یکی از مسائلی که در آموزه های دینی مورد تأکید قرار گرفته، سلام کردن مؤمنان به یکدیگر است. از این دستور مواردی استثنا شده است که از مصادیق آن، سلام کردن به غیر مسلمان است. در کتاب های فقهی، سلام کردن به غیر مسلمانان مکروه شمرده شده است: "در جواب سلام کافران، به صورت کوتاه(علیک، علیکم) اکتفا شود".[1] البته این مسئله بستگی به مقدار و میزان معاشرت مسلمانان با آنان دارد، در مواردی ممکن است برخورد خشک و غیر عاطفی با آنان صحیح نباشد و با توصیه هایی که در دین آمده است منافات داشته باشد. نمونه ایی از این سفارشات که در روایات آمده، چنین است: رسول خدا (ص) در پاسخ به یهودیانی که به جای "السلام علیکم" به حضرت، "السام علیکم" (درخواست مرگ و مرض) خطاب کردند، فرمودند: "علیک" و وقتی مواجه با ناسزا گویی و عکس العمل برخی از زنان خود در این باره شدند، او را دعوت به آرامش و مدارا کردند و فرمودند: "إِنَّ الْفُحْشَ لَوْ کَانَ مُمَثَّلًا لَکَانَ مِثَالَ سَوْءٍ، إِنَّ الرِّفْقَ لَمْ یوضَعْ عَلَی شَیءٍ قَطُّ إِلَّا زَانَهُ وَ لَمْ یرْفَعْ عَنْهُ قَطُّ إِلَّا شَانَه"؛[2] اگر فحش و ناسزا را مجسم می‌کردند، مجسمه زشت و کریهی ساخته می‌‌شد. نرمش و ملایمت را به هر چیزی اضافه کنند مایه زینت است، نرمش و ملایمت را از هر چیزی بگیرند مایه زشتی و قباحت است. بنابراین، در مواردی که غیر مسلمانانی که سر جنگ و دشمنی با ما ندارند و از طرفی به اقتضای ضرورت، با آنان ارتباط و رفت و آمد داریم، بهتر است به گونه ای با آنان معاشرت داشته باشیم که چهره زشتی از مسلمانان و دین در ذهن آنان نقش نبندد. این پرسش پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] ر.ک: فاضل لنکرانی، محمد، احکام جوانان، ص 182، انتشارات امیر قلم، قم، 1427 ق؛ طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی مع تعلیقات الفاضل، ج 1، ص 536، مرکز فقهی ائمه اطهار (ع)، قم، بی تا. [2] کلینی، محمد بن یعقوب، ج 2، ص 648، دار الکتب الإسلامیة، تهران ، 1365ش.
