سوره سبا
سوره سبأ سی و چهارمین سوره قرآن، از سورههای مکی است و به مناسبت شرح سرگذشت قوم "سبا" به نام "سبا" ناميده شده است.
نام قومی است که همزمان با سلیمان می زیستند و حاکمشان یک زن (بلقیس) بود. از آیه 15 به بعد بخشی از داستان آنان را در رابطه با سلیمان بیان می کند و نیز داستان داود را نقل می نماید. در این سوره آیاتی هم از توحید و رسالت و آخرت (این سه پایه دعوت همه انبیاء) آمده است. رسالت جهانی پیامبر اسلام در آیه 28 آمده، و در کل، حمایت از رسول اللّه در دعوت الهی اش می باشد.
هشتاد و سومین سوره ای است که در مکه و قبل از هجرت نازل شده و 54 آیه دارد.
منبع : کتاب آشنایی با سوره ها، جواد محدثی،انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم