http://www.islamquest.net

با سلام و خسته نباشید؛ خواهشمند است در صورت امکان دعای سفره که در نزد شیعه عرف است را برای این حقیر ارسال فرمایید.
همان‌گونه که می‌دانید حمد و سپاس از پروردگار بعد از پایان غذا مستحب است، و انسان می‌تواند بعد از صرف غذا به هر زبانی خداوند را حمد و سپاس گوید. اما دعایی که اکنون به نام دعای سفره مرسوم است، در منابع معتبر روایی به آن اشاره نشده است. 1. البته در روایات دعای بعد از غذا با این تعابیر آمده است: «... قال أبو عبد الله (ع)‏ اذکر اسم الله علی الطعام و الشراب فإذا فرغت فقل الحمد لله الذی‏ یُطعِم‏ و لا یُطعَم‏»؛[1] امام صادق(ع) فرمود: خوردن و آشامیدن را با نام خدا شروع کنید و در پایان بگویید ستایش پروردگاری را که می‏خوراند، اما نیاز به خوردن ندارد.‏ 2. «و روی عن أبی حمزة الثمالی عن علی بن الحسین (ع)‏ أنه کان إذا طعم قال‏:‌ الحمد لله الذی أطعمنا و سقانا و کفانا و أیدنا و آوانا و انعم علینا و أفضل، الحمد لله الذی یُطعِم‏ و لا یُطعَم‏»؛[2] ابو حمزه ثمالی می‌گوید: امام سجاد(ع) هر گاه به خوردن ‏غذا شروع می‏‌کرد این دعا را می‏‌خواند: سپاس خداوندی را که ما را غذا و آب مرحمت فرمود و روزی ما را خود به عهده گرفت، و ما را تأیید کرد و پناه و جایمان داد و به ما انعام فرمود و افزون نمود، و ستایش پروردگاری را که می‏خوراند و نمی‏خورانندش».   [1] . برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق و مصحح، محدث، جلال الدین،‏ ج 2، ص 43، دار الکتب الإسلامیة، قم، چاپ دوم، 1371ق. [2] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 358، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.
عنوان سوال:

با سلام و خسته نباشید؛ خواهشمند است در صورت امکان دعای سفره که در نزد شیعه عرف است را برای این حقیر ارسال فرمایید.


پاسخ:

همان‌گونه که می‌دانید حمد و سپاس از پروردگار بعد از پایان غذا مستحب است، و انسان می‌تواند بعد از صرف غذا به هر زبانی خداوند را حمد و سپاس گوید. اما دعایی که اکنون به نام دعای سفره مرسوم است، در منابع معتبر روایی به آن اشاره نشده است.
1. البته در روایات دعای بعد از غذا با این تعابیر آمده است: «... قال أبو عبد الله (ع)‏ اذکر اسم الله علی الطعام و الشراب فإذا فرغت فقل الحمد لله الذی‏ یُطعِم‏ و لا یُطعَم‏»؛[1] امام صادق(ع) فرمود: خوردن و آشامیدن را با نام خدا شروع کنید و در پایان بگویید ستایش پروردگاری را که می‏خوراند، اما نیاز به خوردن ندارد.‏
2. «و روی عن أبی حمزة الثمالی عن علی بن الحسین (ع)‏ أنه کان إذا طعم قال‏:‌ الحمد لله الذی أطعمنا و سقانا و کفانا و أیدنا و آوانا و انعم علینا و أفضل، الحمد لله الذی یُطعِم‏ و لا یُطعَم‏»؛[2] ابو حمزه ثمالی می‌گوید: امام سجاد(ع) هر گاه به خوردن ‏غذا شروع می‏‌کرد این دعا را می‏‌خواند: سپاس خداوندی را که ما را غذا و آب مرحمت فرمود و روزی ما را خود به عهده گرفت، و ما را تأیید کرد و پناه و جایمان داد و به ما انعام فرمود و افزون نمود، و ستایش پروردگاری را که می‏خوراند و نمی‏خورانندش».   [1] . برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق و مصحح، محدث، جلال الدین،‏ ج 2، ص 43، دار الکتب الإسلامیة، قم، چاپ دوم، 1371ق. [2] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 358، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین