سلام/ مشکل شما در درستی و وجوب حجاب نیست؛ مشکل عزم و اراده است. خودت را تشویق و وادار به کارهای خوب کن و خدا را برای گام به گام کارهای خوب و صالح و صواب شکر کن و سجده ی شکر و اقرار به شکر شما را ان شاءالله در انجام آن تثبیت می کند.
شاید به این فکر توجه کرده باشید که: "اگر چند روز باحجاب کامل باشم بعد نتوانم ادامه بدهم کار خوبی نیست بهتر است صبر کنم تا کاملا آماده بشم بعد شروع کنم" اگر با چنین فکر و تصمیمی روبه شدید بدانید که این یک وسوسه است وسوسه ای شیطانی و کاملا حرفه ای. به خودت محکم بگو:بگو تا شیطان و نفس هر دو بشنوند و ناامید شوند؛ بگو:
دختر تو همین یک امروز را، که می خواهی باحجاب باشی، با حجاب باش -به فرض که فردا نمی توانی یا نمی شود یا هرچی...- ولی فردا راحت به وجدانت و به خدا می توانی بگویی تا آنجایی که شد و عقلم رسید انجام دادم در بقیه راه خدایا کمکم کن.
نه اینکه صبر کنی تا کاملا رشد معنوی و دینی ...[این تلقی نادرست از واژه صبر است چون اشاره به تنبلی و تعلل دارد!] مسیر به سمت خدا گام به گام و پله به پله است و قاتل این طی طریق؛ تنبلی است!
