هنگام وضو و نماز استرس دارم و دائم فکرم مشغول است که کوچک‌ترین بادی از من خارج نشود، و با کوچک‌ترین احساسی وضو و نمازم را می‌شکنم، لطفاً بفرمایید تکلیف من چیست؟
درباره‌ی مسئله‌ی مطرح شده در روایت چنین آمده است: مردی از امام صادق(ع) سؤال کرد، نفخ معده دارم(باد معده) به گونه‌­ای که احساس می‌کنم از من خارج شده است. امام(ع) فرمود بر شما وضو نیست، تا این­که صدایش را بشنوی، یا بویش را احساس کنی. سپس امام فرمود: شیطان است که در تو نفوذ کرده تا تو را شکاک و وسواس کند.[1] بنابر این، ملاحظه می‌شود که طبق صریح فرمایش امام صادق(ع) این مورد از وسواس شیطان است. باد معده­ای باعث بطلان وضو می‌شود که یکی از آن دو نشانه را داشته باشد. یا با صدا همراه باشد، یا اگر صدا ندارد خود انسان بویش را احساس کند؛ لذا وسواس در این مسئله بی‌مورد است.   [1] . «وَ قَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ لِلصَّادِقِ ع أَجِدُ الرِّیحَ فِی بَطْنِی حَتَّی أَظُنَّ أَنَّهَا قَدْ خَرَجَتْ فَقَالَ لَیْسَ عَلَیْکَ وُضُوءٌ حَتَّی تَسْمَعَ الصَّوْتَ أَوْ تَجِدَ الرِّیحَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ إِبْلِیسَ یَجْلِسُ بَیْنَ أَلْیَتَیِ الرَّجُلِ فَیُحْدِثُ لِیُشَکِّکَهُ»؛ ابن بابویه، محمد بن علی‏، من لایحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 62، ح 139، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.
عنوان سوال:

هنگام وضو و نماز استرس دارم و دائم فکرم مشغول است که کوچک‌ترین بادی از من خارج نشود، و با کوچک‌ترین احساسی وضو و نمازم را می‌شکنم، لطفاً بفرمایید تکلیف من چیست؟


پاسخ:

درباره‌ی مسئله‌ی مطرح شده در روایت چنین آمده است: مردی از امام صادق(ع) سؤال کرد، نفخ معده دارم(باد معده) به گونه‌­ای که احساس می‌کنم از من خارج شده است. امام(ع) فرمود بر شما وضو نیست، تا این­که صدایش را بشنوی، یا بویش را احساس کنی. سپس امام فرمود: شیطان است که در تو نفوذ کرده تا تو را شکاک و وسواس کند.[1]
بنابر این، ملاحظه می‌شود که طبق صریح فرمایش امام صادق(ع) این مورد از وسواس شیطان است. باد معده­ای باعث بطلان وضو می‌شود که یکی از آن دو نشانه را داشته باشد. یا با صدا همراه باشد، یا اگر صدا ندارد خود انسان بویش را احساس کند؛ لذا وسواس در این مسئله بی‌مورد است.   [1] . «وَ قَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ لِلصَّادِقِ ع أَجِدُ الرِّیحَ فِی بَطْنِی حَتَّی أَظُنَّ أَنَّهَا قَدْ خَرَجَتْ فَقَالَ لَیْسَ عَلَیْکَ وُضُوءٌ حَتَّی تَسْمَعَ الصَّوْتَ أَوْ تَجِدَ الرِّیحَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ إِبْلِیسَ یَجْلِسُ بَیْنَ أَلْیَتَیِ الرَّجُلِ فَیُحْدِثُ لِیُشَکِّکَهُ»؛ ابن بابویه، محمد بن علی‏، من لایحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 62، ح 139، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین