اختلاف
اختلاف ضد اتفاق است.
بنده مهماندار هوایی هستم، خواستم بدانم حکم سحر و افطار روزه ما با افق‌های مختلف چیست؟ برای نمونه ما به افق تهران سحری می‌خوریم و به لندن می‌رویم. به کدام افق باید افطار کنیم تهران یا لندن؟ با توجه به اختلاف ساعت 2.30 تا 3 ساعت می‌شود به همان افق که سحر رو آغاز کردیم افطار کنیم؟
شخص مذکور باید رعایت محلّی را که وارد آنجا شده، بنماید و قبل از مغرب آنجا افطار نکند مگر آن که در بین راه به جایی برسد که مغرب شده باشد.[1] بنابر این، اگر در بین راه به جایی برسد که طبق افق آنجا مغرب شده است، می‌تواند روزه‌ی خود را افطار کند. [1] . گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج ‌1، ص 277، س 70‌ ، دار القرآن الکریم، قم، چاپ دوم، 1409ق؛ بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 2، ص 389، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، چاپ اول، 1428ق؛ فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، ص 153، انتشارات امیر قلم، قم، چاپ یازدهم، بی تا.
شخص مذکور باید رعایت محلّی را که وارد آنجا شده، بنماید و قبل از مغرب آنجا افطار نکند مگر آن که در بین راه به جایی برسد که مغرب شده باشد.[1] بنابر این، اگر در بین راه به جایی برسد که طبق افق آنجا مغرب شده است، می‌تواند روزه‌ی خود را افطار کند. [1] . گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج ‌1، ص 277، س 70‌ ، دار القرآن الکریم، قم، چاپ دوم، 1409ق؛ بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 2، ص 389، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، چاپ اول، 1428ق؛ فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، ص 153، انتشارات امیر قلم، قم، چاپ یازدهم، بی تا.
عنوان سوال:
بنده مهماندار هوایی هستم، خواستم بدانم حکم سحر و افطار روزه ما با افق‌های مختلف چیست؟ برای نمونه ما به افق تهران سحری می‌خوریم و به لندن می‌رویم. به کدام افق باید افطار کنیم تهران یا لندن؟ با توجه به اختلاف ساعت 2.30 تا 3 ساعت می‌شود به همان افق که سحر رو آغاز کردیم افطار کنیم؟
پاسخ:
شخص مذکور باید رعایت محلّی را که وارد آنجا شده، بنماید و قبل از مغرب آنجا افطار نکند مگر آن که در بین راه به جایی برسد که مغرب شده باشد.[1] بنابر این، اگر در بین راه به جایی برسد که طبق افق آنجا مغرب شده است، می‌تواند روزه‌ی خود را افطار کند. [1] . گلپایگانی، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج 1، ص 277، س 70 ، دار القرآن الکریم، قم، چاپ دوم، 1409ق؛ بهجت، محمد تقی، استفتاءات، ج 2، ص 389، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، چاپ اول، 1428ق؛ فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج 1، ص 153، انتشارات امیر قلم، قم، چاپ یازدهم، بی تا.