درباره حکم کف زدن در مجالس اهل بیت (علیهم السلام)، که معمولاً با خواندن و مدیحه سرایی (به نحو موزون) همراه است، نظر مراجع معظم تقلید متفاوت است. بعضی با تشخیص اینکه این نوع کف زدن لهو[1] محسوب می شود، مطلقا در آن اشکال کرده و جایز نمی دانند[2] و برخی با شرایطی مثل اینکه به حد لهو نرسد و در اماکن مقدس نباشد، آن را جایز می شمارند[3] ، اما همه علما در این موضوع اتفاق نظر دارند که، سزاوار است در مجالسی که به نام اهل بیت بر گزار می شود، این امر ترک گردد و به جای آن، فضای این مجالس به ذکر صلوات و تکبیر معطّر گردد تا انسان به ثواب آن برسد. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [4] حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی): "به طور کلی کف زدن فی نفسه به نحو متعارف در جشنهای اعیاد یا برای تشویق و تائید و مانند آن اشکال ندارد ولی بهتر است فضای مجالس دینی بخصوص مراسمی که در مساجد و حسینیه‌ها و نماز خانه‌ها برگزار می‌شود، به ذکر صلوات و تکبیر معطّر گردد تا انسان به ثواب آنها برسد."[5] حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): "فی نفسه مانعی ندارد و مناسب این است که جایگزین صلوات و ذکر نشود ." [6] حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): "دست زدن اگر با امور حرام دیگری مقرون نباشد حرام نیست، ولی در مساجد و حسینیّه‌ها از آن پرهیز کنید."[7] حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): "لهو است و اشکال دارد."[8] حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمة الله علیه): اگر عدم مناسبت آن با مقام (و شأن) اهل بیت (ع) انتزاع (استفاده) نشود و به حدّ لهو هم نرسد، مانعی ندارد.[9] حضرت آیت الله العظمی تبریزی (رحمة الله علیه): "دست زدن داخل عنوان لهو است، و با مجالس اهل بیت علیهم السلام مناسبت ندارد، و مناسب با این مجالس صلوات و مثل آن است."[10] حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(رحمة الله علیه): "بطور کلّی کف زدن در مساجد و حسینیه‌ها و اماکن مقدس، به هر عنوان که باشد جایز نیست، و در غیر آنها هم با توجّه به اینکه در طول تاریخ اسلام و تشیّع، شعار مسلمانان ذکر صلوات بوده است، خصوصا در مجالسی که به نام و یاد ائمّه علیهم السّلام تشکیل می‌شده، لذا مناسب است مسلمانان احساسات و علایق مذهبی خویش را با فرستادن صلوات ابراز دارند."[11] [1] . توضیح بیشتر عنوان لهو در نمایه 6181 همین سایت موجود است. [2] . آیات عظام: صافی گلپایگانی، تبریزی. [3] . آیات عظام: خامنه ای، بهجت، مکارم شیرازی، سیستانی، فاضل لنکرانی. [4] . استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه ای، سیستانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست. [5] . خامنه‌ای، سید علی بن جواد حسینی، أجوبة الاستفتاءات، ص 259، دفتر معظم له در قم، قم - ایران، اول، 1424 ه ق. [6] . برگرفته از سایت معظم له، www.sistani.org/index.php?p=614984&id=1008 . [7] . شیرازی، ناصر مکارم، استفتاءات جدید، ج1، ص 155، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب علیه السلام، قم - ایران، دوم، 1427 ه ق. [8] . گلپایگانی، لطف الله صافی، جامع الأحکام، ج2، ص 128، انتشارات حضرت معصومه سلام الله علیها، قم - ایران، چهارم، 1417 ه ق. [9] . بهجت، محمد تقی ، استفتاءات، ج4، ص 535، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم - ایران، اول، 1428 ه ق. [10] . تبریزی، جواد، استفتاءات جدید، ج1، ص 218، قم - ایران، اول، ه ق. [11] . فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل (فارسی - فاضل)، ج1، ص 94، انتشارات امیر قلم، قم - ایران، یازدهم، ه ق.
