سجده، نام سی و دومین سوره قرآن کریم می باشد و از آن در باب صلات سخن گفته‌اند.

آیه ۵۸ سوره مریم، یکی از ۴ آیه دارای سجده واجب می باشد.

سوره سجده یا الم سجده یا الم تنزیل، سی و دومین سوره قرآن و جزو سوره‌های مکی که در جزء ۲۱ قرآن آمده است. این سوره به سبب آیه‌ پانزدهم آن که قرائت یا شنیدن آن سجده واجب دارد، سجده نامیده شده است؛ بنابراین یکی از چهار سوره‌ای است که عزائم نامیده شده‌اند. سوره سجده درباره معاد، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن می‌گوید و به منکرانِ قیامت هشدار به عذاب می‌دهد و ثواب مؤمنان را پاداشی معرفی می‌کند که قابل تصور انسان نیست.

تنزیل، واژه‌ای قرآنی به معنای فروفرستادن. این واژه پانزده بار در قرآن کریم به کار رفته. به باور بسیاری از مفسران و قرآن‌پژوهان، واژه انزال به معنای نزول دفعی قرآن، و تنزیل به معنای نزول تدریجی آن است و در برخی روایات، واژه تنزیل در برابر تأویل آمده و این دو واژه به معنای ظاهر و باطن به کار رفته‌اند.

دارای قرائت نیکوتر را اقرأ می‌گویند و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.

سَجده، اصطلاحی برای عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین، نشانه خضوع فرد در مقابل خدا، که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است. مسلمانان در نمازهای روزانه خود واجب است در هر رکعت دو بار سجده کنند.

سوره در اصطلاح قطعه ای از قرآن است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. قرآن کریم ۱۱۴ سوره دارد که اول آن فاتحه و آخر آن سوره ناس است.

الم در مقابل لذت، دردی که در دنیا و آخرت بر انسان و حیوان وارد می‌شود.

آن (دم- وقت)، یکی از مباحث فلسفه می‌باشد.