و اشامیدن بخواهد یا برای عملی که طهارت ظاهری برای صحت ان کافی نیست مثل ان که اب را برای وضو گرفتن و غسل کردن بخواهد نجاست ان را باید به او بگوید و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر لباس است و مشتری می خواهد با لباس پاک واقعی نماز بخواند هر چند که در نماز طهارت ظاهری بدن و لباس برای جاهل کفایت می کند
- اگر چیزی به بول پسر شیرخواری که غذا خور نشده نجس شود چنانچه یک مرتبه اب روی ان بریزند که به تمام جاهای نجس ان برسد پاک می شود ولی احتیاط مستحب ان است که یک مرتبه دیگر اب روی ان بریزند و در لباس و فرش و مانند اینها فشار لازم نیست
- اگر زن حایض بعد از پاکی به اندازه غسل وقت ندارد ولی می تواند با تیمم نماز را در وقت بخواند احتیاط واجب ان است که ان نماز را با تیمم بخواند و در صورتی که نخواند قضا بر او واجب نیست اما اگر از جهت دیگر تکلیفش تیمم است مثل ان که اب برایش ضرر دارد واجب است تیمم کند و ان نماز را بخواند و در صورتی که نخواند واجب است قضا نماید
- کسی که در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز بدن یا لباسش نجس شود و پیش از ان که چیزی از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود که نجس شده یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده در صورتی که اب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس یا بیرون اوردن ان نماز را بهم نمی زند باید در بین نماز بدن یا لباس را اب بکشد یا لباس را عوض نماید یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده لباس را بیرون اورد ولی چنانچه طوری باشد که اگر بدن یا لباس را اب بکشد یا لباس را عوض کند یا بیرون اورد نماز بهم می خورد یا اگر لباس را بیرون اورد عورتش برهنه می ماند نمازش باطل بوده و باید دوباره با بدن و لباس پاک نماز بخواند
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد، مثلا ظرف نجس را عاریه دهد که در آن غذا بخورند، باید نجس بودن آنرا به کسیکه عاریه می کند بگوید، و امّا اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودنش را اطلاع دهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد؛ مثلا ظرف نجس را عاریه دهد که در آن غذا بخورند؛ باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه می کند بگوید و اما اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودنش را اطلاع دهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکیست عاریه دهد، مثلاً ظرف نجس را عاریه دهد که در آن غذا بخورند، باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه میکند بگوید و امّا اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودنش را اطّلاع دهد مگر عاریهکننده نجس بودن آن را قبلاً میدانسته و فعلاً فراموش کرده، که باید عاریهدهنده نجس بودن آن را به وی گوشزد کند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد مثلاً ظرف نجس را عاریه دهد که در آن غذا بخورند، باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه می کند بگوید. اما اگر لباس نجس را عاریه دهد، لازم نیست نجس بودن آن را بگوید، هر چند بداند عاریه گیرنده با آن نماز می خواند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد، مثلاً ظرف را عاریه دهد که با آن غذا بخورد باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه میکند بگوید ولی اگر لباس را برای نماز عاریه داده احتیاط واجب آن است که به او بگوید.
- [آیت الله بروجردی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکیست عاریه دهد مثلاً لباس را عاریه دهد که با آن نماز بخوانند بنا بر احتیاط واجب باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه میکند اطلاع دهد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد مثلاً لباس را عاریه دهد که با آن نماز بخوانند ، باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه می کند ، بگوید .
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود؛ چنانچه صاحبش آن چیز را در کاری که شرط آن پاکی است استعمال می کند مانند ظروفی که در خوردن و آشامیدن استعمال می شود واجب است نجس شدن آن را به او بگوید و اما مثل لباس؛ نجس شدن او را لازم نیست بگوید اگرچه بداند صاحبش با او نماز می خواند؛ زیرا که پاک بودن لباس در نماز شرط واقعی نیست.
- [آیت الله خوئی] اگر چیزی را که عاریه کرده نجس شود، چنانکه صاحبش آن چیز را در کاری که شرط آن پاکی است استعمال میکند، مانند ظروفی که در خوردن و آشامیدن استعمال می‌شود واجب است نجس شدن آن را به او بگوید، و اما مثل لباس، نجس شدن او را لازم نیست بگوید، اگرچه بداند صاحبش با او نماز میخواند، زیرا که پاک بودن لباس در نماز شرط واقعی نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] فروختن چیز پاکی که نجس شده و آب کشیدن آن ممکن است اشکال ندارد، ولی اگر خریدار آن چیز را برای کاری بخواهد که شرط آن پاک بودن است، مثلاً از قسم خوراکیست که میخواهد آن را بخورد، چنانچه ناآگاهی خریدار سبب گردد که وی آن را در کاری که شرط آن پاکیست به کار گیرد، مثلاً آن خوراکی را بخورد، باید فروشنده نجس بودن آن را به او بگوید، ولی در لباس، لازم نیست نجس بودنش را بگوید، اگر چه مشتری با آن نماز بخواند، مگر خریدار نجس بودنش را میدانسته و الان فراموش کرده است و میخواهد با آن نماز بخواند که در این صورت فروشنده باید نجس بودن آن را به مشتری بگوید، زیرا نماز در لباس نجس یا بدن نجس در صورت فراموشی باطل است، ولی در صورت ندانستن نجاست لباس یا بدن صحیح است.