سیمرغ
سیمرغ پرنده‌ای شگرف و اسطوره‌ای است که جلوه‌های متفاوت و خارق‌العاده در عرصه‌ی افسانه، حماسه، فلسفه، عرفان، و به طور کلی در فضای فرهنگ ایرانی داشته است.
رساله صفیر سیمرغ را چه کسی نوشته است؟ و چه چیزی را در بر دارد؟
نویسنده رسالۀ «صفیر سیمرغ»، شهاب الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی معروف به «شیخ اشراق» است. «صفیر»، به هر آواز و صوت ممتد، نرم و بدون ‏تلفّظ حروف‏ می گویند که از میان دو لب به صدا در می آید؛[i] و «سیمُرغ»، نام مرغی است که پادشاه افسانه ای پرندگان بود. و در عرفان کنایه از پیر یا انسان کامل است. داستان آن و پرندگان دیگر در ادبیات فارسی و کتب عرفانی به گونه های متعددی بیان شده است. شیخ اشراق، در این رساله به سیر و سلوک عرفانی معنا بخشیده و حالات روحی سالک الی الله، موقعیّت های پیش آمده و خطرات و موانع موجود در راه را بیان می کند. [i] . فرهنگ ابجدی عربی – فارسی، ص 555، واژۀ «صَفَرَ» و 556، واژۀ «الصَّفیر»؛ المفردات فی غریب القرآن، ص 487، واژۀ «الصّفیر»؛ لسان العرب، ج 4، ص 460، واژۀ «الصّفیر».
نویسنده رسالۀ «صفیر سیمرغ»، شهاب الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی معروف به «شیخ اشراق» است. «صفیر»، به هر آواز و صوت ممتد، نرم و بدون ‏تلفّظ حروف‏ می گویند که از میان دو لب به صدا در می آید؛[i] و «سیمُرغ»، نام مرغی است که پادشاه افسانه ای پرندگان بود. و در عرفان کنایه از پیر یا انسان کامل است. داستان آن و پرندگان دیگر در ادبیات فارسی و کتب عرفانی به گونه های متعددی بیان شده است. شیخ اشراق، در این رساله به سیر و سلوک عرفانی معنا بخشیده و حالات روحی سالک الی الله، موقعیّت های پیش آمده و خطرات و موانع موجود در راه را بیان می کند. [i] . فرهنگ ابجدی عربی – فارسی، ص 555، واژۀ «صَفَرَ» و 556، واژۀ «الصَّفیر»؛ المفردات فی غریب القرآن، ص 487، واژۀ «الصّفیر»؛ لسان العرب، ج 4، ص 460، واژۀ «الصّفیر».
پاسخ:
نویسنده رسالۀ «صفیر سیمرغ»، شهاب الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی معروف به «شیخ اشراق» است. «صفیر»، به هر آواز و صوت ممتد، نرم و بدون تلفّظ حروف می گویند که از میان دو لب به صدا در می آید؛[i] و «سیمُرغ»، نام مرغی است که پادشاه افسانه ای پرندگان بود. و در عرفان کنایه از پیر یا انسان کامل است. داستان آن و پرندگان دیگر در ادبیات فارسی و کتب عرفانی به گونه های متعددی بیان شده است. شیخ اشراق، در این رساله به سیر و سلوک عرفانی معنا بخشیده و حالات روحی سالک الی الله، موقعیّت های پیش آمده و خطرات و موانع موجود در راه را بیان می کند. [i] . فرهنگ ابجدی عربی – فارسی، ص 555، واژۀ «صَفَرَ» و 556، واژۀ «الصَّفیر»؛ المفردات فی غریب القرآن، ص 487، واژۀ «الصّفیر»؛ لسان العرب، ج 4، ص 460، واژۀ «الصّفیر».
- [آیت الله سیستانی] خواهشمند است بفرمایید منظور از (دشول) که در قسمت (خوردن و آشامیدن) رساله نوشته شده چه غددی می باشد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا تصریح به جواز عمل به رساله که معمولا در ابتدای رساله ها نوشته می شود به معنای نفی دیگران است؟ و آیا مردم نسبت به مرجعی که ناشناخته مانده چون قدرت بیان نداشته است مسئول هستند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] وظیفه کسی که تا قبل از دیدن استفتائی در سایت ( قرائت به ادغام یا به فصل در تشهد) تشهد را به فصل می خوانده چیست؟ با توجه به اینکه در رساله بصورت غیر ادغام نوشته شده وهمچنین در - یکن له - .
- [سایر] در کتاب رساله نوشته است باید صیغه ی عهد خواند مانند : بگوید با خدا عهد کردم که فلان کار خیر را انجام دهم حال آیا قل دادن مانند عهد بستن است
- [سایر] با وجود اینکه همه میدانیم حضرت زهرا (س) به شهادت رسیده و در رساله ها آمده است که شهید غسل احتیاج ندارد، پس چرا در مقاتل نوشته شده که حضرت زهرا (س) را غسل دادند؟
- [آیت الله علوی گرگانی] در رساله عملیه نوشته شده که در هبه ذی رحم رجوع به مال هبه شده جایز نیست، حالا اگر رجوع کرد حکم غصب را دارد یا این که مخالفت حکم تکلیفی کرده است؟
- [آیت الله سیستانی] خواندن قرآن ، تفسیر قرآن و حفظ قرآن در ایام حیض چه حکمی دارد؟ در رساله نوشته شده است که خواندن بیش از هفت آیه کراهت دارد آیا به این معنی است که نباید خوانده شود ؟
- [آیت الله بروجردی] در رساله توضیح المسائل صفحه 50 مسأله 323 نوشته (مس نمودن خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است) و نیز در صفحه 72 مسأله 483 نوشته شده (خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جایی از بدن به خط قرآن و نیز خضاب کردن به حناء و مانند آن برای حائض مکروه است) آیا اشتباهی شده یا اسقاطی در کلام است؟
- [سایر] به غیر از رساله های پولس چه رساله هایی در عهد جدید وجود دارد؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر کسی قبل از وضو ملتفت پاک بودن اعضاء وضو نبودْ و وضو گرفت چنانچه در مسئله 279 رساله توضیح المسائل نوشته شده است: وضوء او باطل است امّا آیا آب این وضوء بدن یا اعضاء دیگر را نجس مینماید یا خیر؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است می تواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید و اگر احتمال دهد که فتوای وی عوض شده جستجو لازم نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است، می تواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید، و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست.
- [آیت الله بروجردی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است، میتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست.
- [آیت الله خوئی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است، میتواند به آنچه در رساله او نوشته شده عمل نماید: و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده، جستجو لازم نیست.
- [آیت الله علوی گرگانی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است، میتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید، و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست.
- [آیت الله مظاهری] تا انسان اطمینان نکند که فتوای مجتهد عوض شده است میتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید، و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست.
- [امام خمینی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است میتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید، و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست.
- [آیت الله اردبیلی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است، میتواند به آنچه در رساله او نوشته شده عمل نماید و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده، جستجو لازم نیست.
- [آیت الله سیستانی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است، میتواند به آنچه در رساله او نوشته شده عمل نماید، و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است ، می تواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نماید ، و اگر احتمال دهد که فتوای او عوض شده جستجو لازم نیست .