چه دلایل عقلی و نقلی بر استمرار وجود و خلق و آفرینش نسبت به ازل وجود دارد؟ آیا همانند نظر متکلمان منقطع الاول است و یا همانند نظر حکما و عرفا دائم بوده است؟ چگونه می توان برای آن ادله نقلی اقامه کرد؟ اگر کسی اعتقاد به نظر حکما داشته باشد وجود ائمه و معصومین (ع) در آن عوالم چگونه خواهد بود؟ و بالاخره اگر کسی به نظر ایشان معتقد باشد کافر و مشرک گشته و نجس می شود؟

در این مجادله قدیمی میان متکلمان و فلاسفه، هریک دلایل خاص خود را اعم از دلایل نقلی و عقلی ارائه داده اند که در پاسخ تفصیلی به آن خواهیم پرداخت.   اما در مورد این که آیا قول فلاسفه مستلزم کفر و ... است، باید گفت قول به قدم ذاتی مخلوقات و بی نیازی از خالق و انکار وجود خدا، غیر از قول فلاسفه اسلامی است، بلکه آنان معتقدند جهان، فیض خدا و محتاج به خدا است و تا بوده فیض خداوند هم بوده است (اگر بتوان تصور زمان نمود). این بحث بعد از اقرار به خدا و پذیرفتن افتقار ذاتی مخلوقات به خدا، یک بحث معرفتی درون دینی است. بر خلاف دهریون (مادیگراها) که در قول به قدم زمانی هدفشان انکار خداوند است و انکار حدوث ذاتی مخلوقات.