اسلام دین عهد و پیمان است و یکی از علائم و صفات مؤمنان را وفای به عهد می داند. پیامبر اکرم (ص) فرمود :مؤمنان به شرط ها و تعهدات خود پای بند هستند. [1] متأسفانه بعضی از افراد به این امر مهم پای بند نیستند و هر جا منافع و هوا و هوس آنان ایجاب کند به راحتی عهد و پیمان های خود را زیر پا می گذارند که این امر از نظر اخلاقی بسیار ناپسند است. با توجه به این نکته، انسان های فهیم و زیرک تا اشخاص را در جریانات و حوادث گوناگون امتحان نکنند و به صداقت و راستگویی و وفای به عهد و پیمان آنان یقین پیدا نکنند، در هیچ کاری به آنها اعتماد نمی کنند. مخصوصاً در امر مهم انتخاب همسر و ازدواج که انسان می خواهد شریک زندگی خود را انتخاب نماید، و از این رو است که باید با تحقیق و بررسی و مشورت با افراد دانا و دلسوز باشد تا بتواند همسری را انتخاب کند که به عهد و پیمان خود وفادار باشد. یک دختر جوان باید توجه داشته باشد که افراد فریب کار و هوسباز بسیاری، در کمین آنان نشسته اند که اگر غفلت کنند با زبان چرب و نرم و وعده های دروغ و توخالی ازدواج و زندگی های رؤیایی، در صدد فریب و تاراج عفت آنانند که به محض گرفتن گوهر عفت، آنان را به حال خود رها خواهند کرد و یا به وادی فساد و تباهی اخلاقی می کشانند. بنا بر این اولاً قبل از تحقیق کامل و مشورت با پدر و مادر هیچ درخواست ازدواجی را نپذیرند و ثانیاً بعد پذیرش درخواست ازدواج و انتخاب همسر آینده خود قبل از ازدواج شرعی و قانونی و ثبت آن در دفاتر ثبتی معتبر، به هیچ یک از اعمال زنا شویی تن در ندهند که پشیمانی هیچ سودی ندارد. مسلما کسی که خدعه و نیرنگ می زند و عهد شکنی می کند گناه کار است و شدت گناه او به میزان ضربه و ضرر و خسارتی است که طرف مقابل در اثر این کار او می بیند و باید به هر نحو که می تواند خسارت های روحی و جسمی او را جبران نماید و الا در قیامت در پیشگاه خداوند مسئول است و در آخرت باید جواب گو باشد. برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: نمایه: ارتباط با نامحرم قبل از ازدواج، سؤال 1407 (سایت: 1427) . [1] . تهذیب‏الأحکام، ج 7، ص، 372، رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ الْمُؤْمِنُونَ عِنْدَ شُرُوطِهِم‏.
اگر دختر و پسری رابطه داشته باشندو همدیگر را بخواهند (نظرشان ازدواج باشد) ولی بعد پسر روی حرفش نماند (به قول خود عمل نکند) پسر دچار چه گناهی (هم در این دنیا هم در آخرت) می شود؟ چون دختر هم ضربه خورده است.
اسلام دین عهد و پیمان است و یکی از علائم و صفات مؤمنان را وفای به عهد می داند. پیامبر اکرم (ص) فرمود :مؤمنان به شرط ها و تعهدات خود پای بند هستند. [1] متأسفانه بعضی از افراد به این امر مهم پای بند نیستند و هر جا منافع و هوا و هوس آنان ایجاب کند به راحتی عهد و پیمان های خود را زیر پا می گذارند که این امر از نظر اخلاقی بسیار ناپسند است. با توجه به این نکته، انسان های فهیم و زیرک تا اشخاص را در جریانات و حوادث گوناگون امتحان نکنند و به صداقت و راستگویی و وفای به عهد و پیمان آنان یقین پیدا نکنند، در هیچ کاری به آنها اعتماد نمی کنند. مخصوصاً در امر مهم انتخاب همسر و ازدواج که انسان می خواهد شریک زندگی خود را انتخاب نماید، و از این رو است که باید با تحقیق و بررسی و مشورت با افراد دانا و دلسوز باشد تا بتواند همسری را انتخاب کند که به عهد و پیمان خود وفادار باشد. یک دختر جوان باید توجه داشته باشد که افراد فریب کار و هوسباز بسیاری، در کمین آنان نشسته اند که اگر غفلت کنند با زبان چرب و نرم و وعده های دروغ و توخالی ازدواج و زندگی های رؤیایی، در صدد فریب و تاراج عفت آنانند که به محض گرفتن گوهر عفت، آنان را به حال خود رها خواهند کرد و یا به وادی فساد و تباهی اخلاقی می کشانند. بنا بر این اولاً قبل از تحقیق کامل و مشورت با پدر و مادر هیچ درخواست ازدواجی را نپذیرند و ثانیاً بعد پذیرش درخواست ازدواج و انتخاب همسر آینده خود قبل از ازدواج شرعی و قانونی و ثبت آن در دفاتر ثبتی معتبر، به هیچ یک از اعمال زنا شویی تن در ندهند که پشیمانی هیچ سودی ندارد. مسلما کسی که خدعه و نیرنگ می زند و عهد شکنی می کند گناه کار است و شدت گناه او به میزان ضربه و ضرر و خسارتی است که طرف مقابل در اثر این کار او می بیند و باید به هر نحو که می تواند خسارت های روحی و جسمی او را جبران نماید و الا در قیامت در پیشگاه خداوند مسئول است و در آخرت باید جواب گو باشد. برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: نمایه: ارتباط با نامحرم قبل از ازدواج، سؤال 1407 (سایت: 1427) .
[1] . تهذیبالأحکام، ج 7، ص، 372، رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ الْمُؤْمِنُونَ عِنْدَ شُرُوطِهِم.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر خانواده پسری برای خواستگاری دختری یکی دو مرتبه به خانه دختر بروند و خانواده دختر با ازدواج آنها موافقت کند ولی بعداً خانواده پسر ازدواج را بنا بر عللی بر هم بزند، با توجه به اینکه طیّ این چند روز خاطراتی بین دختر و پسر ایجاد شده امّا ازدواج بر هم خورده و خانواده دختر از خانواده پسر ناراضی است؛ آیا حقّ الناسی برگردن خانواده پسر آمده است؟ اگر جواب مثبت است چه باید کرد؟
- [سایر] در صورتیکه پسری به دختری قول ازدواج داده، ولی در لحظه آخر با او اتمام حجت کرده و قول خود را پس گرفته و دختر راضی به عمل نامشروع شده و بکارتش از بین رفته باشد، آیا به غیر از توبه و اظهار ندامت، حق دیگری از دختر به گردن پسر باقی میماند؟ ارش البکاره و مهرالمثل چیست و آیا در این مورد به دختر تعلق میگیرد؟ و برای پرداخت آن با رعایت حفظ آبرو چه راهی است؟
- [آیت الله اردبیلی] پسری هستم که با خانمی ازدواج موقت کردم و بعد فهمیدم که آن زن به من دروغ گفته و وی شوهر دارد و سریعاً از وی جدا شدم. آیا گناهی مرتکب شدهام؟ آن زن به من گفته بود که دختر برادرش از شوهرش طلاق گرفته و بیوه است و در منزلمان زندگی میکند. سپس من با برادر زادهاش (البته به قول آن خانم) آشنا شدم و فهمیدم آن زن برادرزادهاش نیست بلکه دخترش است. حال با این اوصاف آیا من میتوانم با دختر این خانم ازدواج موقت کنم؟ اگر بر فرض با دختر آن خانم ازدواج موقت کرده باشم حکمش چیست؟ آیا گناه کار هستم؟
- [سایر] من مدت 20 سال پیش باخانواده ای آشنا شده و بعد از چند سال رابطه با دختر آنها و رفت و آمد های مخفیانه، با او قول و قرار ازدواج گذاشتم. بعد از اینکه چند سال گذشت من خودم صیغه محرمانه خواندم! البته دختر گفت که چون باکره هست بدون اذن پدرش چنین کاری نمی شود ولی من به او گفتم که بعضی از مراجع قبول دارند و ما ارتباط نزدیکی برقرار کردیم. پس از 13 سال که به دختر قول ازدواج را داده بودم، الان بدقولی کرده و با یک دختر دیگر ازدواج کرده ام! و آن دختر از دست من بشدت ناراحت است. قبل از عروسی من، به در خانه ما آمد و با مادرم روبرو شد، من و مادرم او را با فحاشی و تهدید به شکایت از در خانه مان دور کردیم و او هم که دختر آبرومندی بود از آنجا رفت! البته من شکایتش را به کلانتری کردم ولی پیگیری نکردم. حال نمی دانم وضعیت دنیا و آخرت من و خانواده ام که بر سر این دختر بیچاره چنین بلایی را آورده ایم چه می شود؟ چگونه خدا از ما راضی خواهد شد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] عده ای از دختران و پسران نامحرم با اعتقاد به اینکه رضایت قلبی جهت ازدواج دائم یا موقت کافی است و نیازی به خطبه عقد نمی باشد اقدام به زندگی مشترک در کنار هم و برقراری روابط زن و شوهری بدون عقد شرعی می نمایند؛ لطفا نظر مبارکتان را در مورد این کار که در اصطلاح برخی به ازدواج سفید نام گرفته است در سوالات ذیل مرقوم فرمایید؛ با تشکر و احترام. 1- آیا صرف رضایت دختر و پسر نامحرم برای زندگی در کنار هم به معنای محرمیت بوده و کفایت از صیغه عقد دائم و یا موقت می کند؟ 2- آیا ازدواج دختر باکره بدون اذن ولی او صحیح است؟ و مراد از دختر باکره چیست؟ 3- در صورتی که دختر و پسری قبلا با جهل به لزوم خواندن عقد ازدواج و بدون اطلاع پدر دختر رابطه جنسی داشته اند برای حفظ آبرو می توانند بدون اطلاع پدر دختر در حال حاضر خودشان عقد شرعی بخوانند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مردی پس از مسافرتی که یک سال طول کشیده برمی گردد می بیند همسرش پسری زائیده پس از نزاع و درگیری زن را طلاق داده و زن پس از مدتی از دنیا می رود. بعد از بزرگ شدن این فرزند و طلب کردن حقش از پدر، پدر او را نفی می کند، این در حالی است که زن تا آخر عمر می گفته این فرزند از شوهر من است و مرد هم به مؤمنه بودن زن اعتراف می کند، در این رابطه: 1 آیا قول مرد قبول است؟ 2 اگر مسأله مشکوک باشد که این طفل بعد از دوازده ماه به دنیا آمده یا قبل آن وظیفه چیست؟ 3 حکم ارث و محرمیت این پسر با بچه های دیگر این مرد چیست؟ و آیا کودک حلال زاده است؟
- [سایر] دو اشکال در باب ازدواج موقت مطرح است:1- از جنبه روانشناسی هنگامی که یک دختر و پسر با هم رابطه دوستی برقرار می کنند، با اینکه هر دو به شدت درگیر احساسات و عواطف هستند، این دختر است که انرژی عاطفی و روحی بیشتری از خودش مصرف می کند که با توجه به ساختار روحی زن امری کاملا طبیعی است و پسرها هم هر چه قدر که بخواهند از خود ابراز احساسات کنند، در اغلب مواقع به پای دختر نمی رسند، اما این جور روابط و دوستی ها دوام و پایداری نخواهد داشت و اگر هم احیانا به ازدواج منجر شود، امکان جدایی بسیار بیشتر خواهد بود آن هم به دلایلی که فعلا نیاز به طرح آنها نیست. بعد از پایان این رابطه، این دختر است که ضربه عاطفی سختی خواهد خورد؛ چون او احساساتش درگیر بوده است و با تمام وجود ابراز احساسات می کرده است. لطفا از منظر روانشناسی و اجتماعی در این باب صحبت کنید. چون اشکال تراشان در این امر، غالبا قصد نشان دادن ناکارمدی دین و قوانین ناب اسلام را دارند. به همین دلیل مستندات دینی برای آنها غیر قابل قبول است. (پاسخ دو اشکال مطرح شده را برای بحث با چنین افرادی نیاز دارم.)
- [سایر] سلام.من دختری 21 ساله و دانشجو هستم.از ترم پیش احساس کردم یکی از پسرهای دانشکده نسبت به من توجه خاصی داردو البته من خودم قبلا در دلم ایشان را پسر خوبی حس میکردم.اما هیچ شناخت خاصی نسبت به ایشان ندارم.فقط میدانیم اهل انزلی هستند و احتمالا با من هم سن میباشند.من خودم دختر خیلی خجالتی هستم.میخواستم بدانم که آیا ازدواج من با پسری نسبتا خجالتی مانند خودم به صلاحم هست یا به ضرر هر دومان؟ چون میدانید که خجالتی بودن باعث عقب افتادن انسان در بسیاری از زمینه های زندگی میشود و از طرف دیگر میترسم اگر با کسی که رو دار تر از خودم باشد ازدواج کنم دچار اختلافاتی در آینده شویم.چکار کنم؟
- [سایر] ضمن عرض سلام و تسلیت ایام سوگواری امام حسین (ع). من و دختر خانمی به هم علاقه مند بودیم.اما امکان ازدواج در آن زمان برای ما فراهم نبود و طبق فتوای آیت الله بهجت(مرجع تقلیدم) ارتباط مستمر ما جایز نبود.با توجه به فتوایی که هم در رساله و هم در استفتائات ایشان آمده است:( با فرض آن که دختر رشیده و عاقله است و زوجی را که برای خود در نظر گرفته کفو او باشد و با اجتماع تمام شرایط، پدر از اذن امتناع نماید، اعتبار اذن پدر ساقط میشود و در هر حال رعایت احترام پدر انجام شود واللّه العالم.)بر طبق همین فتوا ما صیغه ی عقد موقت را جاری کردیم اما ارتباط ما تا همین آلان که با شما صحبت می کنم تنها در سطح صحبت مستقیم و یا تلفنی بوده است و هیچ تماس بدنی با هم نداشتیم و حتی به خاطر احترام به پدر دختر این را به عنوان شرط در ازدواج مطرح کرده بودیم.به لطف خداوند الان خانواده هایمای از علاقه ی ما به هم آگاه هستند و قرار است چند وقت آینده مراسم خواستگاری و عقد انجام شود.سوال من از شما این است که ما در هنگام خواندن صیغه تمام شرایط ذکر شده در بالا را داشتیم. فقط چون هر دو نسبت به امتناع پدر دختر از دادن اجازه برای عقد،یقین داشتیم و نمی خواستیم که این کار ما باعث ایجاد عناد و دشمنی پدر شود، از مطرح کردن موضوع با پدر دختر خودداری کردیم و صیغه را خواندیم. آیا عقد ما تا الان صحیح بوده است؟با توجه به اینکه ما با هم حرف های عاشقانه زدیم آیا گناهی مرتکب شده ایم؟در ضمن از شما تقاضای دعای فراوان جهت خوشبختی ما چه در این دنیا و چه در آخرت را خواستارم.
- [سایر] سلام حاج آقا حال و احوال چطوره؟ جناب مرادی من هیچ گاه در مطلب ارسالی قبلیم اغراق نکردم این فقط نظر شخصیم بود در مورد شما. دوست دارم نظر شما را در مورد اتفاقی که در زندگی ام افتاد بدانم: چند وقت قبل یکی از خویشاوندان(پسر عمه پدرم) به خواستگاری من آمد ایشان 19 ساله و دانشجو هستند اما گفتند به علت این که نه من آمادگی ازدواج را دارم نه ایشون فقط خواستند که ما جواب بله را بدهیم و بدون این که کسی ار اقوام بفهمد ما مال هم باشیم تا ایشان مطمین باشند که من مال ایشان هستم وبا کس دیگری ازدواج نخواهم کرد و من و خانواده ام هم موافقت کردیم آخه هم خانواده ایشان برای ما شناخته شده هستند و هم خودشان به علت رفاقت با برادرم خوبیشان برایمان ثابت شده است دوست دارم نظر شما را در این رابطه بدانم به نظر شما چند درصد از پسر ها در چنین مواقعی روی حرف خود باقی می ماند و یا چند درصدشان عشق واقعی دارند اصلا کار ما درست بوده؟ من یک دختر هفده ساله هستم که تا به حال عشق را تجربه نکرده ام علاقه ای هم به این کار قبل از ازدواج ندارم علاقه خاصی هم به ایشان ندارم البته نه این که دوستش نداشته باشم اما تا زمانی که ازدواجم با ایشان حتمی نشده نمی خواهم خودم را درگیر عشق کنم چون می ترسم ایشان چند وقت بعد نظرشان عوض شود .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . انسان نمیتواند بدون اذن زن خود، با زنانی که به واسطه شیر خوردن، خواهرزاده یا برادرزاده زن او شدهاند ازدواج کند، و نیز اگر با پسری لواط کند، احتیاط واجب آن است که دختر و خواهر و مادر و مادربزرگ آن پسر را که رضاعی هستند، یعنی به واسطه شیرخوردن، دختر و خواهر و مادر او شدهاند، برای خود عقد نکند.
- [آیت الله علوی گرگانی] انسان نمیتواند بدون اذن زن خود، با زنهایی که به واسطه شیر خوردن، خواهر زاده یا برادر زاده زن او شدهاند ازدواج کند، و نیز اگر با پسری لواط کند، احتیاط واجب آن است که دختر وخواهر ومادر ومادر بزرگ آن پسر را که رضاعی هستند یعنی به واسطه شیر خوردن، دختر و خواهر و مادر او شدهاند، برایخود عقد نکند و اگر عقدی واقع شده احتیاط واجب آن است که طلاق دهد خصوصاً اگر لواط کننده قبل از بلوغ لواط کرده باشد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] انسان نمی تواند بدون اذن زن خود؛ با زنهائی که به واسطه شیر خوردن خواهرزاده یا برادرزاده زن او شده اند ازدواج کند. و نیز اگر با پسری لواط کند؛ احتیاط واجب آن است که دختر و خواهر و مادر و مادر بزرگ آن پسر را که رضاعی هستند؛ یعنی به واسطه شیر خوردن دختر و خواهر و مادر او شده اند؛ برای خود عقد نکند.
- [آیت الله بروجردی] انسان نمیتواند بدون اذن زن خود، با زنهایی که به واسطهی شیر خوردن، خواهر زاده یا برادرزادهی زن او شدهاند ازدواج کند و نیز اگر با پسری لواط کند، احتیاط واجب آن است که با دختر و خواهر و مادر و مادر بزرگ آن پسر را که رضاعی هستند یعنی به واسطهی شیر خوردن، دختر و خواهر و مادر او شدهاند برای خود عقد نکند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر با مادر یا خواهر یا دختر پسری ازدواج نماید و بعد از ازدواج و دخول به زوجه با آن پسر لواط کند، آنان بر او حرام نمی شوند، ولی اگر آنها را طلاق داد بنابر احتیاط واجب دو مرتبه آنها را عقد نکند، و نیز اگر بعد از عقد و پیش از دخول لواط کند بنابر احتیاط واجب آن زن بر او حرام می شود.