قِمار یا قمار بازی در فقه اسلامی به معنای بازی با آلات مخصوص به همراه برد و باخت است. در اسلام قماربازی حرام است. در روایتی از پیامبر اسلام (ص) کلمه «مَیْسِر» در آیه ۹۳ سوره مائده بر قمار تطبیق داده شده است. احادیث متعددی با مضمون نهی از این عمل نقل شده است. در کتاب الکافی یک باب به قمار اختصاص یافته است. در فقه شیعه شرط‌بندی بر سر بازی‌های دیگر (به جز سه مورد) مثل قمار حرام است.

دزدیدن مال کسی به صورت پنهان را سرقت گویند. از احکام آن به تفصیل در باب حدود و به مناسبت درباب صلات و غصب سخن گفته‌اند.