اگر زنی بچه دختر(نوه دختری) خود را [با شرایط خاص آن][1] شیر دهد، دخترش به شوهر خود حرام می‌شود [و ازدواج آنها باطل است و در آینده هم نمی‌توانند با هم ازدواج نمایند]. ولی اگر بچه پسر خود را شیر دهد، زنِ پسرش که مادر آن طفل شیرخوار است بر شوهر خود حرام نمی‌شود.[2]
دلیل باطل شدن ازدواج این زن و شوهر آن است که در فرض مذکور، شوهر، پدر کودک شیرخوار است و زن هم، دخترِ زنِ شیردهنده(مادربزرگ مادری) است. و یکی از کسانی که مرد نمی‌تواند با او ازدواج کند، دختر زنی است که فرزند آن مرد را شیر داده است.[3] و در این‌جا همسر مرد می‌شود دختر زنی که آن زن فرزند این مرد را شیر داده است. [1] . جهت آگاهی از شرایط مزبور به نمایه 2293 (شرایط شیر دادن و محرمیت در نظر شیعه و اهل سنت) در همین سایت مراجعه نمایید. [2] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج2، ص 505، م 2472، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [3] . فاضل لنکرانی، محمد، تفصیل الشریعة فی شرح تحریر الوسیلة، کتاب‌النکاح، ص 199، م 1، مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام، قم - ایران، اول، 1421 ه ق.
