گفته شده سینه‌ای که در مجلس عزاداری زده می‌شود به هیچ عنوان سوخته نمی‌شود آیا این درست است؟ یعنی شفاعت جرأت گناه کردن را می‌دهد؟ - پرسش و پاسخ

عزاداری

سوگواری یا عزاداری، آیین‌ها و اعمالی که در سوگ و عزای بزرگان دین، از جمله معصومان و به‌ویژه امام حسین (ع) انجام می‌شود. عزاداری، با انگیزه‌های دینی مانند ابراز محبت به معصومان و اظهار غم و اندوه در مصیبت آنان و در قالب مجالس و مراسمی مشخص برگزار می‌شود.

شفاعت

شفاعت درخواست از خدا برای رفع عقاب از گناهکاران در روز قیامت است. شفاعت مفهومی دینی است که عموم مسلمانان به آن معتقدند. مراد از شفاعت این است که در روز قیامت اولیای الهی و حقایق مقدسی مانند قرآن، با شروطی، برای مومنان نزد خدا شفاعت می‌کنند و آنان را از عذاب جهنّم نجات می‌دهند، یا سبب ترفیع درجه آنان می‌شوند.

گناه

گناه به معنای خلاف است و در اسلام هر گونه کاری که برخلاف فرمان خداوند باشد گناه است.

جرات

جسارت در انجام کاری که احتمال خطر دارد را جرأت می گویند و از آن به مناسبت در باب اجتهاد و تقلید و قضاء سخن گفته‌اند.

سنت‌های الهی

تردیدی نیست که قیام حضرت مهدی عج الله فرجه الشریف با امدادهای غیبی همراهی می‌شود و همه قوای طبیعی و ماورای طبیعی در خدمت ایشان است؛ اما به نظر می‌رسد رمز اصلی پیروزی ایشان بر همه قدرت‌های شیطانی حاکم بر جهان، حرکت ایشان در مسیر سنت‌های الهی حاکم بر هستی و هماهنگی این سنت‌ها با قیام رهایی بخش آن حضرت است.

اعمال خوب

کلید واژه‌ها: کار، ایمان، عمل صالح.

اصلاح

برطرف کردن فساد و تباهی از شیء و ایجاد سلامت و بهبودی در آن را اصلاح گویند. از اصلاح در باب‏هاى زکات، نکاح و قضاء سخن گفته شده است.

اعمال

عمل، به کار گفته می‌شود.

شفاعت

شفاعت درخواست از خدا برای رفع عقاب از گناهکاران در روز قیامت است. شفاعت مفهومی دینی است که عموم مسلمانان به آن معتقدند. مراد از شفاعت این است که در روز قیامت اولیای الهی و حقایق مقدسی مانند قرآن، با شروطی، برای مومنان نزد خدا شفاعت می‌کنند و آنان را از عذاب جهنّم نجات می‌دهند، یا سبب ترفیع درجه آنان می‌شوند.

ذخیره

به آنچه براى نیاز آینده کنار گذاشته و اندوخته مى‌شود، ذخیره گویند. از احکام ذخیره در باب هاى خمس، حج و تجارت سخن رفته است.

رابطه

رابطه، از اصطلاحات علم منطق بوده و عامل پیوند موضوع و محمول، و مقدم و تالی می‌باشد.

الهی

اللّه، اسم خاصی که بر ذات دارای جمیع اوصاف کمالی خداوند اطلاق می‌شود. این واژه که مشهورترین اسم خداوند است، در اصل عربی است و احکام خاصی دارد؛ مانند ممنوعیت لمس کردن لفظ نوشته شده آن بدون طهارت. از جمله مهمترین خصوصیات این واژه می‌توان به قرار گرفتن در کلمه توحید و شهادت به توحید و ممنوعیت استفاده از آن برای غیر خداوند اشاره کرد.

قبول

قبول این است که مشتری بگوید: «قبلت» یا «اشتریت» یا «ابتعت» و نظیر آنها، [۱] [۲]که مقابل ایجاب است.

مطلق

لفظ شامل تمام افراد یک ماهیت را مطلق گویند.

اصل

اَصل ، اصطلاحی در علم حدیث است. برخی از کسانی که مستقیم و بی‌واسطه از معصومین (ع) روایت شنیده‌اند، متن شنیده شده را به صورت نوشتاری ثبت کرده‌اند. به هر یک از این نوشته‌ها اصل می‌گویند. چهارصد اصل روایی موسوم به اصول اربعمائه ، از مهمترین زیربناهای شکل گیری جوامع حدیثی بعدی است.

روح

روح آفريده‌ای از عالم غیب است که از آن در بابهايی نظير طهارت، صلات، تجارت، صید و ذباحه و دیات سخن گفته‌اند.