ظاهر این است
فتوی است (مگر اينكه قرينه‌ای بر خلاف آن باشد).
خرما بر سه قسم است:
(1) آن است که خشکش می کنند و حکم زکاه آن گفته شد
(2) آن است که در حال رطب بودنش می خورند
(3) آن است که نارس خلال آن را می خورند.
در قسم
دوم چنانچه مقداری باشد که خشک آن به (288) من (45) مثقال کم برسد؛ زکاه آن واجب است و اما قسم سوم ظاهر این است که زکاه بر آن واجب نباشد.
عنوان مسئله:
خرما بر سه قسم است:
(1) آن است که خشکش می کنند و حکم زکاه آن گفته شد
(2) آن است که در حال رطب بودنش می خورند
(3) آن است که نارس خلال آن را می خورند.
در قسم
دوم چنانچه مقداری باشد که خشک آن به (288) من (45) مثقال کم برسد؛ زکاه آن واجب است و اما قسم سوم ظاهر این است که زکاه بر آن واجب نباشد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر وزن گندم و جو و خرما و کشمش موقعی که تر است به (288) من (45) مثقال کم برسد و بعد از خشک شدن کمتر از این مقدار شود؛ زکاه آن واجب نیست.
- زکاه گندم و جو و خرما و کشمش وقتی واجب می شود که به مقدار نصاب برسند و نصاب آنها (288) من تبریز (45) مثقال کم است که تقریبا (847) کیلو گرم می شود.
- مخارجی را که برای گندم و جو و خرما و انگور کرده است؛ نمی تواند از حاصل کسر نموده و ملاحظه نصاب نماید؛ پس چنانچه یکی از آنها پیش از ملاحظه مخارج به (288) من (45) مثقال کم برسد؛ باید زکاه آن را بدهد.
- کسی که بدهکار است و گندم یا جو یا خرما یا انگور هم دارد؛ اگر بمیرد و پیش از آنکه زکاه اینها واجب شود؛ ورثه قرض اورا از مال دیگر بدهند؛ هر کدام که سهمشان به (288) من (45) مثقال کم برسد؛ باید زکاه بدهد و اگر پیش از آنکه زکاه اینها واجب شود؛ قرض او را ندهند؛ چنانچه مال میت فقط به اندازه بدهی او باشد؛ واجب نیست زکاه اینها را بدهند و اگر مال میت بیشتر از بدهی او باشد؛ باید جنس زکاه دار را نسبت به مجموع مال ملاحظه کنند به همان نسبت از جنس زکاه دار کسر شود؛ پس سهم هر یک از ورثه به اندازه نصاب برسد زکاه بر او واجب است.
- نقره دو نصاب دارد: نصاب اول آن (105) مثقال معمولی است که اگر نقره به (105) مثقال برسد و شرایط دیگر را هم که گفته شد داشته باشد؛ انسان باید یک چهلم آن را که (2) مثقال و (15) نخود است از بابت زکاه بدهد و اگر به این مقدار نرسد؛ زکاه آن واجب نیست. و نصاب دوم آن (21) مثقال است؛ یعنی اگر 21 مثقال به (105) مثقال اضافه شود؛ باید زکاه تمام (126) مثقال را به طوری که گفته شد بدهد و اگر کمتر از (21) مثقال اضافه شود؛ فقط باید زکاه (105) مثقال آن را بدهد و زیادی آن زکاه ندارد و همچنین است هرچه بالا رود؛ یعنی اگر (21) مثقال اضافه شود باید زکاه تمام آنها را بدهد و اگر کمتر اضافه شود؛ مقداری که اضافه شده و کمتر از (21) مثقال است زکاه ندارد. بنابر این اگر انسان یک چهلم هرچه طلا و نقره دارد بدهد؛ زکاتی را که بر او واجب بوده داده و گاهی هم بیشتر از مقدار واجب داده است؛ مثلا کسی که (110) مثقال نقره دارد؛ اگر یک چهلم آن را بدهد؛ زکاه (105) مثقال آن را که واجب بوده داده و مقداری هم برای (5) مثقال آن داده که واجب نبوده است.
- کسی که زکاه چند مال بر او واجب شده؛ اگر مقداری زکاه بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند؛ چنانچه چیزی را که داده هم جنس یکی از آنها باشد؛ زکاه همان جنس حساب می شود و اگر از قسم پول بدهد که هم جنس هیچ کدام آنها نباشد؛ به همه آنها قسمت می شود؛ پس کسی که زکاه چهل گوسفند و زکاه پانزده مثقال طلا بر او واجب است؛ اگر مثلا یک گوسفند از بابت زکاه بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند؛ زکاه گوسفند حساب می شود؛ ولی اگر مقداری پول نقره یا اسکناس بدهد به زکاتی که برای گوسفند و طلا بدهکار است تقسیم می شود.
- اگر انسان در چند شهر که فصل رسیدن حاصل آنها با یکدیگر اختلاف دارد و زراعت و میوه آنها در یک وقت به دست نمی آید گندم یا جو و خرما یا انگور داشته باشد و همه آنها محصول یک سال حساب شود؛ چنانچه چیزی که اول می رسد به اندازه نصاب یعنی (288) من (45) مثقال کم باشد؛ باید زکاه آن را موقعی که می رسد بدهد و زکاه بقیه را هر وقت به دست می آید ادا نماید و اگر آنچه اول می رسد به اندازه نصاب نباشد؛ صبر می کند تا بقیه آن برسد؛ پس اگر روی هم به مقدار نصاب شود؛ زکاه آن واجب است و اگر به مقدار نصاب نشود؛ زکاه آن واجب نیست.
- زنی که عادت دارد؛ اگر بعد از آنکه سه روز یا بیشتر خون دید پاک شود و دوباره خون ببیند و فاصله بین دو خون کمتر از ده روز باشد و همه روزهائی که خون دیده با روزهائی که در وسط پاک بوده از ده روز بیشتر باشد؛ مثل آنکه پنج روز خون ببیند و پنج روز پاک شود و دوباره پنج روز خون ببیند؛ چند صورت دارد: 1 - آنکه تمام خونی که دفعه اول دیده در روزهای عادت باشد و خون دوم که بعد از پاک شدن می بیند در روزهای عادت نباشد؛ در این صورت باید همه خون اول را حیض و خون دوم را استحاضه قرار دهد. و همچنین است اگر مقداری از خون اول را در عادت و مقداری از آن را قبل از عادت یا بعد از عادت ببیند و فرقی نمی کند خون با نشانه های حیض باشد یا بدون نشانه های آن. 2 - آنکه خون اول در روزهای عادت نباشد و تمام خون دوم یا مقداری از آن به طوری که در صورت اول گفته شد در روزهای عادت باشد که باید همه خون دوم را حیض و خون اول را استحاضه قرار دهد. 3 - آنکه مقداری از خون اول و دوم در روزهای عادت باشد و خون اولی که در روزهای عادت بوده از سه روز کمتر نباشد؛ در این صورت آن مقدار با پاکی وسط و مقداری از خون دوم که آن هم در روزهای عادت بوده و مجموع از ده روز بیشتر نیست همه آنها حیض است و مقداری از خون اول که پیش از روزهای عادت بوده و مقداری از خون دوم که بعد از روزهای عادت بوده استحاضه است؛ مثلا اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده؛ در صورتی که یک ماه از اول تا ششم خون ببیند و دو روز پاک شود و بعد تا پانزدهم خون ببیند؛ از سوم تا دهم حیض است و روز اول و دوم و همچنین از یازدهم تا پانزدهم استحاضه می باشد. 4 - آنکه مقداری از خون اول و دوم در روزهای عادت باشد ولی خون اولی که در روزهای عادت بوده از سه روز کمتر باشد؛ در این صورت بعید نیست مقداری را که در عادت خود دیده با تمام کردن کسری آن از ما قبل تا سه روز شود باید حیض قرار دهد. پس اگر می شود مقداری را که از خون دوم در بین عادت دیده حیض قرار دهد (به این معنی که مجموع این مقدار با مقداری که از اول حیض قرار داده با پاکی مابین آنها از ده روز تجاوز نکند) تمام آنها حیض است و الا خون اول را حیض و باقی را استحاضه قرار دهد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] خرما بر سه قسم است : 1 خرمائی که خشکش میکنند ، و حکم زکات آن گفته شد . 2 خرمائی که در حال رطب بودن قابل مصرف است . 3 خرمائی که نارس (خلال) آن را میخورند . در قسم دوم چنانچه مقداری باشد که خشک آن به مقدار نصاب برسد ، احتیاط مستحب آن است که زکات آن را بدهند . امّا قسم سوم ظاهر این است که زکات بر آن واجب نباشد .
- [آیت الله وحید خراسانی] خرما بر سه قسم است ان است که خشکش می کنند و حکم زکات ان گذشت ان است که در حال رطب بودنش می خورند ان است که نارس خلال ان را می خورند و در قسم دوم چنانچه مقداری باشد که خشک ان به مقدار نصاب برسد بنابر احتیاط واجب زکات به ان تعلق می گیرد و اما قسم سوم زکات به ان تعلق نمی گیرد
- [آیت الله شبیری زنجانی] خرما بر سه قسم است: 1 - آن که خشکش میکنند که زکات در آن بیاشکال واجب است، چنانچه گذشت. 2 - آن که در حال رطب بودنش میخورند که بنا بر احتیاط اگر مقداری باشد که خشک آن به اندازه نصاب باشد، زکات آن واجب است. 3 - آن که نارس آن را میخورند که ظاهراً زکات در آن واجب نیست.
- [امام خمینی] خرمایی که تازه آن را می خورند و اگر بماند خیلی کم می شود چنانچه مقداری باشد که خشک آن به 288 من و 45 مثقال کم برسد، زکات آن واجب است.
- [آیت الله بروجردی] خرمایی که تازهی آن را میخورند و اگر بماند خیلی کم می‌شود، یا بعد از خشک شدن، خرما به آن نمیگویند، چنانچه مقداری باشد که وزن خشک آن به 288 مَن، 45 مثقال کم برسد، زکات آن واجب است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خرمایی که تازه آن را می خورند و اگر بماند خیلی کم می شود چنانچه مقداری باشد که وزن خشک آن به 288 من، 45 مثقال کم برسد، زکات آن واجب است.
- [آیت الله نوری همدانی] خرمائی که تازةآن را می خورند و اگر بماند خیلی کم می شود چنانچه مقداری باشد که خشک آن به 288 من و 45 مثقال کم برسد ، زکوه آن واجب است . (مسآله 1870 ) گندم و جو و خرما و کشمشی که زکوه آنها را داده ، اگر چند سال هم نزد او بماند زکوه ندارد .
- [آیت الله بروجردی] اگر وزن گندم و جو و خرما و کشمش موقعی که تر است به 288 مَن، 45 مثقال کم برسد و بعد از خشک شدن کمتر از این مقدار شود، زکات آن واجب نیست.
- [آیت الله خوئی] اگر وزن گندم و جو و خرما و کشمش موقعی که تر است به (288) من و (45) مثقال کم برسد و بعد از خشک شدن کمتر از این مقدار شود، زکات آن واجب نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر وزن گندم و جو و خرما و کشمش موقعی که تر است به 288 من، 45 مثقال کم برسد و بعد از خشک شدن کمتر از این مقدار شود، زکات آن واجب نیست.