مستحب است انسان صبر کند که نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت که فرادی یعنی تنها خوانده شود بهتر است. و نیز نماز جماعتی را که مختصر بخوانند از نماز فرادی که آن را طول بدهند بهتر می‌باشد.[1] مستحبّ است انسان نماز را در اوّل وقت آن بخواند و راجع به آن خیلی سفارش شده است و هر چه به اول وقت نزدیکتر باشد بهتر است ، مگر آن که تأخیر آن از جهتی بهتر باشد، مثلًا صبر کند که نماز را به جماعت بخواند[2] . در باره مقدار زمانی که می توان به خاطر برپایی نماز جماعت صبر کرد حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره) و بعضی دیگر از مراجع معظم تقلید فرموده اند:"... به شرط آن که وقت فضیلت نگذرد."[3] وقت فضیلت نماز ظهر از موقع زوال تا موقعی است که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود (منظور سایه‌ای است که از ظهر به بعد پیدا می‌شود) و وقت فضیلت عصر از موقعی که سایه شاخص به اندازه خود آن است تا موقعی که به اندازه دو برابر آن شود و وقت فضیلت نماز مغرب از غروب است تا ناپدید شدن (حُمره مغربیّه) (رنگ سرخی که بعد از غروب آفتاب در مغرب ظاهر می‌شود) و وقت فضیلت نماز عشا از موقعی است که سرخی مزبور ناپدید می‌شود تا یک سوم از شب و وقت فضیلت نماز صبح از اول طلوع فجر یعنی سپیده صبح است تا موقعی که هوا روشن شود.[4]
[1] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 768، مسأله 1402 [2] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 418، مسأله 750 [3] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 418، مسأله 751 [4] . توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 421-420- مسأله 695
