خبر مهم و بزرگ قیامت که مردم درباره اش از یکدیگر (سؤال ) می کنند، در آیات اول سوره بیان شده است. در بعضی روایات، این نبا به علی(ع) تاویل شده است. (المیزان ج 20 ص 261.)
نام دیگر سوره، (عم ) است یعنی (از چه؟) زیرا سوره با این کلمه آغاز می شود و نام سومش، (تساؤل ) می باشد، یعنی (از هم پرسیدن ). به نام (معصرات ) هم ذکر شده است (که در آیه 14 آمده).
محور اساسی این سوره، ضرورت و حتمیت قیامت، و استدلال بر آن و توصیف آن می باشد. چون خبر از نظامی متقن و استوار می دهد، بعنوان نمونه ای از آن، برخی از نظامهای طبیعت در مورد شب و روز و کوه و گیاه و زمین و ... را بیان می کند و آن روز حق را که تخلف ناپذیر است و مایه حسرت و ندامت کافران، به یادها می آورد.
بعد از سوره معارج در سال دوم بعثت در مکه نازل شده و دارای 40 آیه می باشد.
منبع : کتاب آشنایی با سوره ها، جواد محدثی،انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
