1. نماز عید فطر و قربان در زمان حضور امام (ع) واجب است و باید به جماعت خوانده شود و در زمان ما که امام معصوم (ع) غایب است، مستحب میباشد و احتیاط واجب آن است که آن را به جماعت نخوانند،[1] ولی به قصد رجاء مانع ندارد، و چنانچه ولی فقیه یا مأذون از طرف او اقامه جماعت نماید اشکال ندارد.[2]
البته هر چند نماز عید فطر در زمان غایب بودن امام زمان (عج) واجب نیست، اما خواندن این نماز برای شما که جوان هم هستید اثرات خوبی دارد و از خطبه‌ها و فضای معنوی که بعد از یک ماه روزه برای انسان ایجاد می‌شود، می‌توانید استفاده برده و به فیض برسید. و حتی اگر نتوانستید در جماعت شرکت کنید می‌توانید آن را به صورت فرادا بجا آورید.
2. نماز عید فطر و قربان دو رکعت است و وقت آن از ابتدای طلوع آفتاب روز عید است تا ظهر؛[3]
در رکعت اول پس از تکبیرة الاحرام و قرائت حمد و سوره (بهتر است سوره اعلی باشد) پنج تکبیر گفته می‌شود که پس از هر تکبیری قنوت خوانده می‌شود، آنگاه بعد از تمام شدن قنوت پنجم تکبیر دیگری گفته شده و به رکوع رفته و دو سجده را بجا آورده و برمی‌خیزند و در رکعت دوم پس از قرائت حمد و سوره (بهتر است سوره شمس باشد) چهار تکبیر گفته می‌شود و پس از هر تکبیر یک قنوت خوانده می‌شود و آنگاه تکبیر دیگری گفته شده و به رکوع می‌روند و دو سجده و تشهد را بجا آورده و با گفتن سلام، نماز را به پایان می‌رسانند.
در قنوت نماز عید فطر و قربان هر دعا و ذکری بخوانند کافی است ولی بهتر است این دعا را به قصد امید ثواب، بخوانند: «اللّٰهُمَّ اهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ اهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَروتِ وَ اهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ اهْلَ التَّقْویٰ وَ الْمَغْفِرَةِ اسْأَلُکَ بِحَقِّ هٰذا الْیَوْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسلِمینَ عیداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً وَ کَرٰامَةً وَ مَزیداً انْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُدخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ اخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً و آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوٰاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلیْهِمْ اللّٰهُمَّ إِنِّی اسْألُکَ خَیْرَ ما سَأَلَکَ بِهِ عِبٰادُکَ الصَّالِحُونَ وَ اعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبٰادُکَ الْمُخْلَصُونَ».[4] [1] . (اراکی، گلپایگانی، خوئی، فاضل، نوری، سیستانی، تبریزی، مکارم، صافی): می‌شود آن را به جماعت یا فرادی خواند. (صافی): ولی احتیاط این است که به جماعت آن را رجاءً بخواند.
(زنجانی): بنا بر احتیاط، آن را به جماعت نخوانند. [2] . امام خمینی، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰی - امام خمینی)، ج1، ص 824، م 1516، دفتر انتشارات اسلامی، قم، هشتم، 1424 ه ق. [3] . همان، ص 824، م 1517. [4] . همان، ص 825، م 1519 و 1520.
