با توجه به مطالبی که از سوی برخی کاندیداها در خلال انتخابات ریاست جمهوری نسبت به بعضی از شخصیت های روحانی مطرح شد و آنان را به عنوان مفسدان اقتصادی معرفی کرد و در کشور جو بد بینی نسبت به روحانیت پیدا شده و اهانت هایی به روحانیت صورت می گیرد، با توجه به این وضعیت خواهشمندم نظر مقام معظم رهبری و مراجع تقلید به ویژه حضرت آیت الله العظمی هادوی تهرانی را نسبت به موارد زیر بیان فرمایید:1. آیا طرح این گونه مطالب به هر دلیلی به این شکل جایز است؟2. وظیفه افراد نسبت به اشخاصی که چنین شبهاتی را در جامعه دامن می زنند چیست؟3. با کسانی که تحت تاثیر این امور به روحانیت توهین می کنند چگونه باید برخورد کرد؟4. وظیفه طلاب جوان در این شرایط چیست؟

همانطور که در سؤال مذکور مرقوم داشته اید از مراجع عظام حفظهم الله و به خصوص حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) استفتاء نمودیم که پاسخ تعدادی از آنها به شرح زیر می باشد:   دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): تا آنجا که می دانند و می دانیم، روحانیت به وظیفه شرعی خود عمل کرده اند، ممکن است بعضی اطلاع نداشته باشند، باید با زبان خوب رفع شبهه کرد.   نظر حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در این خصوص به این شرح می باشد: ج1) آبروی افراد در اسلام، مانند جان، بسیار محترم است و خدشه در آبروی افراد از گناهان کبیره می باشد و مادامی که جرم کسی ثابت نشده است، نمی توان جرمی را به وی نسبت داد و اثبات جرم نیازمند دادگاه صالحه است و پس از اثبات نیز نمی توان مجرم را تشهیر (معرفی عموی) کرد مگر در برخی موارد خاص که در فقه مشخص شده است.   ج2) با افرادی که اقدام به چنین گناهی می کنند باید بر اساس معیارهای امر به معروف و نهی از منکر برخورد کرد.   ج3) به همان صورتی که در سؤال قبل بیان شد.   ج4) طلاب جوان سرمشق دیگران در اجتناب از این گناهان باشند و در صف مقدم آمرین بالمعروف و ناهین عن المنکر با این گونه کژی ها برخورد کنند و جایگاه عالمان دین را برای مردم به گفتار و کردار تبیین نمایند.