گناه، در اصطلاح دینی به معنای نافرمانی از خداوند و انجام دادن کاری است که خداوند از آن نهی کرده یا ترک کاری است که خداوند به انجام آن فرمان داده است. گناه می‌تواند عملی مانند قتل، گفتاری مانند غیبت و نظری مانند شرک باشد.

تکدی ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: قرآن• تکدی (گدایی)، درخواست کمک بلاعوض از دیگران• آداب کمک به متکدی، شماری از آداب و شیوه‌های پسندیده کمک به متکدیان در قرآن کریم• اجتناب از تکدی (قرآن)، مذمت تکدی‌گری در قرآن کریم• حقوق متکدیان (قرآن)، حقوق متکدیان در قرآن کریم• خشونت با متکدی (قرآن)، نهی قرآن کریم از خشونت با متکدی• زمینه‌های تکدی (قرآن)، بررسی زمینه‌های تکدی در جامعه از منظر قرآن کریم• شخصیت متکدیان (قرآن)، شخصیت متکدیان و حفظ آن از منظر قرآن کریم• طرد متکدیان (قرآن)، طرد متکدیان، از موارد منهی در قرآن کریم• کمک به متکدی، دستورات قرآن در کمک به متکدی در موارد ضرورت• رفع نیاز متکدی، راه‌کارهای قرآن برای رفع نیاز متکدی• انفاق به متکدیان (قرآن)، آداب و شرایط انفاق به متکدیان در قرآن کریم کاربردهای دیگر• گدایی (جامعه‌شناسی)، آسیب‌شناسی تکدی از منظر جامعه‌شناسی• تکدی در میان ملل، بررسی تکدی و عوامل آن در ملل مختلف• حکم تکدی، حکم فقهی تکدی (گدایی ) از دیگران نسبت به افراد گوناگون با لحاظ موقعیت آنان• گواهی متکدی، عدم صلاحیت متکدی برای گواهی دادن

کلید واژگان: مدارا، عفو، خشم، قرآن، حدیث.

عدالت اصطلاحی فقهی و کلامی است. در فقه، عنوانی است برای صفتی که باعث ترک گناه می‌گردد و در بسیاری از احکام عملی از آن سخن رفته است. از نظر فقهی، عدالت یک شخص با تأیید دو عادل یا معاشرت فراوان با خود او یا باور متدینین به عدالت وی، قابل اثبات است. بیشتر فقها معتقدند حُسن ظاهر (یعنی آراستگی ظاهری از جهت پایبندی به احکام شرعی) برای اثبات عدالت فرد کافی است.

زکات از واجبات مالی در دین اسلام است که بر اساس آن، مسلمانان باید مقدار معینی از ۹ قلم کالا برای مصرف در زندگی فقرا و سایر امور عمومی اجتماعی بپردازند. این ۹ کالا عبارتند از نقدین (طلا و نقره)، انعام ثلاثه ( گاو، گوسفند و شتر) و غلات اربعه (گندم، جو، کشمش و خرما). مقدار پرداختی هر یک از این کالاها متفاوت است و در فقه تعیین شده است.

بناء ممکن است اسم در معانی ذیل به کار رفته باشد: • بناء (فقه)، معانی و کاربردهای بناء در فقه• بناء (نحو)، مقابل اعراب• ساختمان، به معنی بنا یا عمارت ساخته شده بر روی زمین• ساختن، بنا کردن ساختمان

یاری کردن را اعانت گویند. از این عنوان به مناسبت در باب‌های صلات، حج، تجارت، ضمان، اجاره، اطعمه و اشربه، غصب و دیات سخن رفته و احکام و آثاری بر آن مترتّب گشته است.