اکثر قاطع مفسران و فقهای شیعه بر این عقیده اند که منظور از این طعام، غذاهای غیر گوشتی است که ذبیحة اهل کتاب نباشد. و روایات متعددی از ائمه و اهل بیت نقل گردیده که این مطلب را تأیید می کند که منظور از طعام در آیة فوق، طعام هایی است که غیر ذبیحه های اهل کتاب باشد.(1)
امام صادق (ع) در شرح این آیه می فرماید: "منظور از طعام اهل کتاب، حبوبات و میوه هاست. نه ذبیحه های آنها، زیرا آنان هنگام ذبح حیوانات نام خدا را نمی برند." (2)
اما دلیل روشن و آشکار را باید در آیات قبل از این آیه جستجو کرد. در این آیات کریمه اعلام گردیده که گوشت حیواناتی که ذبح شرعی نشده اند بر مسلمانان حرام است. بنا براین حکم آیة مورد نظر شامل طعامهای گوشتی که ذبح آنها مطابق دستور اسلام نباشد، نمی گردد.
نکته قابل ذکر دیگر اینست که قبل از نزول این آیه شریفه هم منعی در مورد خرید و فروش گندم و حبوبات و میوه با اهل کتاب برای مسلمانان وجود نداشت بلکه معاشرت و به مهمانی آنان رفتن و آنان را به مهمانی پذیرفتن ممنوع بود، و نزول آیه فوق در حقیقت برای رفع این ممنوعیت بود، و در عین حال حکم طعام خوردن از سفرة آنان را نیز معین می کند. (3)
پی نوشتها::
1 تفسیر نمونه، ج4، ص277
2 وسائل الشیعه، ج16، ص291، بنقل از تفسیر نمونه، ج4، ص278
3 تفسیر نمونه، ج4، ص279
eporsesh.com
