خوردن
يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،خوردن مي باشد.
«میتوان از میوۀ درختی که در مسیر عبور عمومی است، حتّٰی اگر مالک مشخّص داشته باشد، خورد، ولی نباید موجب افساد و از بین رفتن درخت و میوه شود، و بنابر أحوط باید چیزی از میوه را با خود نبرد».[1]
البته، چنانچه این درختان در اماکنی مانند دانشگاه و ادارات قرار دارد و ممنوعیتی جهت استفاده از آن قرار داده شده است، لازم است مقررات مربوطه رعایت گردد. [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنیهاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج2، ص 229، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.