توسّل به پیامبر و امامان معصوم(علیهم السلام) و شفیع قرار دادن آنان نزد خداوند برای برآورده شدن حاجت شرک، نیست و با توحید منافات ندارد؛ زیرا معنای شرک آن است که کسی را جز خدا مستقل در تأثیر بدانیم، ولی مقام پیامبر و امامان(علیهم السلام) را خداوند به آنان عطا کرده است. در احادیث و دعاهای بسیار، توسّل به پیامبر و امامان(علیهم السلام) مطرح شده است؛ بنابر این توسّل نه تنها منافاتی با توحید ندارد، بلکه مؤکّد توحید است. به عبارت دیگر این شأنیّت برای پیامبر و امامان(علیهم السلام)، طولی است نه عرضی. در محیط اجتماعی خود ما نیز مشاهده می‌شود مدیر به معاون و او نیز به دیگری اموری را تفویض می‌کند.
موضوع توسّل وقتی روشن‌تر می‌شود که امر به توسّل از جانب خود خداوند باشد یعنی توسّل در مجری امر خداست چنانکه در قرآن می‌خوانیم: (وابتغوا الیه الوسیله؛ به سوی خداوند وسیله بجویید). پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرموده‌اند این مقام من است که اهل بیت(علیهم السلام) نیز به آن ملحق می‌شوند(تفسیرالمیزان، ذیل آیه مذکور مراجعه شود.)
eporsesh.com
