امیرالمومنین
نخستین امام شیعیان علی(ع)
1. از نتیجه روایات وارده به دست می آید که ما علم به وظیفه حضرات معصومین نداریم و در صورتی که علت رفتار خود را بیان نفرمایند ما نمی توانیم از علت آن رفتار مطلع گردیم. حال در این صورت سوالی مطرح می گردد که ما چگونه می توانیم افعال کسانی را که علم به وظیفه ی آن ها نداریم الگو قرار دهیم؟
3. الگو برداری ما از آن بزرگوران در چه حداست؟ برفرض مثال اگر امیرالمومنین درروز دوشنبه از یک مسیر و روز سه شنبه از مسبر دیگر تردد فرمایند ؛ آیا در مقابل این عمل وظیفه ای نداریم یا الگو برداری از این افعال به حال ما سودمند است؟
4. با توجه به اینکه ما علم به وظیفه حضرات معصومین نداریم،آیا ممکن است از آن بزرگواران رفتاری همچون ترک نماز،یا ترک واجباتی مانند نماز سر بزند؟
یکی از ادله معتبر اسلام، سنت پیامبر (ص) و دیگر معصومین(ع) است که همانند آیات قرآن برای مسلمانان حجت است که به سه شکل قول ، فعل و تقریر معصوم در دسترس ما قرار دارد. گفته‌ها و سخنان معصومین (ع) را که در احادیث و روایات آمده است (قول معصوم) ،اعمال و افعالی را که آنان انجام می‌داده‌اند (فعل معصوم) و تایید کردن سخن یا عمل دیگری را (تقریر معصوم) گویند. اگر معصوم(ع) کاری را انجام داد،دلالت بر مباح بودن عمل دارد. و اگر کاری را انجام نداد، دلالت بر عدم وجوب دارد. اما مستحب، حرام یا مکروه بودن عمل دانسته نمی شود.. مگر اینکه از دلیل یا نشانه یا علامت دیگری استفاده کنیم . اگر بدانیم این عملی که از معصوم صادر شده است از اعمال اختصاصی منصب نبوت یا امامت است، ما وظیفه اطاعت و الگو گیری در آن عمل را نداریم. اما در جایی که شک داریم که عملی را که معصوم(ع) انجام داده از اعمال اختصاصی اوست یا از اعمال غیر اختصاصی، اصل اشتراک در تکالیف، حکم می کند: همه تکالیفی را که ما داریم، آنان نیز داشته باشند، مگر موارد خاصی که دلیل داشته باشیم ، آنان مکلف به تکلیف دیگری هستند. دلالت گفتار امام از دلالت فعل و عمل آن بزرگواران بیشتر و روشن تر است زیرا در کلام و گفتار امکان استفاده از الفاظ و کلماتی و صیغه های خاصی که کاملاً دلالت بر منظور داشته باشد و حکم را به صورت روشن بیان کند وجود دارد. اما اینکه حضرات معصومین واجبی مانند نماز را ترک کرده باشند، باید گفت گر چه آنان در موارد زیادی تقیه می کردند و یا یاران خود را امر به تقیه می کردند اما گزارش نشده است که خود آنان، واجبی مانند نماز را ترک کرده باشند.
یکی از ادله معتبر اسلام، سنت پیامبر (ص) و دیگر معصومین(ع) است که همانند آیات قرآن برای مسلمانان حجت است که به سه شکل قول ، فعل و تقریر معصوم در دسترس ما قرار دارد. گفته‌ها و سخنان معصومین (ع) را که در احادیث و روایات آمده است (قول معصوم) ،اعمال و افعالی را که آنان انجام می‌داده‌اند (فعل معصوم) و تایید کردن سخن یا عمل دیگری را (تقریر معصوم) گویند. اگر معصوم(ع) کاری را انجام داد،دلالت بر مباح بودن عمل دارد. و اگر کاری را انجام نداد، دلالت بر عدم وجوب دارد. اما مستحب، حرام یا مکروه بودن عمل دانسته نمی شود.. مگر اینکه از دلیل یا نشانه یا علامت دیگری استفاده کنیم . اگر بدانیم این عملی که از معصوم صادر شده است از اعمال اختصاصی منصب نبوت یا امامت است، ما وظیفه اطاعت و الگو گیری در آن عمل را نداریم. اما در جایی که شک داریم که عملی را که معصوم(ع) انجام داده از اعمال اختصاصی اوست یا از اعمال غیر اختصاصی، اصل اشتراک در تکالیف، حکم می کند: همه تکالیفی را که ما داریم، آنان نیز داشته باشند، مگر موارد خاصی که دلیل داشته باشیم ، آنان مکلف به تکلیف دیگری هستند. دلالت گفتار امام از دلالت فعل و عمل آن بزرگواران بیشتر و روشن تر است زیرا در کلام و گفتار امکان استفاده از الفاظ و کلماتی و صیغه های خاصی که کاملاً دلالت بر منظور داشته باشد و حکم را به صورت روشن بیان کند وجود دارد. اما اینکه حضرات معصومین واجبی مانند نماز را ترک کرده باشند، باید گفت گر چه آنان در موارد زیادی تقیه می کردند و یا یاران خود را امر به تقیه می کردند اما گزارش نشده است که خود آنان، واجبی مانند نماز را ترک کرده باشند.
عنوان سوال:
1. از نتیجه روایات وارده به دست می آید که ما علم به وظیفه حضرات معصومین نداریم و در صورتی که علت رفتار خود را بیان نفرمایند ما نمی توانیم از علت آن رفتار مطلع گردیم. حال در این صورت سوالی مطرح می گردد که ما چگونه می توانیم افعال کسانی را که علم به وظیفه ی آن ها نداریم الگو قرار دهیم؟
1. از نتیجه روایات وارده به دست می آید که ما علم به وظیفه حضرات معصومین نداریم و در صورتی که علت رفتار خود را بیان نفرمایند ما نمی توانیم از علت آن رفتار مطلع گردیم. حال در این صورت سوالی مطرح می گردد که ما چگونه می توانیم افعال کسانی را که علم به وظیفه ی آن ها نداریم الگو قرار دهیم؟
3. الگو برداری ما از آن بزرگوران در چه حداست؟ برفرض مثال اگر امیرالمومنین درروز دوشنبه از یک مسیر و روز سه شنبه از مسبر دیگر تردد فرمایند ؛ آیا در مقابل این عمل وظیفه ای نداریم یا الگو برداری از این افعال به حال ما سودمند است؟
4. با توجه به اینکه ما علم به وظیفه حضرات معصومین نداریم،آیا ممکن است از آن بزرگواران رفتاری همچون ترک نماز،یا ترک واجباتی مانند نماز سر بزند؟
پاسخ:
یکی از ادله معتبر اسلام، سنت پیامبر (ص) و دیگر معصومین(ع) است که همانند آیات قرآن برای مسلمانان حجت است که به سه شکل قول ، فعل و تقریر معصوم در دسترس ما قرار دارد. گفته‌ها و سخنان معصومین (ع) را که در احادیث و روایات آمده است (قول معصوم) ،اعمال و افعالی را که آنان انجام می‌داده‌اند (فعل معصوم) و تایید کردن سخن یا عمل دیگری را (تقریر معصوم) گویند. اگر معصوم(ع) کاری را انجام داد،دلالت بر مباح بودن عمل دارد. و اگر کاری را انجام نداد، دلالت بر عدم وجوب دارد. اما مستحب، حرام یا مکروه بودن عمل دانسته نمی شود.. مگر اینکه از دلیل یا نشانه یا علامت دیگری استفاده کنیم . اگر بدانیم این عملی که از معصوم صادر شده است از اعمال اختصاصی منصب نبوت یا امامت است، ما وظیفه اطاعت و الگو گیری در آن عمل را نداریم. اما در جایی که شک داریم که عملی را که معصوم(ع) انجام داده از اعمال اختصاصی اوست یا از اعمال غیر اختصاصی، اصل اشتراک در تکالیف، حکم می کند: همه تکالیفی را که ما داریم، آنان نیز داشته باشند، مگر موارد خاصی که دلیل داشته باشیم ، آنان مکلف به تکلیف دیگری هستند. دلالت گفتار امام از دلالت فعل و عمل آن بزرگواران بیشتر و روشن تر است زیرا در کلام و گفتار امکان استفاده از الفاظ و کلماتی و صیغه های خاصی که کاملاً دلالت بر منظور داشته باشد و حکم را به صورت روشن بیان کند وجود دارد. اما اینکه حضرات معصومین واجبی مانند نماز را ترک کرده باشند، باید گفت گر چه آنان در موارد زیادی تقیه می کردند و یا یاران خود را امر به تقیه می کردند اما گزارش نشده است که خود آنان، واجبی مانند نماز را ترک کرده باشند.