تقلیل
اماله صغرا، تلفظ فتحه بین فتحه و کسره ، و تلفظ الف بین الف و یا را می‌گویند.
آیا اطلاع و رضایت همسر باعث تقلیل در کیفر ارتکاب زنا با زن او می شود؟
ابتداء باید گفته شود: زنا و رابطه نا مشروع با زنان یکی از مفاسد بزرگ اجتماعی است که باعث خسارت های جبران ناپذیر است به همین جهت اسلام آن را حرام دانسته و با آن شدیداًً مبارزه نموده است و فرموده است به این عمل شرم‌ آور و مقدمات آن حتی نزدیک هم نشوید. [1] خداوند در قرآن فرموده است:(و لا تقربوا الزّنا إنّه کان فاحشة و ساء سبیلاً):و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است؛[2] در این بیان کوتاه به سه نکته اشاره شده: الف: نمی ‌گوید زنا نکنید، بلکه می‌ گوید به این عمل شرم‌ آور نزدیک نشوید، این تعبیر علاوه بر تأکیدی که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفی به این است که آلودگی به زنا غالباً مقدماتی دارد که انسان را تدریجاً به آن نزدیک می‌ کند، چشم‌ چرانی یکی از مقدمات آن است، برهنگی و بی حجابی و بد حجابی، کتاب های بدآموز و(فیلم های آلوده) و (نشریات فاسد) و (کانون های فساد) هر یک مقدمه‌ ای برای این کار محسوب می ‌شود. هم چنین خلوت با اجنبیه (یعنی بودن مرد و زن نامحرم در یک مکان خالی و تنها) عامل وسوسه ‌انگیز دیگری است. ب. جمله (إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً) که مشتمل بر سه تاکید است (انّ و استفاده از فعل ماضی و تعبیر به فاحشه) عظمت این گناه آشکار را آشکارتر می‌ کند. ج. جمله (ساءَ سَبیلًا) (راه زنا بد راهی است) بیانگر این واقعیت است که این عمل راهی به مفاسد دیگر در جامعه می‌ گشاید. [3] اما آیا زنا حق الله است یا حق الناس؟ مراد از حق الله تکالیف شرعی محض است ولی حقّ الناس تکلیفی است که برای رعایت حال دیگران، چه مالی یا عرضی جعل می شود. بنابر نظر بعضی از فقهاء زنا در صورتی حق الله صرف است که با زن شوهردار صورت نگیرد اما اگر با زن شوهر دار انجام گیرد، هم حق الله و هم حق الناس است؛ حق الله بودنش به آن جهت است که شخص زناکار معصیت خدا را نموده و فساد و فحشایی را در جامعه مرتکب شده است و حق الناس بودنش از آن روست که حق شوهر را ضایع کرده است؛ در نتیجه اگر به فرض این که شوهر راضی باشد، حق الله بر سر جای خود باقی است. و کیفری که شرع مقدس در دنیا برای زنا در نظر گرفته بر حق الله بودن زنا مترتب است؛ از این رو چه حق الناس هم باشد و یا نباشد و در صورت حق الناس بودن جه رضایت همسر را داشته باشد و چه نباشد، تأثیری در کیفر دنیوی ندارد، و اما کیفر اخروی که مربوط به آخرت است آن چه حق الله و عذاب جهنم است سر جای خود باقیست و آن جه که مربوط به حق الناس است، با سقوط حق شوهر ساقط می شود. [4] پی نوشتها: [1] . islamquest.net/fa/archive/question/3273 [2] . بنی اسرائیل ، 32. [3] . islamquest.net/fa/archive/question/3273. [4] . مغنیة، محمد جواد،فقه الامام الصادق(ع)،ج 5،ص 157،و ج 6، ص290، مؤسسة أنصاریان للطباعة و النشر، الطبعة الثانیة،1421هجری قمری، قم المقدسة؛ راشد الصیمری، مفلح بن الحسن( الحسین)، غایة المرام فی شرح شرائع الاسلام، المحقق، المصحح، جعفر الکوثرانی العاملی، ج 4،ص 293 ،دار الهادی، الطبعة: الأولی، تاریخ الطبع 1420 ه ق،‌ مکان الطبع، بیروت- لبنان. منبع: www.islamquest.net
ابتداء باید گفته شود: زنا و رابطه نا مشروع با زنان یکی از مفاسد بزرگ اجتماعی است که باعث خسارت های جبران ناپذیر است به همین جهت اسلام آن را حرام دانسته و با آن شدیداًً مبارزه نموده است و فرموده است به این عمل شرم‌ آور و مقدمات آن حتی نزدیک هم نشوید. [1] خداوند در قرآن فرموده است:(و لا تقربوا الزّنا إنّه کان فاحشة و ساء سبیلاً):و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است؛[2] در این بیان کوتاه به سه نکته اشاره شده: الف: نمی ‌گوید زنا نکنید، بلکه می‌ گوید به این عمل شرم‌ آور نزدیک نشوید، این تعبیر علاوه بر تأکیدی که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفی به این است که آلودگی به زنا غالباً مقدماتی دارد که انسان را تدریجاً به آن نزدیک می‌ کند، چشم‌ چرانی یکی از مقدمات آن است، برهنگی و بی حجابی و بد حجابی، کتاب های بدآموز و(فیلم های آلوده) و (نشریات فاسد) و (کانون های فساد) هر یک مقدمه‌ ای برای این کار محسوب می ‌شود. هم چنین خلوت با اجنبیه (یعنی بودن مرد و زن نامحرم در یک مکان خالی و تنها) عامل وسوسه ‌انگیز دیگری است. ب. جمله (إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً) که مشتمل بر سه تاکید است (انّ و استفاده از فعل ماضی و تعبیر به فاحشه) عظمت این گناه آشکار را آشکارتر می‌ کند. ج. جمله (ساءَ سَبیلًا) (راه زنا بد راهی است) بیانگر این واقعیت است که این عمل راهی به مفاسد دیگر در جامعه می‌ گشاید. [3] اما آیا زنا حق الله است یا حق الناس؟ مراد از حق الله تکالیف شرعی محض است ولی حقّ الناس تکلیفی است که برای رعایت حال دیگران، چه مالی یا عرضی جعل می شود. بنابر نظر بعضی از فقهاء زنا در صورتی حق الله صرف است که با زن شوهردار صورت نگیرد اما اگر با زن شوهر دار انجام گیرد، هم حق الله و هم حق الناس است؛ حق الله بودنش به آن جهت است که شخص زناکار معصیت خدا را نموده و فساد و فحشایی را در جامعه مرتکب شده است و حق الناس بودنش از آن روست که حق شوهر را ضایع کرده است؛ در نتیجه اگر به فرض این که شوهر راضی باشد، حق الله بر سر جای خود باقی است. و کیفری که شرع مقدس در دنیا برای زنا در نظر گرفته بر حق الله بودن زنا مترتب است؛ از این رو چه حق الناس هم باشد و یا نباشد و در صورت حق الناس بودن جه رضایت همسر را داشته باشد و چه نباشد، تأثیری در کیفر دنیوی ندارد، و اما کیفر اخروی که مربوط به آخرت است آن چه حق الله و عذاب جهنم است سر جای خود باقیست و آن جه که مربوط به حق الناس است، با سقوط حق شوهر ساقط می شود. [4] پی نوشتها: [1] . islamquest.net/fa/archive/question/3273 [2] . بنی اسرائیل ، 32. [3] . islamquest.net/fa/archive/question/3273. [4] . مغنیة، محمد جواد،فقه الامام الصادق(ع)،ج 5،ص 157،و ج 6، ص290، مؤسسة أنصاریان للطباعة و النشر، الطبعة الثانیة،1421هجری قمری، قم المقدسة؛ راشد الصیمری، مفلح بن الحسن( الحسین)، غایة المرام فی شرح شرائع الاسلام، المحقق، المصحح، جعفر الکوثرانی العاملی، ج 4،ص 293 ،دار الهادی، الطبعة: الأولی، تاریخ الطبع 1420 ه ق،‌ مکان الطبع، بیروت- لبنان. منبع: www.islamquest.net
پاسخ:
ابتداء باید گفته شود: زنا و رابطه نا مشروع با زنان یکی از مفاسد بزرگ اجتماعی است که باعث خسارت های جبران ناپذیر است به همین جهت اسلام آن را حرام دانسته و با آن شدیداًً مبارزه نموده است و فرموده است به این عمل شرم آور و مقدمات آن حتی نزدیک هم نشوید. [1]
خداوند در قرآن فرموده است:(و لا تقربوا الزّنا إنّه کان فاحشة و ساء سبیلاً):و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است؛[2] در این بیان کوتاه به سه نکته اشاره شده:
الف: نمی گوید زنا نکنید، بلکه می گوید به این عمل شرم آور نزدیک نشوید، این تعبیر علاوه بر تأکیدی که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفی به این است که آلودگی به زنا غالباً مقدماتی دارد که انسان را تدریجاً به آن نزدیک می کند، چشم چرانی یکی از مقدمات آن است، برهنگی و بی حجابی و بد حجابی، کتاب های بدآموز و(فیلم های آلوده) و (نشریات فاسد) و (کانون های فساد) هر یک مقدمه ای برای این کار محسوب می شود. هم چنین خلوت با اجنبیه (یعنی بودن مرد و زن نامحرم در یک مکان خالی و تنها) عامل وسوسه انگیز دیگری است.
ب. جمله (إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً) که مشتمل بر سه تاکید است (انّ و استفاده از فعل ماضی و تعبیر به فاحشه) عظمت این گناه آشکار را آشکارتر می کند.
ج. جمله (ساءَ سَبیلًا) (راه زنا بد راهی است) بیانگر این واقعیت است که این عمل راهی به مفاسد دیگر در جامعه می گشاید. [3]
اما آیا زنا حق الله است یا حق الناس؟
مراد از حق الله تکالیف شرعی محض است ولی حقّ الناس تکلیفی است که برای رعایت حال دیگران، چه مالی یا عرضی جعل می شود.
بنابر نظر بعضی از فقهاء زنا در صورتی حق الله صرف است که با زن شوهردار صورت نگیرد اما اگر با زن شوهر دار انجام گیرد، هم حق الله و هم حق الناس است؛ حق الله بودنش به آن جهت است که شخص زناکار معصیت خدا را نموده و فساد و فحشایی را در جامعه مرتکب شده است و حق الناس بودنش از آن روست که حق شوهر را ضایع کرده است؛ در نتیجه اگر به فرض این که شوهر راضی باشد، حق الله بر سر جای خود باقی است. و کیفری که شرع مقدس در دنیا برای زنا در نظر گرفته بر حق الله بودن زنا مترتب است؛ از این رو چه حق الناس هم باشد و یا نباشد و در صورت حق الناس بودن جه رضایت همسر را داشته باشد و چه نباشد، تأثیری در کیفر دنیوی ندارد، و اما کیفر اخروی که مربوط به آخرت است آن چه حق الله و عذاب جهنم است سر جای خود باقیست و آن جه که مربوط به حق الناس است، با سقوط حق شوهر ساقط می شود. [4]
پی نوشتها:
[1] . islamquest.net/fa/archive/question/3273
[2] . بنی اسرائیل ، 32.
[3] . islamquest.net/fa/archive/question/3273.
[4] . مغنیة، محمد جواد،فقه الامام الصادق(ع)،ج 5،ص 157،و ج 6، ص290، مؤسسة أنصاریان للطباعة و النشر، الطبعة الثانیة،1421هجری قمری، قم المقدسة؛ راشد الصیمری، مفلح بن الحسن( الحسین)، غایة المرام فی شرح شرائع الاسلام، المحقق، المصحح، جعفر الکوثرانی العاملی، ج 4،ص 293 ،دار الهادی، الطبعة: الأولی، تاریخ الطبع 1420 ه ق، مکان الطبع، بیروت- لبنان.
منبع: www.islamquest.net
- [سایر] آیا اطلاع و رضایت همسر باعث تقلیل در کیفر ارتکاب زنا با زن او می شود؟
- [آیت الله نوری همدانی] د: ارتکاب زنا به هنگام روزه داری همسر بوده است؟
- [سایر] کیفر زن و مردی که همسر خود را بیازارد چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] زن شوهر داری به خاطر زنا محکوم به رجم شده است. اگر شوهر او قبل از اجرای حکم، وی را طلاق دهد، آیا طلاق به منزله رضایت نسبت به او تلقّی و باعث جلوگیری از اجرای حد خواهد بود؟
- [آیت الله سبحانی] اگر شوهر نفقه همسر را نپردازد آیا زن می تواند بدون اطلاع از اموال شوهر بردارد؟
- [آیت الله بهجت] آیا رابطه نامشروع با خواهر زن، باعث حرمت همسر، بر مرد می شود؟
- [آیت الله سیستانی] شخصی با خانمی ازدواج کرده است که قبلاً آن خانم مرتکب زنا شده مرد قبل از ازدواج از ارتکاب زنا توسط آن خانم مطلع بوده علیرغم آن با او ازدواج کرده زن به شدّت پشیمان است در این صورت تکلیف شوهر نسبت به مردی که با زنش مرتکب زنا شده است چیست ؟
- [آیت الله سیستانی] شخصی با خانمی ازدواج کرده است که قبلاً آن خانم مرتکب زنا شده مرد قبل از ازدواج از ارتکاب زنا توسط آن خانم مطلع بوده علی رغم آن با او ازدواج کرده زن بشدّت پشیمان است در این صورت تکلیف شوهر نسبت به مردی که با زنش مرتکب زنا شده است چیست ؟
- [آیت الله سبحانی] زنی زنا می کرده و به زن دیگر اطلاع می داده است، آیا بر این زن واجب است که به عنوان (نهی از منکر) به شوهر این زن خبر دهد؟
- [آیت الله نوری همدانی] مردی همسر دائم نداشته ولی با زنی صیغة موقت خوانده و آن زن همسر موقت وی بوده است حال سئوال اینست که اگر این مرد با زن دیگری مرتکب زنا شود ایا زنا محصنه است و احصان در مرد محقق است یا خیر؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر مرد با زن حائض زنا کند، یا با زن حائض بیگانه ای به گمان این که همسر خود اوست نزدیکی نماید، احتیاط آن است که کفاره دهد.
- [آیت الله مظاهری] زنا دادن و زنا کردن از گناهان بزرگ در اسلام است و قرآن شریف میفرماید اگر بدون توبه از دنیا بروند، در حالی که سالها در جهنّم میباشند، لجام شده و خوار و ذلیل نیز هستند، و کیفر آنها در دنیا اگر نزد حاکم اسلامی اثبات شود، صد تازیانه در میان مردم است، و اگر زن زنا کار، شوهر داشته یا مرد زانی، زن داشته باشد و این عمل زشت را انجام دهد، علاوه بر اینکه حدّ او سنگسار است- که نظیر این کیفر در اسلام کمنظیر یا بینظیر است- اگر بدون توبه از دنیا برود، مطابق آنچه در روایات آمده، در جهنّم بوی بد عورتین او اهل جهنّم را آزرده میکند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر با زنی که میداند همسر او نیست زنا کند، چنانچه زن نداند که آن مرد شوهر او نیست، بنابر احتیاط واجب باید عدّه نگهدارد.
- [آیت الله سیستانی] - جماع و آمیزش با همسر در حال اعتکاف جایز نیست هرچند موجب انزال و خروج منی نشود، و ارتکاب عمدی آن اعتکاف را باطل میکند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] ماندن مرد و زن نامحرم در محلّ خلوتی که خطر ارتکاب حرام باشد حرام است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر زن مهریه خود را با شوهر صلح کند تا در مقابل، او همسر دیگری اختیار نکند و شوهر هم قبول نماید، زن نباید مهریه را بگیرد و شوهر هم نباید با زن دیگری ازدواج کند، مگر این که با رضایت یکدیگر صلحِ انجام گرفته را به هم بزنند.
- [آیت الله وحید خراسانی] ماندن مرد و زن نامحرم در محل خلوتی که کسی دیگر حتی بچه ممیز در ان جا نیست در صورت احتمال ارتکاب حرام جایز نیست
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر مردی زنی را فریب دهد که از شوهرش طلاق بگیرد و همسر او شود طلاق و عقد آن زن صحیح است، ولی هر دو معصیت بزرگی انجام داده اند (البته این در صورتی است که قبلاً زنا با آن زن نکرده باشد و الا بر او حرام ابدی است).
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زنی از زنا آبستن شود در صورتی که آن زن یا مردی که با او زنا کرده یا هر دوی آنان مسلمان باشند یا هیچکدام مسلمان نباشند، برای آن زن جائز نیست بچه را سقط کند.
- [آیت الله بروجردی] اگر زنی از زنا آبستن شود، در صورتی که خود آن زن، یا مردی که با او زنا کرده، یا هر دوی آنان مسلمان باشند، برای آن زن جایز نیست بچه را سقط کند.