اگر یقین دارید آن لکه ها خون نیست، حکم حیض را ندارد. ولی اگر خون باشد (اگر چه به‌صورت لکههای زرد رنگ) و از ده روز تجاوز نکند همه آن لکهها محکوم به حیض است.[1]
به طور کلی اگر خون حیض پیش از ده روز بند آید و یقین به پاک شدن ندارد باید خود را آزمایش کند، به این صورت که پس از قطع شدن خون، مقداری پنبه داخل فرج نموده و پس از کمی صبر و خارج نمودن، اگر تمیز بود حکم به پاک بودن می نماید.[2] ولی اگر خود را آلوده دید دو حالت دارد:
1. عادت معین داشته باشد، که سه صورت برای آن متصور است:
یک. می داند که تا ده روز به طور حتم قطع می شود، باید صبر کند تا خون قطع شود.
دو. می داند از ده روز می گذرد، زیادی بر ایام عادت را باید استحاضه قرار دهد.
سه. شک دارد که از ده روز می گذرد یا نه؟ وظیفه دارد استظهار[3] کند.
2. عادت معین نداشته است: باید صبر کند تا خونش قطع شود (البته تا ده روز).
نکته: اگر آزمایش را ترک کند و نماز بخواند نمازش باطل است، اگر چه بعد هم بفهمد که پاک بوده است، مگر با این که به وظیفه اش رفتار نکرده، توانسته باشد قصد قربت نماید.[4]
برای آگاهی بیشتر می توانید به منابع زیر مراجعه کنید:
1. توضیح المسائل مراجع، ج1، ص252 – 295
2. احکام بانوان، محمد وحیدی، ص67 – 90 [1] . برگرفته از نمایه 13436. [2] العروة الوثقی، ج 1، فی احکم الحیض، م 23؛ تحریر الوسیلة، ج 1، فی الحیض، م 18؛ توضیح المسائل مراجع م 506. [3] . استظهار این است که زن، خود را حائض به شمار آورد، به احکام حائض رفتار نموده، عبادت را ترک و از محرمات حائض اجتناب کند تا وضعش روشن شود. البته استظهار درباره زنی که عادتش مرتب است و هیچ از نظر عدد تخلف ندارد مشروع نیست؛ توضیح المسائل مراجع، زیر م 480. [4] . العروة الوثقی، ج1، غسل حیض، سؤال 157؛ برگرفته از نمایه 945.
