پیشانی
پیشانی به قسمت فوقانی چهره، حدّ فاصل رستنگاه مو و ابرو گفته می شوداز آن در بابهای طهارت، صلات و حج سخن رفته است.
کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند، باید به قدری که می‌تواند خم شود ومهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است روی چیز بلند گذاشته وطوری باید پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است، ولی‌باید کف دستها وزانوها وانگشتان پا را بطور معمول به زمین بگذارد.
عنوان مسئله:
کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند، باید به قدری که می‌تواند خم شود ومهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است روی چیز بلند گذاشته وطوری باید پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است، ولی‌باید کف دستها وزانوها وانگشتان پا را بطور معمول به زمین بگذارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی به هنگام سجده کف دست ها را روی زمین بگذارد، ولی انگشتانش بر روی زمین نباشد، آیا سجده اش صحیح است؟
- [آیت الله سیستانی] وجود مقداری از موی سر بین پیشانی ومهر درهنگام سجده چه حکمی دارد درصورتیکه به اندازه معمول پیشانی روی مهرقرار گرفته باشد واصولا چه مقدار از پیشانی باید روی مهر باشد قرار گرفته باشد و اصولا چه مقدار از پیشانی باید روی مهر باشد.
- [آیت الله سبحانی] نماز گزار در هنگام سجده اگر به غیر از کف دستها ، دستها را تا آرنج به زمین بچسباند، حکم نمازش چیست؟
- [آیت الله سیستانی] در سجده باید کف دستها بر زمین باشد. آیا شامل همه انگشتهای دست (و تمام قسمت انگشتها) هم می شود؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر ناخن پا به حدی بلند باشد که در موقع سجده مانع رسیدن انگشت به زمین شود، اشکالی دارد؟
- [آیت الله خوئی] آیا موزائیک، حکم زمین را دارد، سجده و تیمم بر آن جائز است؟ ته کفش و کف پا را پاک میکند یا خیر؟
- [آیت الله سبحانی] چند وقتی است که در مساجد و منازل شخصی معمول شده است که صاحبان عذر بر روی صندلی می نشینند و در مقابل آنان که میز نسبتا بلندی گذاشته می شود که نمازگزار به هنگام سجده پیشانی خود را روی همان میز میگذارد اکنون سوال این است آیا گذاردن کف دستها نیز طبق روال همیشگی باید روی آن میز گذارده شود یا لزوم ندارد؟
- [سایر] 1. در هنگام سجده باید هفت موضع بدن روی خاک قرار گیرد. پس چرا ما فقط پیشانی را روی مهر میگذاریم؟ 2. آیا جهت گذاشتن کف دست بر زمین، انگشتان هم شامل کف دست می‌شود؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خانمی به علت درد شدید کمر و زانو به یکی از دو حالت زیر قادر به نماز خواندن است: 1 ایستاده نماز بخواند و برای سجده کردن روی صندلی نشسته و روی میزی که در مقابل خود گذاشته سجده کند به نحوی که زانوها یا نوک انگشتان روی زمین قرار نمی گیرد بلکه کف پا روی زمین قرار می گیرد. 2 نشسته نماز بخواند و سجده را به شکل صحیح انجام دهد. کدام یک از این دو حالت صحیح است؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] نمازگزاری که توان نشستن و برخاستن را ندارد کدام حالت را انتخاب کند: 1. سجدههایش را روی میز انجام دهد تا قدرت برخاستن برای رکعات را داشته باشد؟ 2. سجدههایش را روی زمین و به طور معمول انجام دهد تا مواضع سجده روی زمین باشد که در این صورت قادر به بلند شدن نیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- کسی که هیچ نمی‌تواند خم شود، باید برای سجده بنشیند و با سر اشاره کند و اگر نتواند، باید با چشمها اشاره نماید و در هر صورت احیتاط واجب آن است که اگر می‌تواند مهر را بلند و به پیشانی بگذارد و اگر با سر یا چشمها هم نمی‌تواند اشاره کند، باید در قلب نیّت سجده کند و بنابر احتیاط واجب با دست ومانند آن برای سجده اشاره نماید.
- اگر پیشانی را عمداً یا سهواً به زمین نگذارد، سجده نکرده است، اگرچه جاهای دیگر به زمین برسد ولی اگر پیشانی را به زمین بگذارد و سهواً جاهایدیگر را به زمین نرساند، یا سهواً ذکر نگوید، سجده صحیح است.
- در سجده بنابر احتیاط واجب سر دو انگشت بزرگ پاها را به زمین بگذارد و اگر انگشتهای دیگر پا، یا روی پا را به زمین بگذارد، یا به واسطه بلند بودن ناخن سر شست به زمین نرسد، نماز باطل است و کسی که به واسطه ندانستن مسأله نمازهای خود را اینطور خوانده، باید دوباره بخواند.
- اگر پیش از تمام شدن ذکر سجده، سهواً پیشانی را از زمین بردارد نمی‌تواند دوباره به زمین بگذارد و باید آن را یک سجده حساب کند، ولی اگر جاهای دیگر را سهواً از زمین بردارد، باید دو مرتبه به زمین بگذارد و ذکر را بگوید.
- احتیاط واجب آن است که در سجده واجب قرآن، پیشانی را بر مهر یا چیز دیگری که سجده بر آن صحیح است گذاشته وجاهای دیگر بدن را به دستوری که در سجده نماز گفته شد بر زمین بگذارد.
- در سجده باید کف دست را به زمین بگذارد ولی در حال ناچاری پشت دست هم مانعی ندارد، و اگر پشت دست ممکن نباشد، باید مچ دست را بگذارد و چنانچه آن را هم نتواند، باید تا آرنج هر جا را که می‌تواند، بر زمین بگذارد و اگر آن هم ممکن نیست، گذاشتن بازو کافی است.
- اگر پیشانی یا پشت دستها زخم است وپارچه یا چیز دیگری را که بر آن بسته نمی‌تواند باز کند، باید دست را روی آن بکشد و نیز اگر کف دست زخم باشد و پارچه یا چیز دیگری را که بر آن بسته نتواند باز کند، باید دست را با همان پارچه به چیزی که تیمّم به آن صحیح است بزند و به پیشانی وپشت دستها بکشد.
- اگر انسان ناچار شود که در زمین گل نماز بخواند، چنانچه آلوده شدن بدن ولباس برای او مشقّت ندارد، باید سجده وتشهّد را بطور معمول بجا آورد و اگر مشقّت دارد می‌تواند در حالی که ایستاده، برای سجده با سر اشاره کند وتشهّد را ایستاده بخواند و اگر سجده وتشهّد را بطور معمول هم بجا آورد، نمازش صحیح است.
- اگر در پیشانی دمل ومانند آن باشد، چنانچه ممکن است باید با جای سالم پیشانی سجده کند، و اگر ممکن نیست باید زمین را گود کند ودمل را در گودال وجای سالم را به مقداری که برای سجده کافی است بر زمین بگذارد.
- اگر موقعی که ذکر سجده را میگوید، یکی از هفت عضو را عمداً از زمین بردارد، نماز باطل می‌شود ولی موقعی که مشغول ذکر نیست، اگر غیر از پیشانی جاهای دیگر را از زمین بردارد ودوباره بگذارد اشکال ندارد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خوئی] کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می‌تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمین بگذارد.
- [آیت الله بروجردی] کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند، باید به قدری که می‌تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و پیشانی را طوری بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است؛ ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمین بگذارد.
- [آیت الله اردبیلی] کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند، باید تا اندازهای که می‌تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است روی چیز بلندی گذاشته و به گونهای پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است، ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پاها را به نحو معمول به زمین بگذارد.
- [آیت الله بهجت] کسی که نمی‌تواند پیشانی رابه زمین برساند باید بهقدری که می‌تواند خم شود و مُهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است، ولی باید بنابر احتیاط کف دستها و زانوها و انگشتان پا را بهطور معمول به زمین بگذارد.
- [آیت الله سیستانی] کسی که می‌تواند بنشیند ولی نمی‌تواند پیشانی را بر زمین برساند ، اگر بتواند بقدری خم شود که عرفاً سجده بر آن صدق کند باید به آن مقدار خم شود ، و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است ، روی چیز بلندی گذاشته و پیشانی را بر آن بگذارد ، ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را در صورت امکان بطور معمول بر زمین بگذارد .
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر ان صحیح است روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر ان بگذارد که بگویند سجده کرده است ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمین بگذارد
- [امام خمینی] کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمین بگذارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند؛ باید به قدری که می تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است؛ روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است؛ ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمین بگذارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که نمی‌تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می‌تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی جای بلندی بگذارد و پیشانی را بر آن قرار دهد، به طوری که بگویند سجده کرده است و هر مقدار از مواضع سجده را که می‌تواند به طور معمول بر زمین بگذارد.
- [آیت الله سبحانی] کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است; ولی باید کف دست ها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول بر زمین بگذارد.