ازدواج
می‌توانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
با سلام و عرض تسلیت به خاطر ایام محرم میخواستم بگم من 35 سالمه و مطلقه با یک آقاپسری 27 ساله آشنا شدم که از نظر فرهنگی و معنوی خیلی شبیه هستیم و قصد ازدواج داریم آیا به نظر شما این اختلاف سن بعدا مشکل ساز خواهد شد/
سلام/ احتمالش زیاد است. خودتان هم این احتمال را داده اید که اینجایید. اگر پسر و خانواده اش نرمال هستند و به این ازدواج اصرار دارند با هم به یک مشاور خبره مراجعه کنید.
سلام/ احتمالش زیاد است. خودتان هم این احتمال را داده اید که اینجایید. اگر پسر و خانواده اش نرمال هستند و به این ازدواج اصرار دارند با هم به یک مشاور خبره مراجعه کنید.
عنوان سوال:
با سلام و عرض تسلیت به خاطر ایام محرم میخواستم بگم من 35 سالمه و مطلقه با یک آقاپسری 27 ساله آشنا شدم که از نظر فرهنگی و معنوی خیلی شبیه هستیم و قصد ازدواج داریم آیا به نظر شما این اختلاف سن بعدا مشکل ساز خواهد شد/
پاسخ:
سلام/ احتمالش زیاد است. خودتان هم این احتمال را داده اید که اینجایید. اگر پسر و خانواده اش نرمال هستند و به این ازدواج اصرار دارند با هم به یک مشاور خبره مراجعه کنید.
- [سایر] با سلام دختری 29 ساله هستم که چندی قبل با یک پسر 26 ساله با قصد ازدواج آشنا شدم از نظر معیارهای ازدواج مناسب همدیگر هستیم و تمام شرایط ازدواج را داریم از نظر تحصیلی هم در یک سطح هستیم تنها مشکل ما از نظر سنی و اینکه چگونه این موضوع را به خانواده ها بگوییم است مساله دیگری که وجود دارد من از نظر ظاهری اصلا به یک دختر 29 ساله نمیخورم و همه فکر میکنند من یک جوان 22 یا 23 ساله هستم و به همین خاطر همیشه خواستگارانی با سن کمتر از خودم دارم طرف مقابلم هم بخاطر جسه بزرگ 28 یا 29 ساله میخورد از نظر اینکه
- [سایر] با عرض سلام خدمت جنابعالی و آرزوی قبولی طاعات و تبریک عید فطر مدتی قبل با دختری 18 ساله آشنا شدم و قرار خواستگاری گذاشتیم. هر دو مذهبی هستیم اما مشاوران می گویند سن ایشان برای ازدواج کم است. من هم می ترسم اگر منصرف شوم ایشان ضربه بخورند. به نظر شما بهترین کار کدام است؟
- [سایر] سلام. من یه جوونه منطقه 14 ای هستم. با شما از 12 سالگی آشنا شدم از منبری که تو هیئت سر کوچمون برا ایام فاطمیه میرفتین که اون موقع من و دوستم رو شما باهم آشتی دادین البته اون موقع اینقدر معروف نشده بودین.الانم 18 سالمه. نمیدونم چه طوری بگم که شما از من بدتون نیاد. البته میدونم که خدا از من بدش می آد و جایی پیش خدا ندارم. برم سره اصل مطلب ولی با شرمندگی تمام. من از دو سه ساله پیش دچار مشکل... ...خصوصی ... این دردو دل(کمک خواستن) منُ به هیچ کس و در هیچ همایش یا برنامه ای تو رو به خدا تعریف نکنید. بازم شرمنده شرمنده شرمنده.
- [سایر] با سلام ، من خانمی 44 ساله وتحصیلکرده هستم که در بهترین سن (22 سالگی) با بهترین شرایط ازدواج کردم.با وجود اختلاف عقیده واخلاق بسیار تند همسرم زندگی خوبی داشتم ولی بتازگی تحمل زندگی بدون ارتباط کلامی بسیار مشکل شده.زیرا همسرم اصلا تمایل به صحبت در مورد مسایل خانواده ندارد و وانمود میکند اصلا مشکلی وجود ندارد.تقریبا شبیه کبک! چطور اورا بدون جنگ و دعوا وادار به مذاکره کنم.
- [سایر] با سلام بنده با دختری از طریق اینترنت آشنا شدم که 4 سال از من بزرگتر است و در شهر دیگری زندگی می کند. آشنایی ما به حدی شد که هم او و هم من مسئله را به خانواده گفتیم اما من چیزی از سن نگفتم (راستش خودم هم تازه فهمیدم). گرچه هنوز آشنایی تنها از طریق اینترنت است اما ما به هم علاقه مند هستیم ولی میخواستم بدانم که آیا اختلاف سنی ما مشکلی ایجاد نخواهد کرد؟ چون وقتی از نزدیک همدیگر را ببینیم دیگر شکستن ارتباط بسیار مشکل است. و سوال دوم اینکه آیا این علاقه در صورتی که به ازدواج منجر نشود در زندگی من تاثیر منفی نخواهد داشت. من 27 ساله و فعلا تنها در شهری دور از خانواده برای تحصیل هستم. با تشکر از جواب شما.
- [سایر] سلام 1- هم کلاسی فوق من نزدیک 30 ساله هست پیشنهاد داده که آشنا بشیم 2- میگه قول ازدواج نمیدم که اگر آشنا شدیم و نخواستم مشکلی نداشته باشه. اما مطرح میکنه که چون تو دختری نیستی که دوست پسر داشته باشی و این تیپی باشی مسلما من هم ازت همچین چیزی نمیخوام اما میخوام که آشنا شیم. 3- با 5 نفر دیگه هم در طی این سالهای جوانی اش به همین ترتیب مدتی آشنا شدن و به هم زده و میگه که فهمیدم واسه ازدواجم خوب نبودند. 4- میگه باید تو شرایط مختلف حتی تو جمع های مهمانی و ... همدیگرو بشناسیم. 5- نماز نمیخونه و روزه نمیگیره اما نسبت به خواستگارهای دیگه ام که نمازو روزه براشون مهم بوده به نظر با اخلاقتر هست!و همش سعی میکنه خیلی منطقی حرف بزنه. 6- میگه اگر بخوای سنتی ازدواج کنی یا نشناخته سر خودت کلاه میره. حیف دختری مثل تو هست که سرش کلاه بره. 7- من ایشون رو به پدرم نشون دادم به خاطر سربازی نرفتن و اینکه تحصیلاتش کمتر از من هست فعلا نظر مثبتی ندارند. خودمم به خاطر اینکه اعتقاداتش شبیه من نیست نظرم به ازدواج نیست. 8- دو تا مشکل عمده دارم: تنهایی بیش از حد که با قرص های افسردگی هم رفع نشده و بدتر هم داره میشه، و اینکه از اینکه سنم داره بالا میره و همه دوستام ازدواج کردند میترسم همین موقعیت ها رو هم از دست بدم و آینده بدتری پیش روم باشه. بهم میگید چیکار کنم؟ خیلی ممنون.
- [سایر] هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله ، این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله . حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد . التماس دعا سلام خدا عاقبت بخیرتون کنه ،من تازه با سایتتون آشنا شدم بعضی از پیامها ویادداشتاتونوخوندم یادداشت هشدارها وستارشو ستارشوخیلی عالی بود .خیلی خیلی باید ببخشید که سری قبل سریع سوال پرسیدم ،سوال برای یکی از آشناها بود وخیلی عجله داشت .خواهش میکنم این سری جواب دهید . آقا پسری 26 ساله که 5 سال است ازدواج کرده وهم اکنون یک دختر 3 ساله دارد .یک سال است که با خانمی مطلقه آشنا شده وبا وی رابطه زناشویی دارد.همسر این آقا پسر میگوید شبها خیلی دیر به خانه میآید وبا وی صحبت نکرده ورابطه نداردوالان با بهانه جویی وزدن همسر گفته میخواهم طلاق بدهم .(آقا پسر فکر میکند همسرش وبقیه از آشنا شدن با خانم مطلقه خبری ندارند )خانواده این آقا پسر مذهبی بوده ودر دوران قبلی در تربیت کمی کم کاری کردهاند .از شما خواهش میکنم در این امر ما را راهنمایی کنید که چطور با پسر روبه رو شویم ؟آیا به مشاوره نیاز است ؟(امکان دارد به ما مشاوره معرفی کنید)چگونه ما باید رفتار کنیم؟اجرتان با سیدالشهدا
- [سایر] سلام با تشکر از وقتی که در اختیار بنده میذارید و به سوالم پاسخ میدید. دختر 27 ساله ام کارشناسی ارشد زبان دارم و مشغول بکارم، مدت 8 سال با پسری در ارتباط بودم او هم کارشناسی ارشد دارد (سی ساله) و مشغول خدمت است، اخیرا خواستگاری آمدند، خانواده ای ترک و سنتی هستن که رسم و رسومات زیادی دارند و پابندن، در حالیکه خانواده من فارس هستند و خیلی سنتی نیستن. اختلاف فرهنگی داریم، با اینکه پسر از لحاظ اخلاقی کاملن ایده آل من است و هشت سال منتظر بودیم تا با هم ازدواج کنیم اما تفاوت دو خانواده مرا مردد کرده، ضمن اینکه از لحاظ شرایط مالی خیلی قوی نیست و پدرش او را حمایت می کند در حالیکه من از نظر مالی مستقل هستم ، پدرم را در سن دوازده سالگی از دست دادم برادرم که از من پانزده سال بزرگتر است و مجرد و معتقد است که خواستگار من بخاطر اصلیتش که ترک است و همچنین بخاطر بنیه مالی نه جندان قوی آدم مناسبی برای من نیست، خواهرم هم که ده سال از من بزرگتر است در سن سی و دو سالگی ازدواج کاملن منطقی داشته و همسرش اوضاع مالی خوبی دارد. مادرم هم می گوید چون من خواستگارم را دوست دارم با این ازدواج موافق است. نمیدانم چه تصمیمی درست است ؟ ازدواج کنم یا قید علاقه ام بزنم و بی خیال این شخص شوم؟
- [سایر] سلام حاج آقا امیدوارم با پاسختون ذهن آشفته منو آروم کنید. 1-متاهلم 22 سالمه همسرم 27 2-سه ساله ازدواج کردیم. 3-فکر میکنم وقتشه بچه دار شیم. 4-با همسرم تصمیم گرفتیم 40 روز خوب زندگی کنیم بعد اقدام کنیم ولی متاسفانه نمی تونیم ثابت قدم باشیم فوقش یه هفته 5-متاسفانه ضعف معنوی داریم.کاهل نمازایم.مخصوصا من.به امید اینکه با ازدواج با فردی مذهبی نمازم قضا نشه ولی متاسفانه من روی اون تاثیر گذاشتم 6-مشکلات دیگه ای هم دارم مثلا متاسفانه از اولش هم خانه دار خوبی نبودم.نسبت به اوایل ازدواج بهتر شدم ولی خیلی عقبم 6-من نگران تربیت فرزندم هستم.وقتی یه مادر خودش نمازش کامل نیست و سست ایمانه چه طور می تونه فرزندشو با نماز آشنا کنه.مگه نه اینکه رفتار بیشترین تاثیر رو در تربیت داره 7-از طرفی خیلی لا ک پشتی دارم پیشرفت می کنم از طف دیگر سنم داره می ره بالا.چون ما دوست داریم اگه خدا بخواد صاحب چند فرزند بشیم پس زیاد هم نمی تونم صبر کنم از خودم به خاطر بی ارادگیم بدم می یاد. به نظر شما چی درسته صبر کنم تا وقتی رفتارامونو اصلاح کنیم؟اگه نه پس تاثیرش روی بچمون چی می شه؟مگه نه اینکه تربیت قبل از بارداری شروع می شه.ببخشید زیاد حرف زدم.
- [سایر] سلام عرض میکنم خدمتتون...((خیلی کوتاهش کردم)) دختری 18 ساله هستم.خانواده ای مذهبی دارم و بسیار خوب.کمتر از 1 ساله که با پسری 19 ساله از طریق چت آشنا شدم.میدونم کار اشتباهی بود.اما من این اشتباه رو کردم.از همه نظر شبیه همیم.هدفم از اول ازدواج بود(توی دل خودم) اما اون نه.اینو بهش حق میدم چون سن زیادی نداره که بخواد قطعی قول بده.هر دو امسال کنکور دادیم و امیدمون به دانشگاهه.هنوز همدیگرو از نزدیک ندیدیم. اما میتونم بگم پسر خوبیه و تنها گناهش همین دوستیه. ازین دوستی عذاب وجدان گرفتم.دارم سعیمو میکنم که خیلی زود تموم بشه خوب یا بد.بعد از اینکه تو دانشگاه همدیگرو دیدیم بهش میگم تصمیمشو بگیره.بهش علاقه دارم و میخوام این ریسک رو بکنم.آقای مرادی این رابطه رو سراسر گناه نبینید.اگه اینم نباشه دیگه امیدی به زندگی ندارم.دیگه هیچ چیز این زندگی برام قشنگ نیست. بهم بگید امیدی بهم هست؟ آدما میتونن چنین ریسک هایی تو زندگیشون بکنن؟و ناراحتیهای احتمالیشو به جون بخرن؟ شما میگید این راه اشتباهه؟؟؟؟هنوزم گاهی دودلی میاد سراغم. ((جوابهای نامه های دیگران رو خوندم و مشابه نبود.ببخشید مزاحم وقتتون شدم.لطف کنید خیلی کوتاه جواب ندید.نیاز به کمک جدی دارم))
مسئله مرتبط یافت نشد